Vakantie in 2023 naar Jordanie

Intussen de reis 3 maal geboekt, maar nu gaat het dan toch gebeuren. Na 2 jaar in COVID tijdperk was het onmogelijk om de reis naar Jordanie te maken

De reis gaat naar een deel van het oude Romeinse rijk, maar ook naar de plaats van de bijbelse verhalen en naar het rijk van de Nabateeërs. De stad Petra wat op de lijst van de 7 wereldwonderen staat. Maar ook het woestijn gebied Wadi Rum wat het toneel was tijdens de eerste wereld oorlog van Laurance of Arabia. Het staat bekend als de mooste woenstijn ter wereld.

 

 

De voorbereiding

De reis had ik 2 jaar geleden al geheel voorbereid. Nu alleen nog de prijzen vergeleken en opnieuw opgevraagd of deze niet te gek waren. Ze waren wel flink gestegen, maar dat was overal het geval. De rechtstreekse vlucht via transavia geboekt. En een hotel voor een park, fly en sleep in omgekeerde volgorde geboekt. Gezien de terug vlucht om 1.00 uur aankomt zoek ik het niet om dan nog eerst naar huis te rijden. Dus nog een nachtje slapen in een hotel in Hoofddorp.

Jordan Pass

Vandaag de Jordan pass aangeschaft, met deze pass de toegang op de verschillende locaties. Tevens de ticket gelden voor de Visa bij aankomst geregeld.

Visum en controle

Vandaag de visum aanvraag gedaan bij de inreis registratie van Jordanie. Tevens nog even alles gecontroleerd. Vliegticket is bevestigd en nog actueel. De overnachting en parkeer in Hoofddorp en het verblijf in Jordanie komt overeen met de vliegtickets.
Nu alleen dus koffer pakken en inlezen.

 

 

 

Dag 1, de reis naar Amman

Reizen op dag 1, naar het midden-oosten.

De vakantie is begonnen, terwijl ik dit schrijf ben ik intussen aangekomen in de Jordaanse hoofdstad Amman. Ik was voor mijn wekker wakker, dus rustig aan gedaan met opstarten. Uiteindelijk om 7.15 uur naar Schiphol gereden. Maar door de meivakantie was het erg rustig op de wed=g dus ruim op tijd bij van de Valk hotel in Hoofddorp. Ik was bijna mijn telefoon vergeten mee te nemen, want die had ik in de auto laten liggen. Maar ik heb genoeg tijd dus even terug gelopen en daarna met de shutte bus, die trouwens vrij vol zat naar Schiphol. Even wandelen naar de andere kant van de luchthaven bij vetrekhal 1. En ik kon via de automatische boarding inchecken en mijn koffer op de band zetten. Dus genoeg tijd om even op Schiphol rond te lopen. Op Schiphol eerst een flesje drank gekocht en daarna in de reisgids begonnen te lezen (nogmaals) met info over het verleden, de cultuur en de stad Amman.
In het vliegtuig begonnen met mijn eerste (kleine) boek en deze heb ik al bijna uit. Dat krijg je met een vlucht van 4,5 uur. Ik was snel door de douane heen en met mij reeds gekochte via liep dat redelijk voorspoeding. Alleen toen ging het even fout, Er was geen chauffeur te zien. Met hulp van een andere gids mijn contactpersoon gebeld en er werd toegezegd dat deze onderweg was. Maar bijna in het totaal 1,5 uur laten kwam deze pas opdagen. Ik probeer te achterhalen wat er was gebeurd, maar hij reageert niet op mijn vraag maar rijd biezar hard naar de stad toe.
Ik krijg van hem te voren dat de “ echte chauffeur de dag na vandaag me om 9.00 uur komt ophalen. Eens kijken of ik een reactie krijg wat en waarom hij er niet was.
In het kleine hotel wat in het centrum ligt in mijn kleine eenpersoonskamer schrijf ik ht verslag nadat ik even door de drukke en bruisende omgeving heb gelopen en dat terwijl het al half elf in de avond is.
Morgen de stad gaan ontdekken. Nu even relaxen en lekker slapen.

 

 

Dag 2, Amman de oude stad

Jordanie reis dag 2, Het ontdekken van de stad Amman.

Na een onrustige nacht, bleek wat ik naderhand van de receptie had doorgekregen dat het een grote groep toeristen te zijn die zeer luidruchtig waren, zit in aan een ander soort ontbijt. Geen harde broodjes of Yoghurt. Maar een ontbijt wat ik wel meer zal tegen komen in Jordanië. Met Turks brood, een soort plat brood. Zeer zoute kaas en olijven en zeer sterke koffie. Maar goed het minst belangrijkste. Ik begon de dag wat uiteindelijk 17 kilometer lopen zou worden en met flink wat heuvels. Maar wat eigenlijk verbazend goed ging ondanks de eigenlijke slecht voorbereiding. Maar wellicht dat het morgen wat spierpijn kan opleveren. Om half negen kom ik na een klein stukje lopen vanaf he hotel aan bij mijn eerste punt. Het enorme Romeinse amfitheater met zijn grote plein en kleine theater ofwel Odieum. Het is nog heel erg rustig en met een vijftal toeristen is het lekker rustig. Vanuit het theater wat de grootste is in het midden Oosten uit de Romeinse tijd kijk ik uit op de steile heuvels en de huizen in de gele kleur die overal tegen de heuvels zijn gebouw. Het blijft niet vervelen dit soort theaters te bezoeken, ondanks dat ik er al zoveel heb gezien. Het blijft indrukwekkend dat de Romeinen dit 2000 jaar geleden over half Europa en dus ook het midden Oosten hebben gebouwd.
Het kleine Odieum was voor nobelen en een kleine versie voor zo’n 150 deelnemers i.p.v. 15.000 van het grote theater kon huisvesten.
De reis gaat daarna de hoogte in. Naar een van de hoogste heuvels waar Amman op is gebouwd. Van de oorspronkelijke 7 heuvels zo’n 50 jaar geleden s nu geen spraken meer, het zijn het er nu wat meer geworden. Het is een flinke klim naar de Romeinse tempel van Hercules wat dus boven op de heuvel staat en vanuit veel plaatsen te zien. Vergelijkbaar met de Acropolis in Athene. Op deze heuvel is het een tijdreis. De tempel van Hercules van 2000 jaar oud uit de Romeinse tijd. Een wachttoren en een soort van kasteel althans wat er van over is uit de Byzantijnse periode. Een kerkje, de grondvesten uit dezelfde tijd en een Moskee uit de tijd dat de Ottomanen hier zaten. Dus 1000 jaar geschiedenis boven op deze heuvel.
Het waait lekker hard op de top van de berg, lekker want ondanks dat de temperatuur maar de 25 graden haalt is de zon best warm. En na het klimmen merk in als ik de schaduw zit dat ik flink bezweet ben.
De heuvel weer af en naar de Rainbow street wat op de volgende heuvel ligt dus wederom een flink klim. Dit was een beetje een tegenvaller. Het staat aangegeven als trekpleister maar eigenlijk stelt het niks voor. Wel lekker wat gegeten en daarna naar de Jordan museum toe. Maar die ligt weer op een andere heuvel dus een flinke wandeling om daar te komen. Een mooi modern museum met een expositie van de 1000 jaar islam en de uitvinden. Leuk gebracht wat meer op kinderen was geïnd maar ondanks dat toch wat geleerd, gezien het namelijk tijdens de “donker middeleeuwen” plaats vonden in de islamitische rijk, maar dat was dus ook in zuid Spanje en dat liep door tot in zuid oostelijk Europa. Maar de belangrijkste was wel de tentoonstellen van de dode zeer rollen. Een historische belangrijke ontdekken omdat ze in meerdere talen zijn geschreven en daarmee de oude talen vertaald konden worden.
Terug lopend naar mijn hotel nog even een telefoontje van Elena, die haar excuus aanbod over het feit dat er gisteren geen chauffeer klaar stond, dus dat is netjes. Even gedoucht en een kort slaapje.
Einde middag wat gelezen en een boek uitgelezen en op zoek naar een restaurantje in de buurt. Een aparte zure kofta gegeten, het was even wennen, maar best lekker.
Ik drink me helemaal gek, blijkbaar toch veel vocht verloren vandaag als ik het verslag schijf van de eerste echt dag in het drukke en hectische Amman.

 

 

Dag 3, Romeinse opgraving in Jerash

Jordanie reis dag 3, Terug de geschiedenis in.

Deze nacht was een stuk beter en na lekker lang te hebben geslapen, een ontbijtje en daarna kennismaking met Ali, mij chauffeur voor de komende dagen tot aan in Petra.
We vertrekken naar het noorden naar de plaats Jerash, terwijl het landschap steeds groener en heuvelachtig wordt probeer een kleine, korte gesprek met Ali te voeren. Zijn Engels is niet heel erg goed, maar mijn Arabisch is slecht dus we komen er uiteindelijk wel.
Jerash is een locatie waar een enorme grote opgraving is gedaan van een stad uit de Romeinse tijd. Met de toegangspoort van Hadrianus, de keizer is echt overal geweest. Dan loop je langs een renbaan, de hippodroom, maar daar is niet heel veel van over. Tot de werkelijke ingang wat de zuideringang is geweest, Het terrein heeft 3 ingangen en de rest van met een hoge muur beveiligd. Vlak na de poort is een rond plein met vele pilaren. Het ovale forum,. In de rug van dit forum staat de tempel van Zeus en een theater. Aan de doorgang van et forum ligt de weg wat toegang geeft cordo of wel de collande straat. Een weg van 3 km lang met breed genoeg is voor 2 wagens die elkaar tegen komen en aan weerszijde ook hier pilaren met Korintische zuilen. Bijna de op helft ligt een weg wa deze hoofdweg kruist, de decumanis. Ook deze is wederom voorzien van de nodige pilaren. Op de kruising van deze twee wegen staat een voetstuk van de terytrapilum. Hierop moet in het verleden een beeld van de Egyptische god Isis. Een klein stukje verder de grondvesten van de 3 kerken complex. 3 kerken uit verschillende tijdvakken uit de byzantijnse tijd. Een klein stukje verder een beetje in het midden van deze grote straat ligt de trappen naar de tempel van Artemis. Een flink klim op de steile trappen naar de bruine zuilen van het tempelcomplex. Een stukje verder de restante van de badhuizen, ja het waren er meerdere. Dan volgt er weer een weg die kruis, met in het midden een triomfboog met de straat die verder loop naar de noordelijke poort. Heel bijzonder is dat de pilaren hier hellenistisch zijn. De moeten dus ouder zijn. Aan de zijkant ligt nog een kleiner theater en de restante van de Agora. Een heel bijzondere plaats. Terwijl de zon serieus warm wordt loop ik terug naar de parkeerplaats en stop nog even bij het kleine museum. Dit stelt niet zoveel voor.
Bij de parkeerplaats schiet de chauffeur gelijk op uit zijn schaduwplekje en we stappen in de auto om naar het kasteel van Ajlun te rijden. Een kasteel uit de tijd van Saladin en de moorse bezetting. Met hele dikke muren en vooral kleine ruimtes. Niet gebouwd als paleis maar als verdediging vestiging boven op de heuvel. Het heeft een paar honderd jaar zijn doel geheiligd. En ook vaak van eigenaar gewisseld tijdens de kruistochten, en de laatste honderd jaar van het byzantijnse rijk.
Een zeer lekker lunch genoten alvorens we terug gaan naar Amman. Een zeer indrukwekkende maar vermoeiende dag. Een lekker douche en een restaurantje zoeken voor een snelle en eenvoudig hapje te eten. Het is intussen bijna half negen.

 

 

Jordanië dag 4, een dagje vanuit geloof

Jordanie reis dag 4, Bijbelkennis.

De dag begon in Ammen, na een twijfelachtige nacht zat ik vroeg aan het ontbijt. Na het ontbijt uitgecheckt bij dit hotel en loop ik naar beneden de doorgaande weg op, waar het bijzonder rustig is. Nu is het vandaag vrijdag en dus een vrije dag volgens het islamitisch geloof. De eerste stop. De blauwe moskee, de King Abdullah I moskee Van buiten een indrukwekkend gebouw maar van binnen viel dit wel tegen. Nu moet ik zeggen dat ik nooit eerder in een moskee ben geweest, maar er is eigenlijk niks bijzonders aan. Maar goed dat weet ik nu dus ook. Eve door het verplichte winkeltje waar ze van alles aan je proberen te verkopen. Daarna naar Madaba, te zuiden van Amman. Deze stad heeft een heel oud kerkje. De Sint George Greek Orthodox Church met een mozaïek vloer van de 6de eeuw. Leuk om even gezien te hebben, maar wat ik veel interessanter vond was de schilderijen die aan de muur hingen en in het kleine keldertje stonden. Nu staat Madaba bekend om zijn mozaïek, maar in vergelijking wat in gezien heb in Spanje of op Sicilië valt dit wel tegen.
Mijn gids wil me nog even naar een shop brengen waar de mozaïek wordt gemaakt. Uit beleefdheid geef ik even aan dat het goed is, maar zoals te verwachten willen ze me alleen wat verkopen.
Het volgende heiligdom ligt in de hoogte, op Mount Nembo. De plek waar Mozes stierf na de beklimming van de berg en het gebied ten westen uitsprak als het beloofde land. Dat is nu het groene Jordaan vallei wat op de grens met Israël ligt. Een bijzonder maar drukke plaats met veel bezoekers. Realiserende dat zowel het christelijk geloof als de islam praten over de profeet Mozes. En dat dit dus 4500 jaar geleden was, na de tocht door de woestijn uit Egypte. De stad Jericho aan de andere kant van de grens is zichtbaar. Mijn bijbel kennis wordt op de proef gesteld maar gelukkig zijn erg genoeg informatie borden om me hier bij te helpen.
Daarna zakken we af naar de vallei naar de plaats van Johannes de doper, daar waar Jezus dus gedoopt moet zijn. Gezien dit echt op de grens ligt nemen de regels toe en je ziet dan ook overal militeren staan. Een bijzondere plaats waar in principe niet heel veel van over is buiten dat een bron is wat een klein beetje wat geeft en wat in de werkelijke Jordaan rivier stroomt. Ee stukje verder stroomt de werkelijke Jordaan rivier en daar mag je zelf te water. Aan de kant van Jordanië zie ik het niemand doen, terwijl aan de kant van c bijna iedereen te water gaat.
Daarna in het plaatsje Al Rama een lunch gevolgd een rit naar het Hotel aan de dode zee. Althans er zo’n 500 meter vandaag. Gezien het water van de dode zee elke jaar met een meter zakt is de binnenzee ook steeds verder weg. Na aarzelen heb ik toch even in de dode zee gedreven. Wel heel biezar. Het is lekker warm water maar op het moment dat je op je rug ligt, en daar hoef je echt geen moeite voor te doen, dopper je in het water. De uitdaging is weer gaan staan, want dat valt tegen.
In mijn mooie grote kamer de zout afgespoeld en met de zonsondergang even relaxen.
Terwijl ik dit schrijf is de zon onder en kijk ik op de grens uit met vele lichtjes in de stad Jericho en in de verte moet Jeruzalem liggen. De temperatuur is een heerlijk 22 graden en ik ben op het laagste punt op aarde, op 402 meter onder zeeniveau. Een mooie en innoverende dag. Even wat gaan eten en lekker slapen.

 

 

Jordanie dag 5, De hoogte in naar Dana

Jordanie reis dag 5, Conditietraining met klim en klauterwerk

Na een heerlijke nacht te hebben geslapen zo ver onder zee niveau en in het heerlijke bed werd ik zowaar pas wakker van mijn wekker, en dat terwijl ik toch ruim de acht uur heb geslapen.
Na een mijn inzien iets te druk ontbijt, maar dat krijg je in zo’n groot hotel waar mensen all inclusief verblijven en de eetzaal als vreetschuur gebruiken. Maar goed een rustig plekje gevonden en genoten van een uitgebreid ontbijt. Een late check out dus de gelegenheid om even nog wat te lezen op mijn balkon terwijl de zon al flink begint door te komen.
De reis gaat vandaag verder naar het zuiden, langs de dode zee, bijna 120 km lang. Een de rots aftekeningen is duidelijk zichtbaar dat de zeespiegel hier echt flink aan het zakken is. Elke jaar zakt de zeespiegel met een meter, dat betekend dus ook elkaar jaar een kleinere dode zee. Naar verwachting zal het over 30 jaar compleet opgelost zijn. Om het zuidelijkste punt zijn enorme zuid vlaktes waar fabrieken staan die het zuid gebruiken voor verkoop en export van natrium. De aftekening van de randen van de zee op de rode rotsen zijn helemaal met witte lijnen afgetekend. De reis gaat nog een stukje zuidelijker over de Dead See highway. Maar op een gegeven moment gaan we links af de natuurpark van Dana. Een gebied van ruim 320 vierkante kilometer. Veruit de grootste van het lnd. En het staat ook op de UNESCO wereld erfgoed lijst. Terwijl we de bergen in rijden komen we ook vrijwel geen auto’s meer tegen. Met in het begin kale maar kleurrijkste rots partijen. Terwijl we de weg omhoog gaan (en dat bijna een uur aan het doen zijn) zakt de temperatuur van bijna 30 graden naar 10 graden. Het natuur reservaat is een gebied met grote bergen en diepe kloven.
Ik had aan de chauffeur aangegeven dat ik vandaag geen warme lucht hoefde te hebben, maar een broodje ergens was prima. Dit had hij anders opgevat maar wel heel leuk. Hij had een meloen, brood, tomaten gekocht met wat yoghurt bollen in olie en wat olijfjes hebben we een picknick lunch gehouden in de Dana natuur reservaat. Heel leuk en weer wat anders. Met een hike van ruim 2 uur door het natuur gebied gemaakt met een lokale gids met werkelijk klimmen en even afzien was het een hele leuke trip. Fantastische natuur met bijzonder bergmassieven. Het is een heel bijzonder tocht die ik zelf nooit had gemaakt, dus de kosten voor de gids waren dit zeker waard.
Intussen is einde middag en aangekomen in het kleine dorpje Dana met en sfeervolle Lodge (de enige hotel in Dana) met uitkijk op de canyon en de hoge bergen waar we tegen aankijken.
Het hotel stond niet goed aangeschreven maar het is sfeervol en een top locatie, En dat er dan geen TV is, geen probleem die kijk ik toch niet.
Morgen de hoofdprijs, naar Petra toe. Ben benieuwd. Nu eten in de Lodge ben benieuwd en slapen op 1700 meter hoogte. Dat is dus ruim 2100 meter hoger dan gisteren. En gezien er een dikke deken op de kamer ligt verwacht ik dat het hier vanavond wel eens koud kan worden.

 

 

Jordanie dag 6, Spannend

Jordanie reis dag 6, Klein Petra

Vandaag vroeg op, en dit komt vooral door honden die met veel geluid laten weten dat ze er ook zijn. Een eenvoudig ontbijtje in het kleinschalige hotel in Dana. Daarna verlaten we het natuur reservaat om richting Petra te rijden. Eerst nog een stop bij het kruisvaarders kasteel Shobak. Een vestiging boven op de heuvel want in 1168 is gebouwd door de kruisvaarders, maar naar 150 jaar in handen gevallen door het Ottomaanse leger wat daarna de regio bezetten. Van buiten is wat mooier dan va binnen. Daar zijn ze vooral nog flink aan het restaureren.
Een korte rit verder terwijl we flink afdeling komen aan bij de achterkant van de stad Petra, althans bij het bergmassief en bij de opgravingen van klein Petra. Een zeer smalle toegang geeft je toegang aan de opgravingen van deze kleine Petra. Een eerste kennismaking dus met de echt Petra. Een leuke eerste indruk van de echte Petra.
Met ruim op tijd in het hotel aangekomen is de kamer nog niet klaar dus op het dak terras gezeten en lekker ontspannen en wat gelezen. Even relaxen en ontspannen. De komende dagen worden intensief. Ik spreek nog 2 nederlanders en die geven aan dat je ruim 6 uur per dag moet uitrekken om Petra te ontdekken.
In de avond in de buurt wat gegeten en relaxen en genieten van de mooie omgeving.

 

 

Jordanie dag 7, Petra

Jordanie reis dag 7, Petra via achteringang

Na een goeie nachtrust is het vandaag zover. Het bezoek aan Petra. Zo veel gelezen, zoveel gezien en nu mee maken. Om 7.45 uur stond de taxi chauffeur klaar die me naar de achterkant van Petra bracht. Het is de locatie van klein Petra. Een kwartier rijden bracht hij me naar de ingang. Vandaar een jeep/bus genomen over een hobbelige en steile weg naar een plek in de midle of now-where. Midden in de bergen. En gelukkig staat er bovenop een berg een klein tentje. En gezien de mensen daar naar toe gaan zal dat wel de ingang zijn.
Nu begint het eerst met een serieuze klim van meer dan 800 treden, en die waren best stijl naar de top. Daar aangekomen een magische overzicht van het natuur gebied wadi-musa. Maar wat naar boven gate moet ook weer naar beneden. Dus met een flink aantal traptreden naar beneden. En bijna op eens staan we voor de Monostary, de echt naam Ad-Deir. Met niet veel toeristen, hier, ik had er wel meer verwacht, later kom ik achter dat je nog bijna 4 uur moet lopen van de ingang. Dus de mensen die je hier ziet zijn diegene die via de achteringang zijn gekomen. Daarna begint bijna een afdeling van een uur waar je mensen langzaam naar boven zien komen. De ene kijkt minder vrolijk dan de andere. Deze weg is veel heftigere in de klim. Uiteindelijk kom in aan bij de Colonnoded Street de oude hoofdweg met alle grote bezienswaardigheden aan de straat. Het begint me de tempel aan Dushara-Qasr al Bint, Een enorm gebouw wat losstaat van de rotsen en zover uniek. Daarnaast ligt het grote tempel complex. Deze is door de Romeinen aangelegd en deze bezoek ik morgen. Ik ben de klim weer omhoog gegaan om de Byzantijnse kerk van de 6d eeuw bezocht. Daarna weer een klim nar Jaba Umm al Amr, met een mooi kloof en uitzicht van de achterkant van Petra.
Terug beneden loop ik langs 4 gebouwen Palace Tomb, Corintham Tomb, Silk Tomb en Um Tomb. Allemaal uit rood steen gehakt. Ze zouden van de eerste en tweede eeuw zijn met als verzamelnaam de Royal Tomb. Hoewel men helemaal niet weet of hier wel koninken zijn geweest. De reis gaat daarna naar de uitgang, of eigenlijk de ingang. Ik begin best moe te worden en de zon, ondanks dat het niet super warm is brand de zon wel aardig. Ik ben ook bijna door mijn water voorraad heen (4 flessen) Dat betekend ook langs het bekendste gebouw, de Theasery (Al Khanzneh) Daar is het enorm druk, later kom ik er achter dat bijna 30% van de mensen niet eens verder komt dat hier vanuit de hoofdingang gezien. Dus snel wat foto’s en daarna begint de weg (lichtjes omhoog lopend) van 2,3 km door de kloof As Sig, een goed aangelegde weg, met op sommige plaatsen nog de restante van de romeinse weg. Het is een mooi lange kloof. Uiteindelijk kom je via de Djin Blocks. Een gebouw uit de eerste eeuw met Griekse inscriptie en een Egyptische stijl. Bij de ingang moet ik nog bijna 700 meter verder omhoog om bij mijn hotel aan te komen. Met vermoeide benen en pijnlijke voeten kom ik aan bij het hotel. Eerst even een hapje eten om wat energie terug te krijgen. Daarna een douch en even de oogjes gesloten.
Een enoverende en moeizame dag. Morgen dag 2 in Petra.

 

 

Jordanie dag 8, Petra

Jordanie opkomende zon, Dus vroeg op

De dag begon vandaag erg vroeg. Om half zes ging mijn wekkertje. En terwijl ik eigenlijk nog wel even zou wil blijven, liggen sta ik op. Een goed ontbijt en daarna naar de hoofdingang van Petra gelopen. Het is net open gegaan en er staat maar een handje vol toeristen. Met de zon die langzaam boven de bergen uit komt loop ik eerst naar de Siq. Een brede weg met de eerste bijzondere punten. DE Djin Blocks. Vierkante grote blokken die zijn uitgehakt waar het nut onbekend van is. Langs de toegangsplaat waar ik oud Grieks op moet staan dat je de toegang van en stad betreed en tol moet betalen. Bij de ingang van de As sig, de kloof s het nu heel rustig. Daar waar gisteren bij mijn vertrek het vol stond met winkels en ezel, paarden met lokale bevolking om ze te huur aan te bieden, staat er nu niemand. Dat is een goed vooruit zicht. De tocht door de smalle Sig kloof levert mooi foto’s op. Geen mensen op de foto’s. Dus vlak voordat ik bij de schatkamer aankom wordt deze langzaam zichtbaar door de smalle kloof. Een mooi beeld en zeker als er vrijwel niemand is een mooie belevenis. Geen geluiden om me heen. As ik recht voor de schatkamer staat staan er een 10 tal andere mensen, maar ook nu verder niemand. Ik heb er geen spijt van nu ik zo vroeg heb opgestaan. Na een paar mooie foto’s loop ik verder de Colonade straat in en ook hier is het heel rustig. Ook geen actieve verkopers die hun spullen willen verkopen.
Als ik de grote tempel bezoek, een gebied van 7000 vierkante meter met zijn verschillende terrassen ben ik de enige hier. Via de poort loop ik verder en loop ik verder omhoog om een mooie overzichtsfoto te maken van de vrijwel lege hoofdstraat. Ik loop daarna terug om een nader bezoek te brengen aan de Royal Tombs. Waar ik gisteren langs ben gelopen klim ik nu omhoog en de binnenkant te bekijken. Nu is het bekend dat daar eigenlijk niks te zien is. Maar toch is het indrukwekkend hoe groot he nog is. Er passen met gemak een 4 tal dubbeldeks touringcar bussen in. Het is ongekend recht, met haakse hoeken en vooral het plafond is heel mooi. Door de verschillende kleuren van de steen geeft dit het idee of het met een modern motief is beschilderd. Ik loop daarna weer terug en zie nu nog grafmomenten die me gisteren helemaal niet zijn opgevallen. Deze zijn wat kleiner en liggen wat hoger vanaf de colonade straat. En ze zijn niet benoemd op de kaart die ik heb.
Terwijl de massa’s toeristen nu binnen komen, zoek ik de uitgang weer op, de zon begint intussen ook serieus warm te worden. Dus een mooi moment om afscheid te nemen van deze oude stad Petra.
Terwijl ik tegen het verkeer ik de Siq uit loop. Althans zo voelt het, gezien het hier soms maar een paar meter breed is en mensen met bus lading tegelijk er door heen komen, breng ik bij de uitgang nog een bezoek een het museum. Mijn voeten zijn pijnlijk op dit moment maar ondanks dat is wel de moeite waard en nog wat langer te blijven staan.
De laatste klim naar het hotel en ik ben rond 12.00 uur weer terug. Een wandeling van wederom 18 km vandaag. Een lekker douch en daarna boven op het dakterras van het hotel ontspannen, slapen en lezen.

 

 

Jordanie dag 9, Woestijn

Jordanie oondergaande zon, Afdeling naar de Wadi-Rum woestijn.

Vandaag was een rustig dagje. Na lekker uitgeslapen te hebben, helaas wat korter dan gepland doordat er overal met deuren werd geslagen en mensen het nodig vonden om in de gang hele gesprekken te voeren. Maar goed het was intussen al 8.00 uur. Dat ik ruim 2 uur later dan gisteren. Dit keer uitgebreid en rustig aan het ontbijt gezeten. Koffer ingepakt en boven op het dakterras mijn tweede boek uit gelezen en wat privé mails weggewerkt.
Om 12.00 uur met de chauffeur die zich zelf heel erg belangrijk vond de stad Petra verlaten. Petra ligt op 1100 meter hoogte dus het werd een reis vooral berg af, wetende dat de Wadi-Rum bijna op zee niveau ligt. Het landschap veranderd vrijwel direct, van de bijzondere bergen, naar glooiende heuvels en in de verte het vlakke terrein met de grens van Israël of Palestina zoals de chauffeur het liever noemt. Het blijft toch een gevoelig onderweg hier. Als we de heuvels achter ons laten en de Kings-High way op draaien is de Wadi-Rum in de verte al zichtbaar. Het is weer een heel ander landschap. Machtige berg toppen die vanuit niks op komen. De hoogste berg van Jordanië ligt trouwens hier. De grond is woestijn zand met hier en daar een struikje. Maar vooral de bergen die van wit, rood en verschillende kleuren bruin bestaat mankeren het landschap.
Even aangemeld bij het visiter centre, met mijn Jordan Pass, die zijn prijs ruimschoots heeft terug verdient Op een parkeerplaats stap ik over van de luxe auto in een vierwiel aangedreven truck om naar het tentenkamp te worden gebracht. In een luxe tent, wat bijna groter is dan elke kamer die ik tot nu toe heb gehad verblijf ik. Het is van alle gemakken voorzien tot en met airco aan toe. En deze is wel nodig want is het hier aanzienlijk warmer. Om iets over vijf staat er weer een jeep klaar om me samen met 2 andere Nederlanders door de woestijn te rijden. Met een aantal stops tussen door eindigen we boven op een rots voor een mooi zonsondergang waardoor de kleuren van de bergen nog intensiever worden.
Om bijna 8 uur een lekker maaltijd gegeten in het restaurant, met vooral het langzaam gestoofde lamsvlees erg smakelijk is. Morgen, even, vroeg op om de zonsopkomst te zien, want ik heb een tent met precies in die richting. Dus nu op tijd lekker slapen en genieten van de rust.

 

 

Jordanie dag 10, WAdi-Rum

Jordanie opkomende zon, Dus vroeg op... maar wel weer slapen.

Vandaag weer een vroege wake-up. Namelijk om half zes, wat ik wilden de opkomende zon zien in de Wadi Rum. Niet dat ik daar heel voor hoef te doen, buiten de deur van de “tent” open maken en op het terras gaan zitten.
In absolute rust hier van genoten en daarna mijn bed weer in gedoken voor nog een uurtje slapen. Terwijl de zon opkomt wordt de temperatuur ook gelijk weer hoger en dat merk je ook aan de “tent” want deze begint te kraken van het uitzetten van metaal. Dus om half acht toch maar op gestaan en daarna naar het ontbijt. Nu had ik het idee om hier zelfs een van de laatste te zijn. Dat is me nog nooit gebeurd.
Koffer gepakt voor de laatste etappe van deze reis, als je de terug reis niet mee rekende, naar de rode zee, naar de strandplaats Aqaba.
Een korte auto rit brengt me uit de woestijn van de Wadi-Rum naar de havenplaats en meest zuidelijke stad van Jordanië. Eigenlijk een bijzonder plaats op een plek waar 4 landen samen komen. Buiten Jordanië, zie je de plaats Eilat in Israël liggen, maar daarnaast de kleine Taba in Egypte en vanuit het hotel zie je de grens met Soedi-Arabi liggen. Verbazend gaat dit blijkbaar allemaal goed samen in deze hoogste punt van de Rode zee waar de vrachtschepen voor de kust liggen en dus kunnen kiezen uit 4 havens.
Ruim te vroeg ben ik in het luxe hotel complex. Dus een plekje in de schaduw opgezocht en wat gelezen, en ruim voor de inchecktijd was de kamer klaar dus even makkelijker kleren aangedaan en een rondje gemaakt over het complex. Een hapje gegeten en daarna even de koelte opgezocht in de kamer want de temperatuur raakt de 39 graden en dat is even te gek. Alleen het slaapje werd een lang tuck, toch nog een beetje moe. Maar dat mag de komende dagen nog, dus ik doe het gewoon. In de avond in het hotel een eenvoudige maaltijd gegeten en genoten van een koel windje, het is nog steeds 28 graden en onder het genot van heerlijke rustige muziek genoten van verse sapjes.

 

 

Jordanie dag 11, Aqaba

Jordanie, uitrusten in Aqaba.

Een lange nacht goed geslapen te hebben, op mijn gemak genoten van het zeer uitgebreide ontbijt. Daarna een wandeling gemaakt op het terrein van Tala Bay. Een enorm complex met buiten het grote hotel waar ik verblijf, appartementen en alle soort en maten, met verschillende restaurants en bars. Tevens een jachthaven waar een aantal overdreven grote jachten liggen. En een supermarktje, waar ik even wat drinken heb ingeslagen gezien dat bizar duur is in het hotel, zeker als je het vergelijkt met de prijzen van het eten.
Na teugkomst van de wandeling gevraagd bij de receptie of het mogelijk was voor een andere kamer te krijgen gezien op het terrein naast mijn kamer (ik zit in een uithoek) een disco was geweest die laat in de nacht doorging. En deze was vrij gehorig. Maar er waren geen vrije kamers meer. Ook nog even via de tour operator geprobeerd maar ook die kreeg het ook niet voor elkaar, hopelijk is het vannacht was rustiger.
Daarna even afkoelen, de temperatuur loopt al hard op naar de 39 graden. Iets te veel voor mij. In de loop van de middag op mijn balkon gezeten, met een plekje in de schaduw en geen irritante kinderen die rond rennen. Veel gelezen en een podcast geluisterd naar 10 jaar koningschap van Edwin Evers met de koning. Was heel erg ontspannen om hier naar te luisteren. In de avond maar wat gegeten in het hotel want op mijn wandeling ben ik er al achter gekomen dat de prijzen vrijwel overal hetzelfde zijn.
Intussen is het kwart over negen en nog steeds 34 graden. Gelukkig heeft mijn kamer een goed werkende en fluister stille airco.

 

 

Jordanie dag 12, Aqaba en weg huiswaarts

Jordanie , uitrusten in Aqaba.

De laatste dag in Aqaba stond vooral in het teken van niks doen. Op de een na laatste dag nog wat gewandeld, maar buiten het Tala Bay park was er eigenlijk een woestijn verder niks de moeite waard. Na terug komst was ik even overweld door de warmte dus had even de airco in de kamer nodig op af te koelen. Ik viel wel gelijk in slaap en dat duurde toch ruim 2 uur. Ik schrok er een beetje van.

De rest op balkon in de schaduw gezeten en gelezen en naar een podcast geluisterd. De laatste dag was tot 11.00 uur nog even ontspannen en daarna een douch, koffer gepakt en op weg naar het noorden. Naar de luchthaven van Amman. Een rit van 4 uur. Waarbij het landschap vooral de laatste 3 uur alleen maar woestijn was De chauffeur was met alles bezig vooral met zijn telefoon waardoor zijn rijstel zeer discutabel was. Ik denk er even over na of ik dit ga melden, gezien het bijna 2 maal een aanrijding was. Op de luchthaven nog het laatste beetje geld opgemaakt met een luchtje en een hapje gegeten. Nu nog even wachten op het vliegtuig voor de vlucht van 5 uur naar huis. Ik heb 2 films gedownload zodat ik in het vliegtuig me nog wat kan vermaken nu ik geen boeken meer heb om te lezen.
In de nacht op 1.00 uur aangekomen in Amsterdam, met de shuttelbus naar hotel gereden en daarna lekker geslapen in het van der Valk Hoofddorp geslapen. Rustig ontbeten en daarna naar huis gereden.