In 2016 gaat mijn rreis naar het onbekende land Maynmar of wel Birma. Het is een lange tijd gesloten geweest voor toeristen en het blijkt bij mijn reis dat het toerisme nog echt moet groeien. Een mooie gelegenheid om de puurheid van het land te ontdekken. Het zeer boedistische land wat vol staat met tempels en pagoda's.
Dee tweede deel van de reis was naar het land/stad Singpore. Een grote tegenstelling tot Myanmar. Een zeer westers gericht Aziatische plaats. De enorme rijkdom en schoonheid van de stad was een rijke ervaring.
Vandaag de voorbereiden gestart voor de voorbereiding voor de vakantie van 2016. De reis naar Myanmar en Singapoire. Het land voor vele een groot onbekende wordt een grote reiservaring. Een reis waar niet veel toeristen me voor zijn gegaan. Vandaag het reisprogramma uitgewerkt en ingelezen per bijzonderheid.
Vandaag met de werkelijke voorbereiding gestart. De visum aanvraag is verzonden. Altijd weer een papier winkel wat er bij komt kijken voor dit soort avontuurlijke reizen. 2 formulieren, pasfoto's kopie van paspoort, vliettickets. En ook dit maal een CD-ROM met een pasfoto in digitale variant. Je vraagt je toch af wat ze er allemaal mee gaan doen.
Vandaag met veel plezier de reisbeschrijving doorgenomen. Het is helemaal zoals doorgesproken. De hotels die nog bevestigd moesten worden is geen verrassing. Het klopt helemaal. De onderdelen in mijn handig overzicht verwerkt. Thuisblijvers geinformeerd over de locaties. Nog een kleine 4 weken en dan is het zover. Weer een mooie bestemming toegevoegd aan de lijst met bezochte landen. Ik heb er nu al veel zin in.
Vandaag toch nog vroeg op. Nog een ochtend training, daarna thuis de zwemadministratie afronden. Dat duurde langer als gepland. De volgende stap het strijkwerk weg werken en mijn grootste hobby, de sokken bij elkaar zoeken. Huis poetsen, tuin even bijwerken. En toen was alweer 17.00 uur. Dus koffer pakken met wederom het idee dat ik wat vergeet. Hij weegt 18kg dus heb nog ruimte. Daarna naar Cuijk voor nog een zwemtraining. Om 21.15 uur erg moe, maar moest wel nog wat eten. Dus nog het restje lasagna opgegeten. Gelijk naar bed, want de oogjes vielen intussen dicht. Natuurlijk weer moeilijk in slaap komen en toen kwamen de dingetjes die ik vergeten was om te pakken, een nette lange broek, brillenvloeistof en een riem. Toch maar opgestaan en bij de koffer gelegd.
Om 8.00 opgestaan, maar had liever nog even blijven liggen. Ontbijtje,, keuken en afwasmachine leeg maken en schoon achterlaten. Toittas in de koffer, en ooh ja pleisters nog vergeten. In EHBO tasje toegevoegd. Even bij de buren geweest en geinformeerd over mijn vakantie. Terwijl ik de kofferbak van mijn auto leeghaal schiet me te binnen dat ik nog een pen en pet moet meenemen. Gaat lekker zo. Begin onrustig te worden of ik alles bij me heb. Maar goed, paspoort, geld en reispapiren heb ik bij me. Dus belangrijkte heb ik. Ramen sluiten, themostaat op vakantie modus gezet. Nog een rondje door het huis en toen op naar schiphol. De chauffeur stond al mooi te wachten. Rondje om de auto en sleutels afgegeven. In schiphol gelijk kunnen inchecken en via de nieuwe controle deel naar lang wachten zonder problemen door. Normaal gesproken gaan de alarmbellen af. Even een rondje en wat tijdschriften gekocht. Kopje koffie en even dit verslag schrijven voordat ik ga boarden. Gelijk telefoon wat extra stroom gegeven zodat die de komende 18 uur genoeg power heeft om mij van muziek te voorzien. Op naar Dubai.
De dag (zondag) is net begonnen als ik begin met schrijven. In DXB, Dubai aangekomen na een prettige vlucht van Amsterdam. Nu had mijn stappenteller gisteren me al verteld dat ik mijn doel had bereikt. Op dit moment zit ik er al ver over heen. Het was een flinke wandeling om van de aankomst naar de nieuwe vertrek gate te lopen, met nog een extra rondje omdat ik toch genoeg tijd had. Het komt al op 7 km uit. Een dik uurtje wachten voor de vlucht naar Yangon. Lezen kukt me niet meer want me ogen vallen dicht. Dus hopenlijk zometeen een net zo prettige vlucht zodat ik een paar uur kan slapen. Her boarden begint vroeg, maar de wachtruimte loopt erg vol. Dat betekend dus een volle vlucht. Deze tweede vlucht wordt in een kleinere 777-300 uitgevoerd. Volgens het inchecken was het een 2-4-2 indeling, maar helaas het is een wide-body, dat wide geldt niet voor de stoelen. Het is krap en met een zenuwachtige spaanse vrouw naast me wordt het er niet prettiger op. Nog voordat het vliegtuig in beweging komt val ik slaap, zo'n half uur later wordt ik wakker met tintelende armen. Slapen gaat het dus niet worden deze 5 uur durende vlucht. Dus maar een fimpje en wat muziek luisteren. Aangekomen in Yangon of Rangoon zoals men het hier noemt. Soepel door de douane heen. Gelukkig had ik al een visum want voor een visum aanvraag bij aankonst daar stond een hele lange rij. Mijn gids Wai Yau stond duidelijk zichtbaar klaar. Na wat geld wisselen naar het hotel. Op eerste opzicht ziet de stad als elke wilenkeurige Aziatische stad eruit. Het is hier wel schoon, dat is niet van elke stad in Azie te zeggen. Eerst even een paar uur geslapen. Nu had ik een hard bed verwacht, maar gelukkig is dat niet het geval. Een wandeling in de regio van het hotel als het intussen donker is geworden op zoek naar een fatsoenlijk restaurant blijkt nog iets lastiger te vinden zijn. Maar ik heb wat gevonden wat vol zit en er goed uitziet. Lekker gegeten, en zoals verwacht voor een spotprijs 2,50 euro. Terug naar hotel nog even bij een supermarkt wat flesjes water gekocht. Ik verwacht dat die er morgen door heen gaan.
Ondanks de lange nacht schrok ik wakker van mijn wekker die om 7.15 uur wekte. Lekker de hele nacht doorgeslapen, dus geen last van het tijdsverschil. Een matig ontbijtje en toen de eerste excursie van de dag. Het bezoek aan de koloniale wijk. Met veel gebouwen uit de Engelse koloniale tijd. We beginnen bij de Suze pagode die in de stijgers staat maar verder heeft de stad best veel overeenkomsten met Saigon, met die uitzondering dat hier geen brommers rondrijden. Wai, mijn gids verteld me dat deze 6 jaar geleden zijn verboden in verband met de veiligheid. Hij verteld zo wat over zijn zelf. Zijn vader er is tandarts, zijn zus netzo als hem ook acedemisch geschoold maar wil ook in de toeristen industrie gaan werken. niet getrouwd. Nog even bij de grote Yangon river geweest. Wai verteld me wat meer over het land, ook over de politieke toestand van het land. De "lady" zoals hij haar noemt is, Aung San Suu San Kyi met veel respect verteld ze over haar en wat ze voor elkaar heeft gekregen. Ik durf niet door te vragen want volgens de info is dit een gevoelig onderwerp. Terwijl met de auto naar de tempel van de liggende boedha gaan "Nga-htat-gyi Buddha Temple". Een 70 meter lange ligende boedha. Toch wel imposant. Het blijkt dat het beeld gebouwd in 1906 verwoest was geweest door het weer. In 1955 is het gerenoveerd en voorzien van een dak. Op de voeten van de boedha staan 90 verschillende tekens. Op de zijmuur een zeer kleurrijke schildering van het leven van boedha. Even wat nieuwe weetjes in het boedistische gevoel. De lotus bloem die met het geloof verbonden is geeft de symboliek waar dat het bij de eerste stappen waren die boedha staptje en lotus bloem groeide. De 7 het getal van het aantal daken komt overeen met de 7 stapjes die hij heeft afgelegd en toen naar de hemel wees. Het verband naar Varanasie in India wordt gelegt waar hij het geloof afkondigde. Toch leuk als je de ene vakantie met de andere kan verbinden. De grote foto van de stupa aldaar herkende ik gelijk. Terug bij de auto krijg ik netjes wat vochtige doekjes van de chauffeur om mijn voeten schoon te maken na de bloodvoetse wandel tocht in de tempel wat een service. Op weg naar de lunch stoppen we nog even bij het meer met een mooi uitzicht op de Shwedagonpagode tempel. Nog even langs het zwaar beveiligde huis van de "Lady", die hier trouwens niet zo vaak meer is omdat de hoofdstad niet meer Yangon is en gezien ze nu de premier is woont ze meer in de hoofdstad dan hier. De chauffeur stopt wat eigenlijk niet mag, en terwijl het dak van de bus open gaat kan ik toch een foto maken van de ingang. Bijzonder lekker en uitgebreid geluncht. En daar waar ik gisteravond geen bier kon krijgen vandaag tegen mijn eigen regel in een biertje genomen tijdens de dag als het op zijn warmst is. Toch bijzonder jammer dat het dan gelijk halve liters zijn. Maar die komt wel op. Een lekkere currie van rundvlees in thee bladeren en een kip salade. Dat laatste is geen salade zoals ik verwacht had maar meer wat koude groenten. Uiterraard met rijst. Het was wel wat duurder, een echte toeristen plek, een keuke ambiance maar die 12 euro is ook wel te overzien. Terug naar hotel, terwijl het regent. Om 16.00 uur de hoofdactractie van vandaag, de Shwedagonpagode. Een overweldigende plaats, overal goud waar je kijkt. In het midden de 91 meter hoge pagoda, met daarom heen in twee ringen kleinere tempels, met 8 offer punten, voor elke dag een. Voor de woensdag 2. De tweede kleinere pagoda er naast en allerlij gebedshuizen. De top van de grote pagoda is versiert met diamanten en edelstenen, helaas te hoog om te zien, maar in het museum wat op het terrein is kan je het wel zien. Ik ben verbaast over de kleine controle over zoveel kostbaarheden. Zeker in deze tijd. Op de terug weg door chinatown en litle india, waar het een enorme drukte van mensen is. De eet stalletjes zijn op de halve rijbaan geplaatst. Een hapje gegeten in hetzelfde restaurant als gisteren. Wederom bijzonder lekker. Na 2 dagen in Myanmar te zijn snap ik de kritische berichten op internet niet dat het eten gewoontjes was, het stijgt daar ver boven uit. Lekker slapen morgen de autoit naar het westen.
Vandaag een dag van reizen en veel zien. Om 8.00 uur vertrokken uit Yangon. Terwijl de ochtend spits op zijn volle sterkte is gaan wij, mijn gids, chauffeur en ik de VIP alleen in een 8 persoonbusje de 5,5 miljoen inwoners tellende stad proberen uit te komen. Dat duurt al 2 uur. Nog eventjes gestopt bij een lokale theeshop om een lokaal ritueel mee te maken. Veel mensen uit Myanmar ontbijten buiten de deur in zo'n theeshops. Een drukte van jewelste. Zeer zoete en gewone goene thee en van allerlei hapjes. Een keuke ervaring. Terwiijl we de stadsgrens bereiken heb ik merkwaardig ritueel gezien bij de heilige boom. Het offeren van een nieuwe auto. Vlak daarna een heftig moment van bezinning bij het bezoek van een oorlogsbegraafplaats waar 16.000 engelse en Indische soldaten begraven liggen uit de tweede wereldoorlog. Was imposant en goed dat de graven zo goed onderhouden zijn. Een flink stuk verder rijden komen we aan in Bago. Met drie tempels vlak bij elkaar dus maar de schoenen uit gehouden. De eerste is de liggende boedha uit de 10de eeuw. De Shwetalyaung. Waarbij het verhaal gaat dat deze is gebouwd nadat de hofvrouw het geloof ging uiten. De hofdamen van de koning, die anesist was, en geen geloof accepteerde in zijn rijk er achter kwam en de hofdanen wilden straffen middels een dood. De soldaat die het vonnis moest voltrekken en door de bliksem wordt getroffen. De koning is bekeert tot het bhoedisme en bouwt deze 55 meter lange en 16 meter hoge liggende boedha. 15 minutjes rijden daarvandaan bezoeken we 4 enorme zittende boedha beelden. De Kyaik Pun pagode. Het verhaal hier achter is dat deze door 4 zussen is gebouwd. In de 7de eeuw spaken ze af nooit te gaan trouwen en te bekeren tot het geloof. Het bouwwerk is 27 meter hoog. Daarna rijden we na het zusje van de grote pagado uit Yangon. De Shwesandawnpagode. Deze 16de eeuw gebouwde complex schitterend met al het goud in de middag zon. Ook hier een verhaal. Tijdens een aardbeving stort een deel van de pagode in. Maar deze krans blijft in takt. Terwijl een hoge Engelse officier de schade komt bekijken en weigerd om zijn schoenen uit te doen is de lokale bevolking zo boos geworden dat ze een brief schrijven een de Engelse koninging, King Elizabeth. Zij geeft deze officier op zijn donder en de opdracht om de beschadigde pagoda te reparen. De bevolking is hier zo blij mee dat ze een nieuwe pagado op het ingestorte deel in takt gebleven heen bouwen. De zon doet intussen zijn best om lopen onmogelijk te maken want de warme marme tegels zijn alles behalve prettig om op te lopen Even een lunch die oversla omdat ik het onverhitte eten niet vertrouw. Een kopje thee en later een broodje. Nog 2 uur rijden naar het hoogtepunt van vandaag. Letterlijk en figuurlijk. Hoog in de bergen ligt de goude rots. Maar ondanks het geluk dat we elke keer hebben dat we bij regen in de auto zitten gaan de regenwolken nu niet meewerken, we komen helemaal midden in wolken te zitten. Met een open truck zitten we als sardientjes in een blik zo dicht op elkaar terwijl we de stijle helling omhoog rijden. Een mooi hotel op de top aangekomen zijn we nog naar de gouden rots gelopen maar verder dan 15 meter kan je niet kijken. Dus morgen ochtend een nieuwe poging wagen. Met Wai samen gegeten en mooie gesprekken gehad.
Deze ochtend vroeg opgestaan om de zonsopkomst te zien bij het hotel. Gisteren niet alles gezien omdat het zo dicht zat met bewolking wist ik niet wat me te wachten stond. Maar dit was totdat ik mijn gordijnen open deed. En fantastisch panorama met een overzicht aan alle kanten van het kleine maar sfeervolle hotel. De naam van het hotel "hill top" doet zijn naam zeker eer aan. Snel en en paar slokjes water en de laatste 200 treden de berg op om de opkomende zon tegen de goude rots zien weerkaatsen. Op een paar lokale mensen en moniken was er helemaal niemand.
Terug in het hotel is het toch al een uur later. Lekker ontbijt met een magisch uitzicht op het oerwoud wat over veel van de bergen uitgestrekt ligt. De wolken die over de berg rug kwamen. Daarna rugtas gepakt en met Wai naar de opstaap plaats van de truck om de angstige weg nu naar beneden af te leggen. Geen enkele achtbaan kan deze rit nabootsen. Het is dat we niet over de kop gingen maar heftig was het wel. Nu weet je bij een atractie dat je na een paar minuten weer levend mag uit stappen. Dat was hier nog maar te bezien. Nu 45 minuten beneden in het basiskamp kunnen lichtelijk gebroken uit stappen. De temperatuur is aanzienlijk hoger dan boven op de berg, ondanks dat het pas 9.15 uur is prikt de zon wel. Snel de airco van de minibus in, voor de 5 uur durende rit terug naar Yangon. Onderweg nog even gestopt bij een tempel met een cobra slang die daar vereerd wordt. E nog lekker geluncht in een oud houten huis wat door een Engelse officier was gbouwd. Niet zoveel bijzonders.
Met een vroege vlucht vertrek ik naar Bagan. Om 6.00 uur terwijl ik nog snel een kop koffie opdrink staat de auto met gids en chauffeur al te wachten. Inchecken steld niks voor, dus in 6.50 uur zit ik al in de vertrekhal van de binnenlandse vluchten. Het is vrij druk met mensen en vluchten. Maar even een paar hoofdstukken gelezen en dan is het voordat je het weet tijd om in te stappen. Nu heb ik best veel gevlogen maar dit wordt de eerst keer in een turbo prop, die maar met 15 man is gevuld. Ondanks het maar een vlucht van 1,5 uur is, wordt er een eenvoudig ontbijt en koffie geserveerd. Goeie vlucht gehad. Om 9.30 uur kom ik in Bagan aan. Geen bageband om de koffers op te halen maar deze worden persoonlijk afgeleverd. Mijn gids Wu staat mooi te wachten. Netzo als de superluxe auto, een gloeidnieuwe Toyota familie auto. De dag begint met een bezoek aan de lokale markt. Best groot voor zo'n kleine plaats als Bagan. Het heeft hier hard geregend dus veel modder maar de lokale bevolking lost het mooi op met bamboe. Aansluitend begint het gote avontuur. 3000 tempels en pagado's op een oppervlakte van 42 vierkante kilometer. We beginnen met de belangrijkste. De koningstmpel, met enorm veel goud. De Shwezigonpagoda. Gesticht onder het bewind van koning Anawrathta. Intussen kan ik met de gids een beetje beter kennis maken. Daarna rijden we door het terrein en bezoeken nog flink wat pagado's. De zon begint intussen vervelend warm te worden. Maar de relatieve korte uitstapjes geeft me de mogelijkheid om tussendoor in de auto even af te koelen en veel te drinken. Een gewone lunch, even geen rijst voor mij dit keer, wel een bier, god wat had ik daar zin in. Daarna naar het hotel, mooi hotel. Een stuk beter dan in Yangon. Even een korte slaap pauze want om 15.30 uur gaan we verder. Door het terrein van al een schitterende tempels, komen we aan bij de hoogste. Deze wordt gerepareed. De Gawdawpalintempel. Gevolgd door het bezoek aan de Anadatempel. Met 4 9-meter grote boedha beelden. Door de regen ligt er een flinke plas water op het terrein wat bijzondere foto's opleverd. De dag sluit ik af met een prive boodtocht over de machtige Ayeyerwady rivier. Met een regenboog en ondergaande zon maar ook een koel briesje een bijzonder mooie afsluiting van deze 6de dag. Hapje gegeten vlak bij het hotel aan de river. Mooier afsluitend dan met een lekker biertje en uizicht op een verlichte goude pagado kan ik me niet wensen.
Vroeg opgestaan om de warmte een beetje voor te zijn tijdens de 4 uur duurende fietstocht in de Bagan omgeving. Om 6.15 uur begint het avontuur. Wat ik me niet had gerealiseerd is dat het hier ook heuvelachtig is. Dus we (mijn gis en ik) rijden weg en binnen 30 seconden nadat we zijn vertrokken en ik nog het versnellingsapparaat van de moutenbike aan het doornemen ben hebben we de eerste klim van ongeveer 1600 meter te pakken. Vlak daarna verlaten we de verharden weg om over te gaan op een zandpad, wat met flink wat waterplassen is bezaait, het wordt er niet makkelijker op. Het is afzien, daar waar de weg omhoog loopt voor het eerste uur. Het uitzicht waar ik nu niet zoveel aandacht voor heb is afgewisseld met rijstvelden en bomen en struiken. Elke stop is een prettige onderbreking om even wat te drinken en op adem te komen. We bezoeken een klein dorpje wat helemaal afgelegen ligt. De gids verteld me dat hier sinds een jaar nu electra is. Er is geen stromend water en de huizen zijn van hout en bamboe opgetrokken. Het is een rijke familie met 4 ossen die met de houten karren en andere werktuigen het land bewerking. Het is opvallend koel in het houten huis, wat bestaat uit ruimtes, een keuken, of eigenlijk iets wat daarvoor moet ondergaan. Twee kamers wat de leef en slaapplekken zijn. Binnen slapen de grootouders met de meisjes van het gezin en buiten in een overdekt gedeelte slapen de mannen. Verder fietsend komen we bij een opgedroogt stuwmeer wat ooit was aangelegd maar het geen nut meer heeft omdat ze een muur weg hebben gehaald om de wegen aan te leggen. We zijn aan de voet van mount Popa aangekomen. Een van de vier bergen die het gebied van Bagan omlijsten. Een korte stop om even wat te drinken wat lijkt om een wegrestaurant of iets wat er voor door moet gaan. We zijn nu op het hoogste punt aanbereikt. Het wordt nu vrijwel alleen maar afdalen. Gelukkig maar want het begint nu serieus warm te worden. We rijden door het gebied van de tempels heen, stoppen her en der voor een foto. De gids weet wel de meest fanastische plaatsen te vinden. Je moet er soms halsbrekende toeren voor uit halen. Door kleine ruimtes te kruipen om daarna een super uitzicht te hebben. Of balanceren over een stenen muurtje met links een meertje en rechts het onkruid met vervelende prikkels. Maar je krijgt wederom een super uitzicht. Vlak voordat we bijna bijna bij het hotel zijn bied de gids aan om nog een pagoda te beklimmen, maar gezien de bus toeristen en de stijlen trap pas ik even. Ik begin nu erg moe te worden en nog een klim van 25 meter bijna vericaal laat ik me nu even voorbij gaan. Als we aankomen bij het hotel is het intussen 11.30 uur. Veel langer dan de 4 uur. Maar wel 70 km afgelegd. Even douchen en een klein slaapje. Gezien ik geen zin had om naar een restaurant te lopen even wat gegeten in het hotel, maar toen ging het fout. Of het de vermoeidheid was of verkeerd eten dat weet ik niet. Maar ik hing vlak daarna over de wc rand om mijn maag leeg te maken. En dat ging nog 2 keer zo door. Een onrustige nacht was het gevolg. Gelukkig de volgende dag geen bezichtingen op het programma.
Vandaag staat er niks op het programma. De optionele tour om 1700 treden naar mount popa te beklimmen sla ik even over. Een licht ontbijtje met de hoop dat mijn maag het trekt. Een wandeling van een uur in de omgeving van het hotel. Verder lezen slapen en een handwasje doen. Mijn eerste boek is nu bijna uit. Het diner slaat weer goed aan voor mijn maag, dus gelukkig was het een eenmalige korte voetselvergiftiging.
Na een lekker ontbijt is het tijd om naar de luchthaven van Bagan te gaan. Het "vreemde" inchecken is toch even wennen. Je krijgt een sticker op je shirt. Als het zover is mag je door de secrerty heen wat niks meer voorsteld dan een stempel op je handgeschreven boardingpas. Dit terwijl je koffer in de ontvansthal achterblijft. Dan weer even zitten. Dit keer in een ruimte met gelukkig airo. Het valt me op dat het veel mensenzijn. Vooral chineesen, dus een volle vlucht. Dan in de bus stappen die je 165 meter verderop afzet om in het vliegtuig te stappen. Dit maal een vergelijkbare toestel als de vlucht naar Bagan. In een korte vlucht naar de tweede stad van het land, Mandalay. Met met nummer van Robbie Williams in mijn achterhoofd, road to Mandalay, kom ik om elf uur in de oude koningsstad. De gids en chauffeur staan netjes te wachten. Ook dit keer een goede auto. Een zeer luxe en grote toyota. Na de beleeftheden te hebben uitgewisseld geef ik aan geen toeristen shops. Boodschap wordt begrepen. Nog even bij een slangen pagado rond gelopen. Net zoveel bijzonders. Even de gids af tasten hoe hij denkt over de politiek. Ook hier duidelijk een voorstander over de lady. Daarna de grootste pagado van de stad, de Eindawayapagoda. Een en al goud en vooral een heel hete tegelvloer. Daarna wat bijzonders; de teakhouten Schwendawklooster. Wat een enorm bouwwerk is met ontzettend veel uitsnijwerk. Het bouwwerk heeft als onderkomen gediend voor de laatste koning. Helaas veel toeristen hier, waaronder een paar ongefatsioneerde Duitsers, waar ik me aan begin te ergen Daarna naar het grootste boek. Dat had ik mij anders voorgesteld. Maar het zijn 372 rechtopstaande tegels van 2 meter hoog die het boedisme beschrijven. Met de drie stadia. Helaas niet voor mij te lezen, naar ook veel andere mensen niet. Is namelijke de dodentaal. Deze wordt alleen door moniken bestudeerd. De stenen platen zijn in wite kleine huisjes gebouwd rondom een pagado. Als afsluiting deze dag de Mandalay heuvel. Om een zonsondergang te bezien. Die was er vrijwel niet, naar wel een leuk gesprek gehad met een monik en twee studenten die als toergide aan het studeren waren. Wederom een enoverrende dag afgesloten bij een western restaurant. Even geen rijst meer voor mij, was bijzonder lekker.
Deze morgen mocht ik wat langer blijven slapen dan de andere dagen. Maar om 8.30 stonden de gids en chauffeur netjes klaar wat later bleek een lange en enoverende dag zou gaan worden. Veel dingen gezien en gedaan. De dag begon met een bezoek aan de Jade markt. Een markt waar de grove steen werd verhandeld, geslepen en verkocht werd. Bijzonder druk met mensen en vooral brommers, drie rijen dik staan ze gaparkeerd aan beide zijde van de weg. Mooi om te zien hoe het slijp en glanzen van de steen in zijn werking gaat. Daarna rijden we met een korte rit naar Amarapura, de aangrenzende gemeente. We bezoeken een groot klooster. Het kloostercomplex waar 1060 boedhiste moniken leven. Het maken van de maaltijd gebeurd door vrijwilligers in enorme grote ketels en wokken. Deze worden op houtvuur gestookt. Mijn gids legt uit waarom dit door de vrijwilligers gebeurd. Omdat de monnik hulpbehoefent is en dus om eten moeten smeken mag hij deze zelf niet voorbereiden. Aansluitend volgt de processie. Een optocht van alle moniken inclusief de vele zeer jonge kinderen van 6 jaar die met hun rode gewaat bloodvoets met hun kom door een menigte in 2 rijen heen moeten lopen. Ze krijgen eten en geld uitgereikt. Ik had hier een heel onprettige gevoel bij. Enerzijds doordat het leek op een attractie voor de toeristen waar deze mensen aan bloodgesteld worden. Maar ook over het feit dat de toeristen naar mijn beleving geen respect toonde. Het deed mij pijn in mijn hard om dit te zien. Later tijdens de lunch heb ik het hier met de gids Zou Zou over gehad. Hij gaf aan, omdat ik me openstel voor het gegeven dat deze mensen, monniken hulpbehoeften zijn dat het me raakt. En niet als zoveel toetisten hier voor een mooie sensatie of foto zijn. Het kosten me moeite om er over te praten. Het raakte me echt. Aansluitend een complex bezocht wat vol staat met boedha beelden in koper, goud of van steen uit de verschillende periodes. Nog even wat thee gedronken met de gids en chauffeur waarna we verder afrijzen naar het eiland tussen de rivieren wat voor 4 eeuwen lang de koningstad was. Eva (Inwa) is helaas na de oorlog niet zoveel meer van over. Het is intussen 12.30 uur. Dus tijd voor lunch. Maar ik geen honger allen erg veel dorst de warnte is overweldigend vandaag. Toch probeer ik wat te eten. Een goed gesprek met de gids over het leven en wat het geloof daarin kan betekenen. Dan volgt een relatieve lange rit met paart en wagen over het eiland, waar 4 bezichtingen staan gepland. We beginnen met Tempel complex uit verschillende dynastie die net buiten de overblijfsels liggen van de stadsmuur. Typische bolwerken uit de elfde tot de vijtiende eeuw toen de koningen over Birma hier woonden. De verschillende stijlen zijn duidelijk herkenbaar. Een stukje verder rijden we langs de uitkijktoren Nan Myin toren. Die zo scheef als de toren van Pisa staat. Een jonge vrouw probeert aanhoudend wat van haar prullerlij te verkopen. Waarbij ze doet of ze amper Engels spreekt. Totdat ik mijn gids vraag wat nee, niet geintresseerd betekend in Birmees. Voordat hij kan antwoorden geeft de verkoopster antwoord er realiseerd gelijk dat ze door de mand valt. Leuk afscheid genomen en op naar de volgende plaats. Het oud klooster Maha Aungmye Bonzan Kyaung. Een groot complex wat uit de laatste periode is gebouwd. Met mooi verhaal hierbij is dat er een vrouw heeft gewoont. Dit is bijzonder gezien alleen mannen hier mogen wonen. De prins en later koning was verliefd geworden op deze gewone vrouw die hij niet mocht trouwen omdat hij een princes uit India moest trouwen. Maar hij wilden dat de vrouw dichtbij en vrij van andere mannen moest zijn dus was haar verblijf in dit klooster wat binnen en paleismuren lag. Aansluitend een houten woning wat dienst deed voor verblijf van een van de laatste koningen. Met enorme palen als dragers voor het 15 meter hoge plafond Als laatste staat op het programma een bezoek aan de dik 2 km lange teak houten brug, wat geen teak meer is maar nog wel een loopbrug. Aangelegd door de laatste koning eingenlijk allen maar om en engelse scgepen er niet door te kunnen laten naar het paleis wat iets verderop ligr. Hij laat de brug aanleggen net het hout afkomstig uit de gebouwen uit het paleis. Het is 5 uur intussen, lekker briesje zorgt voor enige verkoeling. Maar het is hier zo druk dat ik wel voor gezien houdt. Gezien de bewolking wordt het geen rode ondergaande zon. Op de terug weg naar het hotel nog even een foto van de paleis muren van de stad. Je mag niet naar binnen waar ook niks te zien is omdat het tijdens de tweede wereldoorlog verwoest is naar vooral omdat het een kazerne is. Moe en voldoen de dag afgesloten in het hotel op de bovenste etage.
Vandaag wederom vroeg opstaan, want ik heb vlucht, naar Kalaw. En gezien het een uur rijden is plus je moet een uur van te voren aanwezig zijn ging me wekkerje om 6.00 uur af. Gezien ik niet veel honger heb wordt het wat fuit, sap en koffie. Aangekomen op de luchthaven afscheid genomen van de gids en inchecken. Ook weer op de vreemde manier. Nu is deze luchthaven groter maar blijft een merkwaardige bedoeling. In de vertrekhal aangekomen kom ik er na een uur wachten achter dat er een vertraging is. Er wordt 30 minuten geroepen, maar als ze ontbijt gaan uitdelen blijkt het intussen een uur te zijn. Nu hadden ze me hiervoor gewaarschuwd dus het zal wel goed komen. Een korte vlucht brengt me in het Oosten van Myanmar zo'n 200 km van de Thailandse grens. Aangekomen op Heho luchthaven wat volgens mijn gids het enige vlakke stukje grond in de regio is hebben even een bezoek aan de regionale markt. Alijd leuk. Maar gezien de mensen gemiddeld 50 cm kleiner zijn moet ik wel de hele tijd bukken om onder de touwen en afdekzijlen door te lopen. We rijden in wederom een goed verzorgde auto naar Kalaw. Door het mooie heuvel landschap. Een ander beeld van het land. Als we aankomen in de stad of eigelijk dorp want met twee grote straten is het niet meer, merk ik dat de temperatuur een stuk lager is dan in Mandalay of Bagan. Nu snap ik waarom de Engelse hier het vakantieoord van hadden gemaakt. Volgens de thermometer nog steeds 26 graden maar geen brandende zon meer. Het hotel is een pitteresk houten huis van drie etages. Sfeervol, waar alles schoon is. Mijn kamer op de derde etage met uitkijk op een een boedistisch klooster en de heuvels erachter. Helemaal top. Even een rondje gelopen en bij een bakker wat echt brood gekocht. Heerlijk, dat had ik gemist. Terug in mijn kamer genoten van het uitzicht als de wolken over de heuvels trekken en het land kleiner en kleiner wordt. Om half drie nog even een rondje met de gids, een boedha beeld gemaakt van bamboe (wel van goudverf voorzien) kan je met 2 vingers optillen, terwijl het beeld toch 3 m hoog is. Daarna even een bezoek aan een grot wat helemaal vol staat met boedha beelden. Het is spiegelglad omdat het water uit het plafond lekt en de mensen met hun goeie bedoeling een tegel vloer hebben aangelegd. Maar het heeft wel wat. Matig verlicht, het druppelen van water en al die beelden. Als laatste nog even bij het treinstation gestopt. Aangelegd door de Engelse in 1850. Weinig modernisatie sinds die tijd. Het is dat er een geen stoomlocomotief klaar staat naar anders was het zeker een stap terug in de tijd. Vanavond een restaurantje zoeken en morgen even niks op het programma.
Na een zeer goed ontbijt die speciaal voor mij was gemaakt waar ik het meerendeel van heb moeten laten staan, want het was voldoende voor 6 personen. Was het vandaag buiten een wandeling vooral lezen en verder nog even de koffer netjes opnieuw gepakt. Met een koeler tempertuur van 26 graden en niet tropisch heet een heerlijk uitrust dag. Dus niks te melden. De komende dagen waar een gevuld programma.
Vandaag na het ontbijt vertrokken van de koelere Kalaw na het lager gelegen Pindaya. Na een autorit van anderhalf uur door het heuvelachtige landschap wat een mooi afwisselend beeld na elke bocht of heuveltop geeft is het een mooie autorit. Omdat we de toeristische stops overslaan zijn vroeg in het dorpje Pindaya. Het ligt aan een meertje met wat winkeltjes. Niet veel bijzonders, maar de reden waarvoor ik hier ben gekomen ligt in de heuvels. Vanaf een paar kilometer afstand is het al te zien. Tegen de groene heuvel is een overdekte trap van 2 km lang gelegd naar een gebouw met de typische Myanmar daken. Hier achter ligt de grot waar het dorp zijn naam aan heeft verdiend. Het betekend dood de spin. De legende gaat dat drie princessen door de regen in grot schuilden, maar toen ze de volgende dag ze gevangen werden door een enorne spin. De prins schoot met zijn pijl en boog de spin dood en bevrijden de spin. Kan je nagaan hoe groot de spin geweest moet zijn geweest. Het hotel waar ik verblijf ligt aan de voet van de berg en bestaat uit losse zeer grote en goed verzorgde bungelows met het uitzicht op de grot. Eerst even inchecken en een kopje koffie genieten van het uitzicht. Het hotel heeft een mooi aangelegde tuin, terwijl we eigenlijk gewoon minden in de jungel zitten. Iets later reizen we naar boven, en zoals het de luie toerist afgaat, dus dat geld ook voor mij, wordt ik bijna boven aan afgezet met de auto. Anders zou het 1700 treden klimmen zijn geweest. Om het nog gekker te maken pakken we de lift voor de laate tweehonderd treden tellende stijle trap over te slaan. Uiterraard al de schoenen uit omdat we een boedistisch bouwwerk bezoeken. We gaan de grot in, wat helemaal volgepakt is met meer dan 8000 gouden boedische beelden uit verschillende periodes. Je weet gewoon niet waar je moet kijken. Het is adembeneeuwend, echt ongeloofelijk. Dit is onmogelijk om in een foto vast te leggen. Iets verder de grot in zie ik dat ze een pagado er in hebben gebouwd. Later blijkt dit de enige te zijn. Met elke nieuwe hal die we in gaan is het weer een nieuwe overweldiging van goud wat we zien. De grot is 1400 meter diep en op elke stukje maar enigzins vlakke ondergrond staat een beeld, klein of groot. Op de grond of hoog tegen of in de grot wand gepkaatst. Meerendeel van goud, een paar van wit marmer, maar twee van zwart steen. Hier blijkt geen bladgoud op te blijven plakken. Echt bijzonder. Terwijl we weer bij de uitgang komen en de hele tijd alleen waren zien we twee grote groepen binnen komen. Precies op tijd. We besluiten naar beneden te lopen, maar voordat we net de eerste stappen hebben gezet begint het tropisch te regen dus geen vergezichten meer want door de heftige regen kan je niet verder dan 25 meter zien. De temperatuur zakt wel gelijk naar een prettige temperatuur. Na ongeveer een half uur afdalen komen we aan het eind van de overdekte trap. Terwijl de gids de chauffeur belt om ons op te halen komen de runderen die in het veld stonden ook de trap af want ze willen ook even schuilen. Dus ik sta tussen 20 runderen te wachten. Aangkomen bij het hotel in de loby even gewacht totdat de regen wat was afgezwakt. Ik krijg een kan thee en er wordt me aangeboden met een paraplu naar mijn kamer/bungelow te brengen. Maar ik wacht nog even tot het nog wat druppelt. In de avond wat ik het hotel gegeten. Morgen naar het InleLake
NNa een heerlijke lange nacht geslapen te hebben een lekker ontbijtje. Met een strak blauwe lucht en een verkoelend briesje was het een heerlijke ochtend. De reis gaat door het heuvel landschap naar het Inle Lake. Eerst even wat foto's gemaakt bij het hotel en een houten tempel complex aan de voet van trap waar we gisteren in de regenbui waren geindigd. De weg naar Inle Lake loopt via Heho waar de luchthaven ligt maar we kiezen voor een alternatieve route, een kleine kronkele weg wat door de dorpjes loopt en langs de akkers die door de buren worden bewerkt. Een paar mooie foto's van dit magische landschap. Na een 2 uur rijden komen we aan bij het meer. Het is 22 km lang en ligt tussen de beketens op 900 meter hogte. Na een bezoek aan een wijnhuis waar jammer genoeg nog niet zoveel te zien. Het is nog voor 12 uur dus ik ga niet proeven want er staat vanmiddag nog meer op het programma, en dat wil ik ook nog meemaken. Met een longboat gaan we het halve meer over naar het hotel. Ook dit maal een schitterend hotel waar ik nu ook weer het geluk heb dat mijn kamer wordt opgewaardeerd naar 1 van de bungelows in het water krijg. Super mooi houten huis van alle gemakken voorzien. Na een korte pauze volgt er een booreis naar de ander kant van het meer met een bezoek aan een weverij die de lotus stengel gebruiken om draaid te gebruiken. Nog even een tempel, maar na zoveel tempels heb ik het snel gezien. Onderweg terug vissers met de unieke manier van wissen met kegelvormige manden gezien. Terwijl de boot door het water schiet en de wind lekker verkoelend aanvoelt weet ik zeker dat er vandaag een bruiner tintje bij komt. In het hotel genoten van de ondergaande zon en de rust. Hapje gegeten in het hotel. Morgen nog een dag op het meer.
Vandaag is het de laatste dag van de eerste etappe, de reis in het westen van Canada. Na een vevelende nacht waar ik veel tijd op de wc heb doorgebracht was het vandaag toch weer actie. Dus een licht ontbijtje van wat fruit stond en om 9.00 uur stond de boot en gids te wachten voor een excursie van 3 dingen. Het begon een uitstapje bij een weverij die de wortel van de lotus bloem gebruikt. Het draderige hout werd gebruikt in combinatie met zijde om kleding en dergelijke te maken. Daarna gingen een rivier op, op zich al spannend om te zien hoe je een boot van 13 meter lang door een bochtige rivier krijgt die ook nog eens druk bevaren is. Deze tocht was om het Shwe Inteinstoepacomplex te bezoeken. Een verzamelijk van 800 stoepa's en tempels. Sommige zijn al 1200 jaar oud en door de natuur helemaal opgenomen doordat bomen en struiken er door heen groeien. Als we verder de heuvel op klimmen worden de stoepa's beter. Herkenbaar voor dit gebied, Shan is het gebied waar de stoepa's rijkelijk versierd zijn. De gids verteld dat morgen een belangrijke dag voor de mensen in het land is. Dan is het volle maand. Moon day wordt het genoemd. Dat betekend dat iedereen vrij is en naar tempels zal gaan. De drie gouden beelden die ik gisteren heb gezien wordt in een week tijd alle dorpen in de regio rondgebracht in een seremonie. We lopen via een andere weg naar beneden. Ondanks de paraplu, niet voor de regen maar de zonnewarmte en dat is geen overbodige luxe merk ik dat ik geen energie meer heb. In de boot onderweg een lange stop gemaakt en wat rijstwafels en vruchtensappen gedronken. Ik voel me weer wat sterker worden. We varen weer met hoge snelheid langs een van de dorpen die in het water zijn gebouwd. Van bouwvallige woningen die op instorten staan tot zeer mooie woningen zijn hier te vinden. Zelfs jonge kinderen weten hoe ze de onstabiele smalle boten moeten bedienen. Nog even door de drijven tuinen. Een groot complex van tuinen die door bamboe stokken bij elkaar gehouden worden. Hier worden van alle soorten gewassen verbouwd. In het midden van het meer ligt een 150 jaar oude klooster uit hout opgetrokken waar veel mooie beelden staan. Het Shwe Yaunghwe Nyaungshwe heeft deze beelden te danken omdat ze tijdens de tweede wereld oorlog van het land zijn overgebracht omdat de bommen geen grote schade konden aantreffen in het water. Terug bij het hotel even geslapen om de verloren nacht in te halen. Als ik wakker wordt hoor ik dat het regent dus draai ik me nog een keer om. Laat in de avond word ik pas weer wakker.
Met een vervroegde vlucht en een andere maatschappij, wat de touroperator goed heeft geregeld vlieg ik met de 6de vlucht deze vakantie in een uur van het kleine maar drukke Heho vliegveld naar Thande. Eerst een prettige autorit naar naar de luchthaven, waar de gids helpt met inchecken, wat ook hier weer op een bizare manier gebeurd. Maar ik begin er aan te wennen. Met KBZ vlucht naar het strand. Deze vlucht was in plaats van de vlucht van Yangon Airways. Maar de vlucht die ik had gehad was enorm vertraagd, dus volgens de gids heeft de reisorganistie deze omgeboekt. Buiten dat het een uur eerder vertrekt is het net even wat beter en luxer. We vertrekken met 10 man dus vrijwel leeg vliegtuig naar het zuiden. Als ik uitstap ze je deze op 50 meter afstand liggen en je voelt de wind en veel warme temperatuur gelijk. De pandel bus van het hotel staat klaar en brengt me in 15 minuten naar het hotel. Mooi genieten van de ondergaande zon op het vrijwel lege strand. Een plek die in de top 5 komt van mooiste stranden. Heerlijk aan het strand, nu even genieten voordat mijn avontuur in Singapoire begint.
Zoals de titel al zegt, relaxen, dus weinig gedaan. Na een lekker ontbijt, bijzonder weinig spannends gedaan. Bij het ontbijt kwam ik er achtet dat ze hier zowaar echte kaas en bruin brood hebben. Een korte wandeling over de weg die hier zo langs de kust loopt. Ik had op internet gelezen dat er een goed visrestaurant moest zijn, dus even bij daglicht uitzoeken. Met her en der een kraampje is er bijzonder weinig te doen. Ik ervaar wel dat het weer erg warm is. Al is het nog geen 9.00 uur. Een wandeling zo net uit de wind van de kust zorgt al voor menig zweetdruppeltje. Na de korte wandeling van een half uur, terug in het hotel, wat gelezen, een handwasje gedaan, wat geslapen en gelezen. Mijn derde boek is uit. In de avond na het restaurant gelopen, wat nog best spannend is in het donker, want het is dan ook echt donker, want straatververlichting kent men niet. Laat staan een stoep. Omdat het regent wil je niet in het gras lopen. Niet omdat ik bang ben voor natte voeten, maar wel voor de slangen die daar zitten, en die ik al heb gezien. Omdat er maar een enkele vrachtauto of brommer voorbij komt is het dus goed opletten. In de avond me even ingelezen in het volgende avontuur, Singapoire. Nog even mijn vlucht naar Singapoire bevestigd. Morgen nog zo'n inactieve dag.
Vandaag was de start van de dag met wat regen. Vlak na het ontbijt was dit over. Dus... Naar het strand, een mooi plekje gezocht en gelezen, en zo nu en dan even van het uitzicht genieten bij een mooi stukj3e muziek. Aan het eind van de dag even langs de receptie om de vlucht voor morgen te conformeren. Het werd even spannend want ze hadden geen reservering op mijn naam staan. Bleek het op mijn voornaam en niet op mijn achternaam te staan. De vlucht is morgen nog wat eerder dan al bij de overboeking bleek. Dus nu zeker genoeg tijd voor de intercontinentale vlucht en zeker voldoende tijd om mijn overhemden op te halen. De receptie heeft gelijk op mijn verzoek Wai, de gids in Yangon geinfomeerd, over mijn eerdere aankomst maar die was al op de hoogte gesteld door de reisorganisatie. Toch heerlijk dat alles zo prima geregeld is. Is gewoon alleen lekker vakantie vieren en je word ontzorgt. Is een keer andersom. Morgen eindigt het heerlijk avontuur in Myanmar en begint het avontuur Singapoure. Met 2 vluchten morgen kom ik middels de tijd grenzen 5 uur verder, net 3,5 uur reizen. Vanavond het laatste beetje laatste Khat (geld) opmaken met tiger garnalen en eem Myanmar bier.
Vandaag was het na het ontbijt, vooral reizen en wachten. Met de bus van het hotel werd ik naar de luchthaven gebracht, er werd geholpen met inchecken en toe wachten. Met een flinke vertraging van een half uur, de vlucht naar Yangon. Daar aangekomen stond de gids mooi te wachten. Een fijn welkom en terugkomst. Op naar de binnenstad om de overhemden op te halen. Ze zijn mooi en goed afgewerkt, en passen helemaal. Op de terugweg nog even wat gegeten en weer een uur terug naar de luchthaven. In een heel andere, namelijk veel moderne terminal na ook weer wachten, inchecken en weer wachten. Dus maar weer verder lezen. Met ook hier weer een vertraging, nu een uur. Op naar Singapoire. Intussen mijn 3de boek uitgelezen. Na 2,5 uur aangekonen en start het nieuwe avontuur. De chauffeur brengt me naar het hotel. In 20 minuten daar aangekomen en met een zee van informatie in sneltrein vaart zit in 5 minuten later op mijn kamer. Intussen is het 01.20 uur lokale tijd. Dus lekker slapen in het zachte bed.
Na een bijzonder korte nacht met een beetje moeite opgestaan en na een lekker warme douche klaar voor een dag in Singapore. Het ontbijt was heerlijk maar enorm druk. Maar dat heb je natuurlijk met een hotel van 16 etages. Dat was ik even niet gewent. Maar deze drukte zal de gele dag blijven. Na het ontbijt bij de receptie even nog wat informatie van de bezienswaardigheden opgevraagd. Met een mooi kaart en prettig en duidelijk uitleg begon mijn wandeltocht. Ik had me voorgenomen om even in te schatten hoe het wandelen met de hoge temperatuur me hier af gaat. In de ochtend het noordelijke deel van het hotel bezocht. Dat betekend, het bezoek aan little India. Met de geuren van kruiden en wisselende muziek uit de kleine winkels met kleine overdekte terrasje ik het idee had dat ik terug was in New Delhi. Daarna de aangrenzende Islamitische wijk bezocht met twee mooie moskeen. Even een lekkere kop koffie gedronken en iets na twaalf terug in het hotel aangekonen. Wel al 8 km afgelegd. Het gaat bijzonder goed. Gezien ik zaterdag al vroeg mijn kamer uit moet maar pas laat om 22.40 uur naar de luchthaven wordt gebracht heb ik een 8 uur durende excursie geboekt op Sensota Island. Daarna weer op stap naar het koloniale district met de Singpoire rivier. Flink stuk rond gelopoen bij Fort Canning park. Met de flinke hoogteverschillen was het wel even afzien. Bij een van de vele bars aan de Singepore rivier genoten van een flinke pint bier en een echte grote hamburger tussen de enorne hoge wolkenkrabbers. Niet de goedkoopste locatie, maar wel uniek. Met de uitkijk op het fulerton hotel, waarbij de ene Ferarrie naast de andere bentley staat is het blijkbaar een duur stukje Singapore want na even check op internet, de goedkoopste kamer is daar 500 euro per nacht. Een wandeling om Marine bay onder het bijzondere Bayfront hotel door. Uiteindelijk aangekomen in Marine city park. Intussen beginnen mijn voeten wel pijn te doen. Even wat lekker gedronken en gewacht tot de zonsondergang. Daarna terug naar het hotel. Waarbij ik er achter kom doordat ik een drukke weg wil oversteken ik ondergronds moet, de stad ook onder de grond met een meerdere etages tellende wereld heeft. Terug bij het hotel blijkt dat ik vandaag dik 19 km heb gelopen. Dus het feit dat ik moe ben mag ook wel. De conclusie na deze dag: een fijne stad want niet te vergelijken is met een Aziatische hoofdstad. Maar ik zou hier wel willen wonen. Morgen een bezoek naar het museum.
Ik schrok wakker van mijn wekker, en eigenlijk had ik wel wat langer willen slapen. Maar dat zat er helaas niet in want het ontbijt sluit om 9.00 uur. Dus na een heerlijk ontbijtje even wat info opgezocht op internet en op naar het nationaal museum. Was erg mooi en zeker de moeite waard. Met veel interactieve filmpjes en geluiden zeer leerzaam. Gelukkig had ik het museum vandaag gepland want bijna de hele morgen regende het. Na terug komst in het hotel even wisselen van de apparatuur aan de oplader en van een kop koffie genoten in een restaurantje om de hoek. De middag ging ik China town verkennen dit is in zuiderlijke deel. Maar ik had niet op de weg gelet door de imposante gebouwen met als gevolg dat ik veel te ver was doorgelopen en China town al weer uit was. Maar ik probeerde middels wat binnendoor wegen mijn route weer op te pakken. Ook dat was geen succes want door de kleine straten hier liep ik hier weer tot twee keer fout. Het gevolg ik was te laat om de chineese tempel te bezoeken, want die was al dicht. Toen door het centrum heen (vooral onder de grond) de brug over om bij een openbaar eetgelegenheid wat te eten. Maar ik werd verrast met een zang voorstelling van kinderen dat bijzonder goed was. Aansluitend wat gegeten en toen naar een dans voorstelling van ook weer kinderen gekeken. Hier kan de show we can dance nog wat van leren.
Terug naar hotel. Moe na wederom een intensief dagje. Mijn voeten doen wel pijn van de 13 km lopen vandaag. Morgen de laatste dag
Vandaag was het in de ochtend koffer pakken en tas in orde maken zodat ik in de avond nog even kom douchen op opfrissen na een middag en avond op het fun eiland Sentosa. Ik ben voorlopig weer genezen van een groepsactiviteit. Want het is merendeel wachten. Maar goed, ook leuke dingen. Een 4D film met buiten het geluid, beweging van stoelen ook de nodige luchtjes en waterdruppels, zelfs de dolk in je rug kwam erg onverwachts. Aansluiten naar het beeld van Leeuw en vis, met een leuke film over zijn geschiedenis. Gevolgd door de Tiger tower voor een vieuw van 120 m hoogte over Singapore. De afsluiting van de shows Wings of time aan de kust met een indrukkende show van water, laser, muziek, vuur en vuurwerk. Het is niet het beste wat ik ooit gezien heb maar komt er vlak achter aan.
Nog 10 minuutjes en dan de pick-up voor naar de luchthaven. Voor 2 maal 7 uur vliegen naar huis met Een tussenstop van 3 uur in Dubai. Het einde van de vakantie 2016.
Weer een beleving rijker.
Wil je meer informatie over mijn ervaringen in Maynmar en Singapore
Silvester van Pommeren, Nederland
info@silvpom.nu
ga naar: startpagina
ga naar: Fotopagina
ga naar: blog
ga naar: Films van Myanmar en Singapore