Op 15 september 2015 begon de reis naar het eiland bij India. Het eiland wat ik lange tijd door politieke omstandigheden niet echt reisbaar was, heb ik bezocht zonde eigenlijk veel er over gelezen te hebben. Maar de combinatie van cultuur en natuur zal het wel een mooie reis gaan worden.
De voorbereidingen zijn vandaag gestart. De vakantie op zich duurt nog wel even. Maar de route vandaag uit gewerkt. Locaties die ik wil bezoeken zijn uitgezocht. De betaling is overgemaakt. Dus het is nu aftellen geblazen.
Ik heb er nu al veel zin in.
Het reisavontuur naar Sri Lanka duurt nu niet zo lang meer. Het wordt steeds meer werkelijk. De reispapieren heb ik ontvangen. Visum is binnen. Intussen helemaal ingelezen in het land en de bestemmingen. De specifieke vakantie dingetjes zijn gehaald zoals zonnebrand 50+ en after zon.
De koffer is van de zolder. Nu de zaken een beetje bij elkaar aan het zoeken die ik alleen maar gebruik voor vakantie.
Intussen alle zwemtrainingen van in mijn vakantie geschreven. Nu nog even een eindsprint om alles op het werk en voor het zwemmen zo goed mogelijk voor te bereiden dat iedereen door kan.
Nog 14 dagen...
Vandaag het huis gepoetst, de laatste was weggedraaid en gestreken, terwijl vanavond op de luchthaven moet zijn. Een vreemde gewaarwording, normaal gesproken vlieg ik vroeg in de middag nu pas om 21.30 uur. Alles schoongemaakt en alvast het eerste hoofdstuk in mijn boek gelzen alvorens ik naar dusseldorf rijd om bij het Mercure hotel te parkeren en daarna naar de luchthaven te worden gebracht. Bij het hotel aangekomen liet de receptioniste met een vreemde blik blijken dat ze mij niet verwachte, maar het werd snel gregeld binnen 15 minuten stond het shuttel busje klaar om me naar de luchthaven te brengen. Zelfs toch nog iets te vroeg op de luchthaven, want op de schermen stond nog niet waar ik in moest inchecken, nog maar even een rondje gelopen, maar het is niet zo groot als Schiphol dus snel uitgewandeld. Een nieuw hoofdstuk gelezen in mijn boek maar het werd al donkerder en het beperke licht was niet erg goed genoeg voor mijn brandende ogen. Vlak daarna bij de balie van Emirates mijn koffer achter gelaten. Een beetje geluk mocht ik de balie van de business class gebruiken i.p.v. in de rij aan te sluiten. Daarna door de beveiliging heen. Dat gaat echt een stuk sneller als in Nederland. Achter de doaune is alleen niet zoveel bijzonders. Een goeie kop koffie gedronken en even dit verslag schrijven van dag 1. Wachten bij gate C42 om aan boort van grote boeing 777 in te stappen. Al 45 min voor het sluiten van de gate staan de mensen in de rij. Volgens mij hebben nog niet door dat ze nog een tijdje moeten wachten, wat een amateurs. Ik zit direct achter business class dus stap pas op het laatste moment in voor de reis naar dubai. Daarna 1 uur en 50 min overstap voor de vlucht naar Columbo
Het is bijna 7 uur in de ochtend lokale tijd en nog net geen 5 uur in Europa als ik Dubai even zit te wachten voor het tweede deel van de reis. Op het eerste deel van de reis zat ik goed. De rij van 3 stoelen alleen voor mij. Niet dat ik echt wat heb kunnen slapen, maar ik kon tenminste goed zitten. De maaltijd was erg goed aan boort. Ben benieuwd of het tweede deel van de reis van Dubai naar Colombo netzo goed gaat worden. In Dubai nog even een micro SD kaartje gekocht om in mijn telefoon te kunnen doen. Even een korte moment van wachten en het boarden was begonnen. Het was hetzelfe soort toestel als op de eerste deel van de reis. Dezelfde plaatst en wederom een goede service. Een lekker ontbijtje waar ik extra lang van heb kunnen genieten door de turbilentie. Ook dit keer geluk met de stoelen want een stijl vrij naast me. Intussen probeer ik met korte slaapjes de vermoeidheid te onderdrukken. Tjjdens de reis nog even gepraat met Silvia de zwitserse hostest van Emirates. Het voordeel van vooraan ziiten is dat je als een van de eerste bij de douane bent. Dus geen wachtrij. Een sticker en stempel en ik ben nu Sri Lanka. Het was even wachten op de koffer. Het kan natuurlijk ook niet altijd meezitten. Daarna geld wisselen en mijn gids staat netjes te wachten. Buiten gekomen grijpt de warmte gelijk om me heen. Een kort tropisch regen buitje had zojuist de vochtigheid naar tropische hoogte gebracht. De gids haalt de auto op. Een goed verzorgde toyota. En we rijden in een half uur naar Negebo. Het kleine moderne J hotel ligt net van de weg af dus was even zoeken. De grote kamer, die modern is ingericht is voorzien van twee grote kunstwerken. Even opfrissen, korte broek en shirt aan, een wandeling over het strand en al binnen een paar minuten een leuk gesprek met een strand verkoper, die eigenlijk niet wilden verkopen want het is laagseizoen dus geen domme toeristen die maar 1 week hier zijn, aldus zijn woorden. Via de weg langs het strand terug wat water gekocht voor morgen. Een lekker pint lokale bier en een lichte maaltijd. Het verslag van vandaag schrijven en vroeg naar bed. Ben aardig uitgeput
Vandaag twee dagen excurise in 1 dag gedaan. Het is intussen bijna vijf uur en ik zit bij het hotel uitkijkend op de zee met een laagstaande zon, die binnen een uur onder zal gaan terwijl ik mijn ervaringen van vandaag opschrijf. Genietend met een lekker koud bier is de wind die de temperatuur prettig maakt.
De dag begon met een ritje naar de lokale vismarkt. Gelukkig was mijn ontbijt goed gevallen, want de lucht van de vis die op het strand lag te drogen was alles behalve prettig. Bij de vismarkt werden de dagvangsten verkocht en indien gewenst gelijk gefileerd. Daarna op weg naar de lacoon, een van de grootste van Azie. Met een boottocht over de lacoon op zoek naar de verschillende soorten vogels en varens die in het park leven. Halverwege de tocht werden we met een regenbuitje getrakteerd, maar ondanks dat de boot een afdak had en zaten we, ik samen met twee andere Nederlandse toeristen, droog. Tevens werd er een inham naar een beschut plekje gezocht. We werden op een mix van fruitensap en ... getrakteerd, een prettige bijkomstigheid. ik vroeg de begeleider war het was, die met een klein lachje zei, iets speciaals... Wat Arak, maar het was niet veel wist hij me gelijk te vertellen. Daarna een rit door Colombo. De grootste stad van het eiland met wat bijzondere gebouwen, maar eigenlijks niet zoveel bijzonders, behalve de drukkte op het chatische verkeer wat je overal in Azie tegenkomt. Maar goed dat vergelijk kan niet iedereen maken.
Niks doen dat was lang geleden, maar was wel lekker. De dag begon met lezen en de dag eindige met lezen. Onder het genot van lekkere muziek en zo nu en dan even mensen kijken. Wat een leven. Tussendoor nog genoten van een coacktail toen het wat te warm werd, want als de wind gaat liggen is het bijzonder warm. Nog een schoonheidslaapje tussendoor want hoofdpijn kwam opzetten. Of het door de coacktail was of van het onstressen..., het is intussen de vierde dag dat ik altijd de dag dat ik even niet lekker ben.... Dus, tja we laten het in het midden. Toch nog wat spannends vandaag. Er lopen hier vrij veel straat honden rond. Die trouwens best goed verzorgt zijn. Die lopen ook op het terrein van het hotel rond. Op zich geen probleem totdat ze op mijn strandstoel komen te liggen aan mijn voeten eind. Dat gaat me toch iets te ver. Nadat ik hem gelijk had weggejaagd was het eventjes rustig. Tot op een onachtzaam moment toen deze hond mijn schoen pakte en er vandoor ging. Dat ging zo snel, voordat ik het in de gaten had was hij al 25 meter verder op. Gelukkig kwam met hotel personeel gelijk in actie. Waardoor een strand verkoper de hond tegen hield en mijn schoen terug bracht. Geluukig zijn mijn linker en rechter schoen weer herrenigd, en kan ik weer stappend verder in mijn reis. Zo meteen nog even een wandeling door de nachtelijk straten van Negebo op weg naar hetzelfde restaurant van gisteren. Een erg goeie tip van mijn gids. Zeer lekker en belachelijk goedkoop eten. 3 krabbetjes met friet en salade voor 12 euro. Dat is inclusief een halve liter bier. Vanavond ga ik voor de grote garnalen. Morgen vroeg op voor een lange autorit
Vandaag vroeg weg uit Negombo op weg naar de meest Noordelijke plaats van mijn reis. De oude hoofdstad die sinds de eerste eeuw het bolwerk van Sri Lanka was. Annuradhapura ligt een stuk hoger gelegen dan de kuststad Negembo. Onderweg nog even wat kokosmelk gedronken aan de kant van de weg om de dorst te lessen. Iets voor de middag aangekomen in het Hertage hotel aan het grote meer. Met uitzicht op de toppen van de stoepha die ik wat later in de middag heb bezocht. Het hotel ligt er mooi bij, aan het meer in met bos omgeven, ver van de grote weg vandaan. Terwijl de zon ondergaat en ik dit stukje schrijf komen de nachtelijke dieren op gang. Een intensief gezang van de vogels en gekrijs van de apen. De temperatuur zakt naar een prettige temperatuur, al is het nog boven de 30 graden. Na aankomst deze middag een wandeling gemaakt door de schitterende hotel tuinen, genoten van een kleine lunch waarnaar om drie uur we naar de opgravingen van Annuradhapura gingen. Een prijzige toegangsprijs van 25 dollar was wel de moeite waard. De opgravingen zijn zo groot dat je het meerendeel met de auto moet afleggen. Stoepa's en water bassins zijn goed bewaard gebleven van een gebied waar 30 jaar oorlog met de Tamiels is geweest. Soms even uit de auto voor een klein stukje lopen. Bij de grootste en ook heiligste stoelpa aangekomen, was het schoenen uit. In deze stoepha zou een bot van boedha liggen. Hellaas niet te controleren inder de enorme stoepha van 40 meter hoog. Gelukkig was de zon niet zo warm meer anders waren de tegels gloeiend heet geweest. Daqrna naar de oude heilige boom die uit India was overgekomen. Een waar pelgristocht voor een europeaan, want met zand op de tegels en grind af en toe tussen je voeten voel je de tocht van 2 km heen en terug 3 uur later nog steeds. Het was wel speciaal om zoveel gelovige geheel in het wit bij elkaar te zien. Zometeen eten in het hotel. Ben benieuwd of het net zo lekker als in Negembo. Een ding is zeker het is heel rustig in het hotel dus er zal genoeg te eten zijn, met rustige mooie klassieke muziek op de achtergrond in de gangen van het hotel kom je helemaal tot rust.
Vandaag na een heerlijk ontbijtje vertrokken iets buiten Annuradhapura de Rotstempel Isurumuniya bezocht. Een plaats waar je wederom bloodvoets moest rondwandelen. Na de wandeling voel ik mijn voeten weer pijnlijk worde. Ondanks het nog vroege tijdstip waren de stenen al aardig heet geworden door de zon. Deze tempel opgericht door de eerste koning van Sri Lanka in de derde eeuw was ter ere van het boedisme wat vanuit India hier naar toe was gekomen. Veel lokale bevolking maar eigenlijk niet zo erg bijzonder. Daarna met de auto voor de rit van dik 80 kilometer naar Giratalle. terwijl de weg steeds meer gaat slingeren over het heuvelrijke landschap kom je middels borden de waarschuwing tegen van overstekende olifanten. Niet dat je ze tegen kont maar wel een opmerkelijk bord. In het hotel aangekomen wat een mooi uitzicht heeft over een van de meren hier. Een fabelachtig uitzicht als de zon ondergaat, zie de foto. Even een momentje van rust waarna we (de gids en ik) naar de Minneriya National Park vertrekken voor de safari op zoek naar de olifanten. Na 2 minuten ben ik maar gaan staan in de Jeep want je werd helemaal door elkaar heen geschut. Na 10 minutjes rijden een pauw, salamander en nog wat vogels hebben ontdekt veranderd het landschap van dicht bebost naar open en vlak. Het lijkt wel een foto van de safanne. Niet veel later de eerste kudde olifanten met een aantal baby olifanten. Daarna nog een kudde buffers aan een van de meren gezien. Terwijl we verder rijden staan we oog in oog op 5 meter afstand van een mannetjes olifant die uit het bos komt. De auto gelijk in zijn achteruit zodat er een "veilige" afstand van 15 meter was bereikt. Een zeer indrukwekkend gezicht. Vlak daarna de tweede kudde olifanten ontdekt. Mooi om de beesten in het wild te zien. Daarna de rit terug naar de uitgang van het park en terug naar het hotel voor het diner. Ik ben benieuwd wat het vanavond gaat worden. Gisteren was wel aardig maar kon niet tippen aan de gerechten uit Negombo. De komende 3 nachten verblijf ik in dit hotel wat best druk is maar vooral met wat lijkt Indiers of lokale bevolking.
In de ochtend even een momentje van even niks. Gezien de temperatuur na om 10.00 uur al bijna onprettig heet wordt was de middag gepland voor een actie onderdeel. Dus de ochtend na een kamerwissel waar ik op vooruit ben gegaan gebruikt om lekker weer een stuk te lezen. Om half drie de rit na de oude hoofdstad die van de 9de tot 14de eeuw het hoogtepunt was voor de beschaving van SriLanka. Na een museum bezoek waar het emense terrein duidelijk wordt. Plaatsen als een Venray kunnen hier gemakkelijk in kwijt, enorme bouwwerken waarbij sommige delen alleen nog maar de eerste lagen van zichtbaar waren tot de koninklijke paleizen, badhuizen en tempels tot wel 7 etages met meer dan 100 kamers nog voor een deel aanwezig waren. Ze waren dus de europeese middeleeuwen hier ver vooruit. Jammer dat het in het begin erg warm was. Een stukje lopen van 25 meter zorgen ervoor dat je uit alle kanten van je lichaam het vocht uit kwam. Gelukkig kon een groot stuk van het enorme terrein met de auto worden afgelegd dus soms snel weer de airco opzoeken om weer een beetje verkoeling te hebben. Als het vier uur is geworden en de zandvlaktes hebben plaats gemaakt voor een beschutte omgeving wordt de temperatuur met 40 graden volgens de auto, weer acceptabel warm. Een enorme stoepa die met zijn wit geschilderde bolwerk een mooi contrast was voor de blauwe lucht en de zandkleurige andere gebouwen bezocht. Daarna naar het boedistische heiligdom waar weer bloodvoets mog rond lopen. Een hindoe gebouw met een boedistische inhoud. Duidelijk dat de beide geloven hier samen komen. Even verderop een enorme grote liggende boedha uit de rots gehakt. Na het bezoek van de lotus vijver terug naar het hotel, terwijl de zon snel ondergaat. Nog een flesje Arrack gekocht. De beste kwaliteit voor een halve liter voor 4 euro. Alcoholisten kunnen hier hun lol op. Op de luchthaven niet vergeten op de terug reis een echte fles mee te nemen. Wetend dat hetvdezelfde prijs is dat ze in get voor een fles bier vragen. Nu ik dit aan het schrijven ben, terwijl de temperatuur net onder de 30 graden is en een verkoellend windje over het meer komt even aan het genieten van Sri Lanka's specialiteit. Morgen voor het eerst eens proberen wat een kleurtje te krijgen buiten mijn armen en hoofd want het contrast wordt wel heel erg groot.
Vandaag een rust dagje. Niks op het programma dus lekker wat lezen en uitrusten. Een wandeling van een dik uur in de omgeving in de namiddag naar het meer toe war ik op uitkijk vanuit mijn kamer. Ondanks de rustige dag toch wat spectaculairs mee gemaakt. Terwijl ik aan het lezen was op mijn bungelow kreeg ik een bezoek van een groepje apen die nergens bij voor waren en me met veel interrese aan het aankijken waren, daarna verkaste ze 10 meter verder op waarbij ze in de tuinen van het zwembad wat eten eten vonden
Na vorige avond met 2 andere Nederlanders nog genoten van een extra biertje(s) en het dus veel te laat was geworden was het het deze ochtend vroeg op staan. Geen goeie combinatie. Om 7.15 uur al in de auto naar Sigiriya, de leeuwenrots toe. Het bolwerk van de jaloerse koning die zijn eigen vader had vermoord om aan de macht te komen. Tijdens de 12de eeuw bouwde hij hier zijn imperium. Een complex met een 10 kilometer lange muur van 10 meter hoog, een slotgracht wat vol met krokendillen zat en een ingenius watersysteem om het water uit de rivier naar boven tenkrijgen. Bovenop de 350 meter hoge paleis wat op de rots was gebouwd. Wel te verstaan met fontijnen en een verkoelingssysteem wat het water over de rotsen liet lopen middels aardewerken pijpleiding tegen de natuurkundige wetten bovenop de rots kreeg waar een 3 etages hoog paleis stond met zijn eigen zwembad en water resorvoirs. Met verblijven boven op de rots voor de koning en vertrekken voor 500 van zijn vrouwen en kinderen. En zoals alle mooie dingen moet je hard werken om het resultaat te mogen bekijken. 1200 traptredens op precies te zijn. Dat staat van 5 kwartier klimmen. Ondanks we er redelijk vroeg waren was de temperatuur al flink hoog opgelopen bij de zndvlaktes aan de voet van de rots. En zoals het dan gaat, daardat de zon op de rots stond op de plek waar de trap naar boven ging was het geen pretje om de klim te maken. De frescos die waren gemaakt waren hellaas grotendeels verwoest door de monikken die hier ook hadden geleefd. De sexueel getinte afbeelding waren voor de boedistische moniken niet acceptabel. Aan de voet aangekomen van de werkelijke rots beklimming was de voet van de enorme leeuw nog te zien. Het zou een enorm bouwwerk geweest moeten zijn. Want door de mond van de leeuw was de ingang naar de bovenkant van de rots. De metalen trappen die de bamboe trappen hebben vervangen zijn gelukking stabiel, want voor mensen met hoogtevrees zou dit niet te doen zijn geweest. Bovenop de rots zijn de water bassins en de grondvesten van het kasteel zichtbaar. De wind die hier vrij spel heeft zorgt ervoor dat je een beetje op adem kan komen. Toen weer naar beneden. Gelukkig altijd makkelijker. Bij de auto aangekomen kan ik mijn blouse echt uitwringen. Gelukkig had en een andere mee genomen, maar ondanks de verkoelende airco in de auto blijf ik transperen als een gek. Veel drinken om weer terug op adem te komen. Althans zo dacht ik want 25 minuten later stonden de tempels van Dambulla op het programma. En ik ook hier... Wat mooi is is hoog in de berg gelegen. Terwijl ik nog op mijn benen sta te trillen als ik uitstap uit de auto begint de volgende klim van "maar" 450 treden naar het tempel complex wat van in de 3de eeuw zijn eerste grot met boedha beeld kreeg. dit was op plek waar de eerste koning 15 jaar had gellefd om te vluchten van de legers van de tamiels uit het noorden. Later zou hij in Polonnaruwa zijn eenmense complex laten bouwen. De complexen zij mooi beschilderd en voorzien van uitgehouwen boedha beelden. In totaal bestaat het complex uit 7 grot tempels die aan elkaar zijn gelegen. De een nog mooier versierd met enorm veel beelden dan de andere. Het is intussen 12:00 uur als als ik in een van de grot complex rondloop, waar dus geen zuchtje wind is guts het water van mijn hoofd af. Iets wat het genieten wat lastiger maakt omdat ik moet zorgen dat ik nog goed kan blijven lopen terwijl de zweet in mijn ogen loopt. Gezien het hier weer op blote voeten lopen is is het oppassen waar je voeten neerzet en tegelijkertijd opletten op dat je je hoofd niet stoot bij lage ingangen. Het was zeker een mooie ervaring maar god wat is het heet hier. Ook hier weer is het afdalen wat eenvoudiger dan omhoog. Ik word goed in de gaten gehouden door de apen die hier veel vuldig rond hangen en lopen. Bij de auto aangekomen ben ik blij dat ik de airco kan opzoeken. Met de auto rit door het heuvel landschap naar de tweede stad van van Sri Lanka, Kandy. Wat een stuk hoger in de heuvels ligt en daarmee de temperatuur een vrij stuk lager ligt is als de zon ondergaat. Met een mooie rode lucht boven de heuvels waar ik op uitkijk vanuit mijn tarras als in het stukje van vandaag schrijf. Met de 25 graden die er nu heerst heb ik ondanks het harde werken wel genoten vandaag. Het hoogtepunt van vandaag SriLanka beklommen en beleefd.
Na het ontbijt stond vandaag een bezoek aan de botanische tuinen op het programma. Een zeer groot park met bomen en planten van over de hele wereld. Later begreep in dat het de grootste verzameling bomen en planten van heel Azie was. Dat wil ik wel geloven want na 3 uur wandelen om nog niet alle paden gehad te hebben ga ik op weg naar de uitgang. Hierna een autotocht door het drukke verkeer van Kandy. Gezien deze stad, met 700.000 inwoners op heel veel steile helling is gebouwd maakt het verkeersdoorstroom het er niet gemakkelijker op. Nog even het universiteitscomplex gereden want voornamelijk uit koloniale gebouwen uit de Engelse tijd bestaat. De middag in het hotel even wat rusten en lezen. Begin van de avond stond een dansvoorstelling op het programma. Was leuk maar niet echt bijzonder, naar ik wordt verwend met al die shows die ik op andere reizen gezien heb. De afsluiting was wel spectaculair. Een vuurshow, waarbij twee mannen over het vuur liepen en met de fakkels speelden of het niks was. Ik had er niet aan moeten denken als dit verkeerd was gegaan. Met 500 man in een kleine ruimte met een ingang waar net 2 man tegelijk naar buiten konden. Nog even langs de tempel van de tand. Een boedistiesch tempel waar een tand van boedha zou moeten liggen. Niet dat je die te zien krijt, want dat is niet voor het gewone gepeupel natuurlijk. Omdat er een lange rij stond er voor gekozen om even niet naar binnen te gaan. Het is intussen al 19.00 uur. Terug naar het hotel voor op opfris actie en een diner.
Na een lekker ontbijt vertrokken we uit Kandy verder zuiderlijk. Eerst nog wat strepsel kopen want mijn keel voelt als schuurpapier aan. Heerlijk die airco. Dat valt niet, want het is feestdag dus veel winkels zijn dicht. Iets buiten Kandy in een klein dorp vinden we toch een farmacie die open is. Je kan die strepsel hier per stuk kopen... Terwijl we over Oyha pas rijden met zijn vele haarspeld bochten komen we in het gebied waar thee wordt verbouwd. Op de onmogelijke hellingen staan de thee struiken. Mooi onderhouden en met gote bomen er tussen om voor een beetje schaduw te zorgen. Halverwege de weg naar de top stoppen we bij een thee fabriek die de geplukte thee blaadjes tit thee verwerkt zoals wij die kunnen. Verschillende kwaliteiten zijn ook hier mogelijk. Wetende dat de arbeiders 10 kilo minimaal moeten plukken en dat een thee blaadje vrijwel niks weegt is het duidelijk zeer hard werk. Nog even een kopje thee drinken, en mijn gids kent me, dus gelijk weer vertrekken direct op de shop. Verder de bergen in. Nog een paar mooie watervallen tegengekomen tussen de enorme grote delen met theestruiken. Bijna aan de top aangekomen rijden we de wolken in waardoor het een heel klein wereldje wordt. Iets na de stop wordt ik bij het station afgezet door een stuk over de koloniale spoorlijn te rijden. Mijn gids probeert iets te regelen wat me nog niet helemaal duidelijk is maar het feest gaat niet op. In derde klas zittend en staand tussen de zingende en dansende mensen met trommels en drums is het een waar feestje. Hellaas is het geen regenen dus geen mooie vergezichten met foto's maken. 2 uur later aangekomen na de 25 tunbels in Bandarawela nog steds in de bergen is mijn chauffeur er nog niet. Blijkt dat hij een verkeersopstopping heeft gehad door de regenval. In het hotel aangekomen door 4 lieftalige dames die gelijkertijd een buiging maken. De kamer is wat gadateerd maar het eten is fantastisch. Snel naar bed, morgen vroeg op naar Hortain plains.
Heel vroeg ging het wekkertje om na een snelle kop koffie om naar de top van SriLanka te gaan. Samen met Maartje en Rob en onze gidsen reden we in een minibusje de stad uit en ging de weg vrijwel de gehele tijd met de vele haarspeld bochten stijl omhoog. Het landschap veranderd van de akkers die op de helingen zijn aangelegd waar de groenten werden verbouwd naar de een bosrijke omgeving met ruzen van bomen. Na anderhalf uur heftig klimmen waar de motor van de auto meestal in de eerste en soms in de tweede versnelling veel toeren maakte om de auto naar boven te sleuren, kwamen we aan bij de ingang van het natuurpark Hortain Plains. Na het nodige papierwerk en betalen van de rekening ging de reis verder. Het landschap wordt ineens vrijwel vlak, waarbij er her en der nog wat bomen staan en rest het meer overeenkomt met een steppe. Aangekomen bij het startpunt voor de wandeling nemen we even de tijd om van het heerlijke ontbijt te genieten. Daarna het park in waar de tassen werden gecontroleerd op overbodige plastic wat achtergelaten moest worden. De wandeling begint met een pad wat was aangelegd maar dit veranderde na 500 meter in een zand pad. Toen we het bos in gingen zakte de temperatuur drastisch en het pad was een rotspartij geworden met daarin doorheen een water stroompje. Dus spingend van de ene naar de andere steen om de schoenen droog te houden. Terwijl het pad vooral naar beneden loopt is het toch best een inspannende tocht. Na ongeveer 3 kilometer komen we aan bij het eerste uitkijk punt als we het bos uitlopen. Maar helaas laat het uitkijkpunt ons niet het geweldigde uitzicht zien die we op gehoopt hadden. Allen een wit plaatje en een bord met de tekstje op een steen dat de afgrond 270 recht naar beneden gaat. We besluiten om snel voor een groep chinese te vertrekken voor het tweede uitzichtpunt. Een route die wat makkelijker is omdat het terrein ligt glooiend is en de ondergrond hard is. Een owase van rust met heel af en toe wat geluidjes van de vogels. Bij het tweede uitzichtpunt is het uitzicht hetzelfde. Een witte vlek. Even wat drinken en we gaan met een sneller tempo naar de waterval. Dat wordt een bijzonder lastige opgave. De weg loopt stijl omhoog en zelfs het laatste stukje moet je de bomen en hun wortels gebruiken om de bijna verticale wand te kunnen beklimmen. Terwijl ik me naar boven worstel heb ik het gevoel dat mijn hard mijn lichaam uitkomt. Je hoort de waterval intussen wel, maar je merkt het ook want alles wordt bijzonder vochtig. Dus meerdere malen glijdt ik uit om de moderrige ondergrond. Boven aangekomen is de waterval nog steeds niet te zien. Wel is er een betonne trap zichtbaar dus zoals verwacht makkelijk af te dalen zou zijn. Gezien mijn benen het bijna aan het opgeven zijn valt zelfs deze afdaling iets eenvoudigs nog zwaar. Bij de waterval aangekomen is deze te zien. Niet echt spectaculair maar wel mooi. Maar toen weer omhoog. Met wat tussen stopjes boven aangekomen blijkt het dat de weg nog verder omhoog loopt. Terwijl bijna iedereen zwaar ademend om zoveel mogelijk zuurstof in te kunnen ademenen gaat de tocht geleidelijk verder. Als we het bos gebied bij de waterval uitkomen wordt het gelijk een stuk warmer. Even een korte pauze om van het uitzicht te genieten terwijl de wolken in een snel tempo over de berg rand komen. Dus we gaan weer snel op stap om de laatste 5 kilometer van de 11 kilometer af te ronden. Het begint zachtjes te regenen wat gelijk effect heeft op het pad. Want dat veranderd binnen de korte keren van een droog zandpad in een moderige bedoeling tot een stroompje waar je met link stap sprongen overheen moet bewegen. Gevolg is een paar keer een uitglij actie dus de schoenen worden nu nat. Al die moeite voor niks. Bij het startpunt aangekomen komen de gidsen uit het huisje gerend waarna blijkt dat we een uur eerder terug zijn als dat zij hadden verwacht. Geeft een beetje aan dat we toch stevig hadden doorgelopen. Moe en voldaan keren we weer terug naar het hotel. Als we aankomen en de spieren helemaal verstijft zijn zak ik zowat door mijn knieen heen als ik naar de tweede etage moet gaan om bij mijn kamer te komen. Even een lekkere warme docuche, wat eten en een kop koffie en ik voel me gelijk weer een stuk fitter. Voor het diner hebben we met ze vijfen nog even met een fles Arak en wat cola geborreld. Voordeel was dat ik ondanks mijn verkoudheid nu goed had geslapen.
Vandaag mocht ik gelukkig een beetje uitslapen zodat om 8.00 uur een wandeltocht in Bandarawela waar we begonnen met afdalen en langs het cricit veld liepen, een 100 jaar oude protenstante kerk bezocht hadden en verder steeds stijler afdaling inliepen door de akkers en de lokale gebouwen om bij een boedhistische tempel te komen. Maar toen begon weer de uitdaging. Want wat naar beneden gaat.... Ja we mochten weer gaan klimmen. Af en toe even stoppen om een foto te maken en even op andem te komen. Gelukkig pakken we het laatste stuk de lokale bus. Bij het hotel aangekomen in de auto voor een tocht uit de bergen naar de laaglanden aan de zuid oost kust van Sri Lanka. Onderweg mooie vergezichten en waterval kunnen bewonderen. Maar door het snelle dalen van 1150 naar 150 meter zorgde voor een grote druk op mijn oren, die de gehele dag hebben geduurd. Aangekomen in Tissamaharama, in een mooi hotel zag ik dat ze "echte" koffie hadden dus genoten van een heerlijk koffie. De rest van de dag lekker weer uitgerust en het volgende boek gestart. In de avond lekker gegeten en nog wat tv gekeken.
Deze ochtend stond even niks op het programma. Dus na het ontbijt een pleke in de schaduw opgezocht en mijn tweede boek uitgelezen, en ondanks de schaduw kom ik er aan het eind van de dag er achter dat de zon weer wat kleur heeft bijgewerkt. Begin van de middag stond het bezoek aan het bekenste natuurpark op het programma. Met 160 vierkante km groot natuurpark wat in drie delen bestaat staat Yale 3 op het programma. Yale 1 is gesloten vanwege de grote droogte en Yale 2 is weer te nat. Het is een mooie ervaring. Veel herten en vogels gezien, maar ook een beer papagaaien, runderen en verschillende soorten apen. Helaas niet het luipaard waar het park bekend om staat. Onderweg nog een grote mannetjes Olifant middag op de weg die niet van plan was een stap op zij te gaan.
Vandaag weer een vroege start. Om half acht verlaten we het schitterende hotel in Tissamaharama. Op weg te gaan naar de 100 kilometer verder gelegen Galle. Voordat we daar aankomen eerst een stop bij de Eliphant transit home. Hier worden jonge olifanten opgevang tot een leeftijd van 8 jaar en 6 maal per dag gevoerd met melk en groenten. Goed om te zien dat de mensen hier zoveel tijd in steken om de best grote groep zo terug in het natuur te krijgen. De beesten krijgen ieder 10 liter melk 6 keer per dag. Onder gebrom van sommige is duidelijk te horen dat ze dat te weinig vinden. Maar door een tikken op hun kont zorgt ervoor dat ze snel weglopen van de voeder plek. Toch mooi om te zien dat zo'n grote kudde naar 1 persoon luisterd. Daarna rijden we zuidwaarts om langs de kust, het zuiderlijkste punt van Sri Lanka te rijden. Hier heeft de tsunami een paar jaar geleden het hardste toegeslagen. Een vloedgolf van 25 meter heeft vele slachttoffers gemaakt. Een complete trein is weggespoelt. Naarmate we dichterbij bij Galle konen wordt de lucht steeds donkerder. Een heftig regenbui is het gevolg. In de stad Galle ligt het grote fort wat door de Nederlanders in de goude eeuw is gebouwd. Het is nog door de portegeuse kolonisten bezet geweest. Maar de Engelse hebben het als laatste machthebbers in gebruik gehad. De muren zijn zo hoog en dik dat het de tsunami van 2004 een groot deel van de stad heeft beschermd. En dat voor een 300 jaar oud bouwwerk. Niet slecht. Ik slaap in een klein hotel in het fort met de beste kamer, want ik heb uitzicht op de zee over de rand van het fort heen. Een mooi oudtentiek ingericht kamer. Jammer genoeg blijft het slecht weer. Dus na een wandeling over de muur heen, mijn kamer opgezocht en wat gelezen. Ik hoop dat de laatste week het weer wel wat beter wordt.
Na even lekker uitslapen, wat heel mooi uitkwam. Na een storm van vannacht wat in principe niet zo erg is tenzij je kamer dus 15 meter van de indische oceaan ligt en wind dus vrij spel heeft werd ik zo nu en dan toch wel wakker doordat er een raamluik of zo dichtklapte. Na een veel te uitgebreide ontbijt wat speciaal foir mij was gemaakr vertrok de reis naar de laatste plek van mijn reis op SriLanka. Het 60 km noordelijker gelegen Kalatura. Na het ontbijt begon het met regenen en dan heeft het tot halverwege de middag gedaan. Daarna begon de lucht een beetje open te trekken. Het zat er een keertje aan te komen, risico als je in het regenseizoen reist. Onderweg nog een voorraad Arack gehaald voor de laatste 5 dagen. In het fantastische hotel aangekomen wat op een landtong is gelegen. Zodat het aan drie kanten is omgeven door het water, de zee en een grote rivier die in de zee uitmond. Het hotel is vrij groot maar door zijn opbouw oogt het niet druk. Van alle gemakken voorzien, dus dit gaat wel goed komen de laatste dagen van vooral veel van niks doen. In de receptie van het hotel mijn gids bedankt voor zijn mooie hulp en uitleggen. Nog het e.e.a. aan papierwerk ingevuld en nu vooral uitrusten.
De laatste 5 dagen van de vakantie in een hotel aan het strand doorbrengen om alle ervaringen nog even te laten verwerken is geen straf. Gisteren was het met veel regen niet zo mooie dag. Maar of je nu een boek leest op je tarras of aan het zwembad. Dat maakt dan ook niet veel uit. Toch proberen met wat lichaamsbeweging in de ochtend een wandeling te maken naar het dorp. Gelijk een fles cola gehaald om samen met de Arack te mixen. Zo elke dag onder het genot van dit kekkers de zon onder zien gaan. vandaag weer vollop zon, dus een plekje onder de palmboom gezocht en het derde boek uitgelezen. Met nog twee boeken en 3 dagen te taan wordt het een uitdaging om ze uit te krijgen. Dan maar het middag slaapje overslaan. Heerlijk eten hier zowel ontbijt als diner. Zoveel keus dat het gewoon moeilijk wordt gemaakt om de keuze re maken.
Wil je meer informatie over Nmijn ervaringen in Sri Lanka
Silvester van Pommeren, Nederland
info@silvpom.nu
ga naar: startpagina
ga naar: Fotopagina
ga naar: blog
ga naar: Films van Myanmar en Singapore