In 2014 reis ik af naar een van de grootste landen ter wereld. Zeker een van de dichtsbevolke landen van de wereld. Een land van 1 van de 7 wereldwonderen, maar zeker een land van een lange en grote geschiedenis. Enogzins wel spannende reis gezien het toch een niet allerdaagse vakantie land is. Maar het was een onvergetelijke reis.
Eerste even lekker kunnen uitslapen en het huis schoon achtergelaten. Een dubbele check of ik alle belangrijke papieren en geld bij me heb. Om 10.00 uur op naar Schiphol. Het is lekker rustig op de weg dus het schiet goed op. Aangekomen op schiphol stond de chauffeur van central parking al klaar, even een rondje om de auto en naar de incheck balie. Het was dit jaar in de nieuwe vleugel bij vertrekhal 1. Het zal we te maken hebben omdat het eerste deel van de vlucht nog binnen Europa is. Er was bijna geen rij bij het inchecken dus het ging ook hier snel en voorspoedig. Een rondje op de luchthaven gemaakt, even gekeken naar de aanbieding van de horloges maar ze zijn een beetje dik. In China kijken of daar betere horloges te vinden zijn. Met een grote kop koffie terwijl in het eerste stukje van het verslag aan het tikken ben, kan ik daarna naar de gate lopen voor de eerste deel van de reis, naar Frankfurt. Het eerste stuk is in een kleiner vliegtuig waar ik gisteren de stoel aan de raamzijde heb geboekt. Na een korte vlucht naar Frankfurt en een bus rit naar de andere kant van de luchthaven en daarna bijna rennend naar de Terminal Z85. Volgens mij was een verdere uithoek niet mogelijk. En met aar 20 minuten overstap tijd was het even spannend of ik het wel zou redden. Maar ik was op tijd en kon in de rij van passagiers aansluiten die in de slurf stonden om in het vliegtuig te stappen. Het is een grote jongen. Een airbus A380-800, een dubbeldekker. Ik heb de stoel in het gangpad gereserveerd. Zodat ik af en toe even kan staan en lopen. Ondanks de grote van het toestel was het opvallend stil en ik heb zelfs gedurende de vlucht 3 uur kunnen slapen.
Aankomst in China. Het duurt even voordat zo’n groot vliegtuig leeg is. Maar daarna liep alles redelijk voorspoedig op de luchthaven. Een modern en zeer groot vliegveld. Je moest zelf met de trein van de immigratie naar de transportbanden om de koffer op te halen. Het geluk kon niet op. Gezien ik zo’n korte overstap tijd had in Duitsland komt mijn koffer als een van de eerste op de band. De lokale gids stond netjes te wachten, maar nadat ik naar de auto was gebracht was hij weer weg. Beetje vreemd. Na een uur door de met verkeersdrukte tergende ochtend spits in het hotel aangekomen. Inchecken ging soepel, maar de kamersleutel werkte niet. Op de gang was een kamer meisje bezig dus ik vroeg haar of ze kon beoordelen of ik de juiste kamer had. Ze antwoorden veel en vooral onverstaanbaar. De tonen vlogen om me oren en ik maar blijven lachen wat ik snapte er geen kloot van wat ze nu vertelde. Terwijl ze de kamer opende kwam de receptioniste boven met een nieuw pasje.
De kamer is niet veel soeps maar het uitzicht op de bovenste, 15de etage tellende gebouw geeft wel een mooi overzicht over de stad. Eventjes 2 uur geslapen en daarna een flinke wandel tocht in de buurt van het hotel. De temperatuur is warm maar goed te doen. Onderweg een koffiebar een flinke koffie gedronken. De stad is opvallend modern en schoon. Veel glazen gebouwen en zelfs in de kleine steegjes is de weg schoon. Het is toch echt wat anders dan ik had verwacht na de andere Aziatische wereldsteden. Een flink stuk langs wat leek een vestigingsmuur gelopen e een aangrenzend park. Met het veste punt een groot toren wat een verdedigingstoren lijkt. Als ik de kaart moet geloven heb ik 6 km gelopen, mijn voeten bevestigen dat. De stad is heel er rustig ondanks het vele verkeer en mensen. Bommetjes zijn allemaal elektrisch, net zo als de stadbussen. De auto’s rijden rustig en beheerst. En dus geen blauwe smok. Ze meteen de eerste kennismaking met de Chinese keuken. Ik ben zeer benieuwd. Bij de receptie gevraagd wat het beste restaurant in de buurt was. Vreemd genoeg noemde ze niet een van de 4 eigen restaurants, maar ze stuurde me naar Beijing noedels. Een wandeling van ongeveer 10 minuten lopen in de nog steeds drukke straten. Een niet onbelangrijk er lekker gegeten. De ambiance is een beetje vreemd maat daar was ik voor gewaarschuwd. Als er een nieuwe gast binnenkomt wordt er bij de ingang hard geroepen. Een soort welkomstkreet of zo. En daarna volgt overal uit he restaurant van alle obers in koor een reactie. Leuk om mee te maken. Het eten met de stokjes ging me goed af. En dat voor mij € 7.50. Nog even langs starbucks gelopen en een kop koffie gedronken. De eerste dag in China zit erop. Lekker slapen en morgen een drukke dag.
Na het ontbijt stond de gids al klaar in de lobby van het hotel. We begonnen de dag op de Tagquin plein. Het enorme plein met mensen massa en een strikte beveiliging met meerde checkpoints. Buiten de grote van het plein was er niet veel bijzonders te zien. Buiten de grote foto van de oprichter van de republiek Mao. Aan de andere kant de noord kant van het plein is de ingang van de verboden stad. Ik vrees dat het dit jaar moeilijk gaat worden om foto’s te maken zonder mensen erop. Het grote voordeel is wel dat ik overal ongeveer 40cm boven uit steek. Het valt me op dat er vrijwel geen buitenlandse toeristen zijn. Na het bezoek van het enorme paleis complex via de prive ruimte van de keizers vertrokken we via de achteruitgang om met de auto naar de tempel van de hemel te rijden. Ook hier weer een enorm complex. Het nadeel is wel dat je hier weer voor moet betalen. Het is niet veel maar dat bevalt me niet. Het enorme gebouw met de blauwe kleuren en de daar achter gelegen marmeren bouwwerk wat alleen het domein was van de keizer werd al door minder toeristen bezocht. Met een fijne wandeling door het groen gedeelte van het terrein, lopen we naar buiten. Daar stond de auto al klaar. Een korte autorit naar een afgelegen restaurant voor de lunch. Daar had ik eten wat goed was voor 4 dagen. Even wennen dat men de soep na de warme maaltijd nuttigt. En daarna afsluit met fruit. Toen ik opstond merkte ik dat mijn benen stijf waren geworden van het vele wandelen en staan. Dat gaat nog wat worden voor de bezichtigd aan de zomer paleis. Met de boot wat de keizerlijke weg is gaan we naar het zomerpaleis. Het enorme gebied wat in de vroegere tijden het domein was van de keizerlijke familie staat vol met fantastische bouwwerken. De (slapende) boeddhistische tempel die ver boven het geel uitkijkt aan de noordkant van het meer is het sluitstuk van vandaag. Een enorme klim naar boven geef een mooi overzicht over het zomerpaleis plus overal om ons heen zie je de skyline van Beijing. Wat naar boven gaat moet ook weer naar beneden dus al je treden waar naar beneden waar de auto staat te wachten. Vermoeid en voldaan terig naar het hotel. Langs enorme kantoor gebouwen de ene nog mooier dan de andere.
Vandaag staat een bezoek aan een van de 7 wereld wonders op het programma. De grote Chineese muur. Het was even lastig om de stad uit te komen gezien de verkeersdrukte, maar na een uur hebben de hoge glazen gebouwen plaats gemaakt voor de houtons, na wooncentra van de lokale bevolking. Een half uur verder rijden we op de snelweg de stad uit. Met her en der een grote fabriek met grote woning complexen. Iets daarna verlaten we de snelweg voor een bezoek aan een Jada winkel. Weer wat geleerd over jada en de verschillende kwaliteiten. Verder rijdend naar de uur gaat het vlakke landschap plotseling over in een heuvel landschap. Het is nog vroeg dus er zijn gelukkig nog niet zoveel toeristen zoals gisteren in de stad. Met een lokale bus verder de heuvels in naar de kabelbaan. De muur zie je in de verte al liggen, maar eerste een ritje kabelbaan. Boven op de muur aan gekomen geeft de gids me de keus links of rechts te gaan/ Ondanks dat rechts er mooi uitzicht maar ik mijn benen nog voel ik voor de linkerkant. De muur kronkelt over de bergrug en het is pijnlijk zwaar om de steile trappen en afdeling te volgen. 4 wachttorens verder besluit ik maar ter te gaan, gezien het nu nog zwaarder wordt omdat de weg terug omhoog loopt. Dit is zeker het zwaarste wat ik ooit gedaan heb ik min vakantie. Helaas was de lucht betrokken dus geen spectaculaire ver gezichten, maar toch veel kunnen genieten vanwege de weinige toeristen. Met de routchsbaan/glijbaan naar beneden voor een stukje naar de bushalte lopen. Als we stilstaan sta ik te trillen op mijn benen. Die zijn flink verzuurd. Even laten een zeer smaakvolle lunch en de weg terug naar Beijing. Onderweg nog even gestopt bij een theehuis voor een ceremoniale thee moment. Nog wat gekocht voor de buren. Iets later afscheid genomen van de gids en de chauffeur en nagenieten van de belevenis op de grote muur.
Vandaag staat er niks op het programma. Het belooft een warme en zonnige dag te worden. Na het ontbijt met nog wat pijn in mijn keel van de airco ruimtes ga ik een stevige wandeling aan om naar een Houting (lokale wijk) naast de verboden stad te lopen. Alle huizen zijn laag bouw en grijs geverfd. Overal zijn kleine winkeltjes. Ik ontmoet twee dames waar ik een tijdje mee gepraat heb. De ene een kunstenaar en de andere een lerares in schrijven. Uiteraard wilden ze me de kunst galerie laten zien. Daarna afscheid genomen. Ik begin mijn verzwaarde benen te voelen. Na even uitrusten n een parkje terug gelopen langs streng beveiligde overheidsgebouwen. Na de middag terug in mijn kamer even uitgerust. Ik merk dat er toch wat vermoeidheid in mijn lichaam zit. De rest van de tijd gebruikt om een flink deel van mijn eerste boek te lezen.
Vandaag een dag volop ervaringen, smaken en belevenissen. Zeker de meest indrukwekkendste dag tot nu waarschijnlijk omdat mijn verwachtingen ook niet zo hoog waren dan in Beijing. De zeer vriendelijke en goed Engelse sprekende gids met de naam Cathy maakte er een leuke dag van. Na een verlaat ontbijt vertrokken we als eerst naar de Bound, de boulevard langs de Tangzi rivier. Met aan de oost zijde de gebouwen uit de jaren 20 en aan de westzijde de hypermoderne skyline met gigantische bouwwerken die in de laatste 20 jaar uit de grond zijn gestampt. Terwijl het nu al hoogste gebouw van China nog in aanbouw is zal het met 624 m de hoogste van het land worden. De laag hangende bewolking zorgt voor spannende foto’s terwijl de wolkenkrabbers in de wolken verdwijnen. Terwijl aan mijn kant op de boulevard het druk is met wandelaars. De grote klokken toren klinkt indrukwekkend als het 10 uur aangeeft. Ik zal hier morgen zeker nog even terugkomen en het in het donker aanschouwen. We stappen in de auto voor een natuur onderdeel van de stad. De Yuyan tuin. Een complex van huizen en tuinen waar de ying en yang in balans zijn. Op de weg er naar toe is het (weer) enorm druk met toeristen, omdat het ook zaterdag is hebben de inwoners van de stad ook vrij. Zodra we in het complex zijn wordt het wel gelukkig wat minder druk. Het complex is in de 15de eeuw gebouwd door een soort van landheer ter eren van de hoge militairen die terug kwamen uit de veldslagen om hier te kunnen verblijven en rusten. Tijdens de inval van de Japanners in de tweede wereldoorlog in 1941 is er wel wat verloren gegaan, maar daar is nu niks meer van te merken. Trots vertelde mijn gids dat het hoogste punt van het complex vroeger een uitkijk was over de stad omdat het in de vroegere tijd ook het hoogste punt over de stad was. Op de achtergrond zie je nu de het contrast met vroeger, want daar staat deze enorme grote wolkenkrabbers. Het complex heeft vele poortjes, gangetjes, waterpartijen zoals je ziet in films over de vroeger tijden van het oosten. De grote cooi karpers die in het water tussen schilpaden aan het zwemmen zijn terwijl de beelden van de draken en wachters aan de rand van het water staan en je het spatten van het water op de achtergrond hoort van de kleine watervallen die zijn aangelegd. Aansluitend een culinair hoogtepuntje van het specialisme van de keuken in Shanghai. De dubbing. Het is even wachten om binnen te kunnen maar om deze gestoomde gevulde deeghapjes met stokjes te eten is een leuke en heerlijke ervaring. Na de lunch rijden we de belangrijkste winkelstraat op. De Nanjing road. Een drukken winkelstraat. Als je een winkel gek ben zal het zeker spannend zijn, maar het maakt op mij minder indruk. De 3,2 km lange winkelstraat is het zeer druk en waar je bijna schouder aan schouder loopt in de 100 meter. Je zou bijna denken dat alles hier gratis is. Maar het is het tegendeel. Het is de duurste straat van het land. Aan de andere kant van deze lange winkelstraat stappen we in de auto die klaar staat om naar het geloof punt te gaan. De Jada tempel. Een mooie boeddhistische complex met drie enorme gouden beelden aan de voorkant en aan de zijkant de talloze koperen wachters in alle vormen en maten. Terwijl we naar achter lopen nog een complete wand met in goud beklede wand met allerlei boeddha beelden in alle vormen en maten. Het wordt me al duidelijk het geloof in China in boeddha afwijkt van de andere vormen in Azië. Hier kan iedereen de vorm van Boeddha aannemen als je zijn geloofsovertuiging maar aan neemt, terwijl in de andere landen die ik bezocht heb er maar een boeddha is. Mijn contact met de gids wordt wat soepeler dus de grappen en opmerkingen vliegen over en weer. Weer een tempel verder gekomen en op de eerste etage is het hoogste punt waar je natuurlijk geen foto’s mag maken omdat hier het jada beeld van Boeddha staat. Deze wordt omringt door duizenden ouden kleine beeldjes. Deze zijn allemaal geschonken door de rijke weldoeners van de stad. Als we de ruimte uitlopen kan je op een aantal foto’s zijn wie het de weldoeners zijn geweest. En het zijn inderdaad niet de minste. Bekendheden als President Reagen, Princess Diana, President Gorbatsjov, de Dama Lama en nog veel meer. Als we naar de auto terug lopen om naar het hotel terug te rijden nodig ik de gids uit voor een kop koffie, zodat ik een vraag kan stellen. Ik wil graag weten wat haar mening is van de 1 kind politiek in China. Ze had me verteld dat ze een 5 jaar oude zoon had. Ze noemt het familie plan. En weet bijna niet anders en iedereen heeft er vrede mee. Ze geeft aan dat een tijdje gelden wel vragen zijn geweest waar de regering de vergelijking legde met India. In dat land woont het merendeel van de mensen in armoede. In China is dat niet het geval. Hier worden de armen door de regering onderhouden. Dat blijkt wel uit het pensioen plan waar de vrouwen van 60 jaar met pensioen gaan en de mannen met 63 jaar. Toch om jaloers op te zijn in het westen. Wellicht klopt het wel want ik heb hier ook bedelaars of krottenwijken gezien. Daarna snel opgevist in het hotel voor het culturele hoogte punt van de dag een show. Wat ik me moe verstellen is me nog niet geheel duidelijk. Eerst maar weer eens wat weten, Volgens mij ga ik dit jaar niet afvallen met al die warme maaltijden en het is ook allemaal zo lekker. Het eten wordt aan tafel klaar gemaakt door een kok aan een grote griplaat. De soep wat twijfelachtig met zeewier, een beetje zout maar wel lekker. Toen naar het theater, de avond spits was op gang gekomen dus het duurde bijna en uur om een stukje van 5 km af te leggen. Het verkeer zat helemaal vast. De show was een combinatie van muziek, acrobatiek ballet, echt fantastisch, de afsluiting met 7 motoren in een metalen kooi, helaas geen foto’s maar wel een super leuke belevenis. Terug in het hotel nog wat foto’s van de skyline gemaakt en dit verslag geschreven. Een super mooie dag. Morgen een dagje voor mij zelf om de regio te gaan ontdekken. Bij het hotel is een park en ik wil de franse consessie bezoeken, morgen meer prikkel in deze enorme stad.
Vandaag was de dag zonder gevuld programma. Na het ontbijt heb ik netzo als de inwoners van Shangai op hun vrije dag, het park bezocht. Was een leuke belevenis wat niet uit te drukken is met foto’s. Het was een wereld gevuld van geluiden en smaken. Het is te vergelijken met het bezoek aan een pretpark tijdens de drukste dag van het jaar, maar dan in China. Overal zingende mensen met megafoons, muziek instrumenten spelende mensen. Wort gedanst, sport in de vorm van badminton en er worden bord spelende gedaan waar mensen geconcentreerd in alle stilte mee bezig zijn. Er zijn mensen aan het rekken en strekken, er worden foto shoot gemakt van de (klein)kinderen, weer even verder op de straat staat een draaimolen en aan de andere kant zijn mensen aan het waterfietsen op het meer. Kortom een gezellig drukte, een leuke ervaring. Nog wat rondgelopen in het park een een kop echt koffie gedronken. Aan het einde van de ochtend terug in mijn kamer, even een kleine handwas gedaan en mijn eerste vooral dikste boek uitgelezen, een zeer spannede en onvoorspeldbaar eind. Even na vieren een taxi genomen naar het plein van het volk, een verkleinde versie van het park als die mijn hotel maar het ligt midden in het centrum tussen fantastische bouwwerken, met een slinger route om de wat kleinere winkelstraten te zoeken loop ik naar de bound. Het begint intussen donker te worden, en ik loop bij een restaurantje binnen. Even geen chinees voor mij vandaag. Weer een rustig restaurant en geen schreeuwende rokende chinezen om me heen, maar een rustig Italiaans establishment. Met gewoon bestek eten, en dat in z’n grote stad. Het heeft ook zijn prijs wat het is 2 maal zo duur dan normaal, maar dan is het nog een lage prijs. Het is intussen donker als ik de laatste 100 meter loop naar de bound. De skyline is aan de overkant al deels verlicht. Als ik na het einde van de drukke boulevard op loop gaan intussen ook de lampen van de 2 grootste gebouwen aan. De TV-toren met 528 meter hoogte en de flesopener van 564 m hoog. Aan de west kant zijn de jaren 20 gebrouwen intussen fabuleus verlicht. Het is gewoon niet in 1 foto te vangen. De 4 km lange boulevard afgelopen met veel foto reportages van huwelijken, helaas ook veel kooplui en pooiers die me vaak aanspreken. Na de zoveelste keer wordt het verveld, zeker omdat ze mee lopen. Op een gegeven moment duw ik ze gewoon weg omdat ze zo dichtbij komen en voor me gaan staan. Toen een taxi zien te krijgen. Na de vierde taxi te hebben aangehouden die het adres ook niet kent maar een stuk terug gelopen om op een andere punt het te proberen. Bij het plein van het volk heb ik meer geluk. De tweede taxi kent het adres. Het was een bijzondere dag. Morgen verlaat ik de stad om naar de derde stad te reizen. De oude hoofdstad. Intussen heb ik het treinkaartje ontvangen dus dat is al geregeld.
In de laatste ochtend in de enorme Shanghai een korte wandeling gemaakt en wat boodschappen gehaald bij een van de familiewinkels die ik eerder had gezien. Daarna op mijn kamer begonnen aan mijn tweede boek. De restante van de wervelwind die in de Filipijnen en Taiwan voor veel ellende heeft gezorgd heeft nu de kust van China aangedaan en dus is ook voelbaar in Shanghai. Vannacht waren de stevige windvlagen al te horen en nu is het ook met slag regen beginnen te regenen. Gelukkig zit ik binnen. Nog even opgevist en uit gecheckt. Aan de overkant van de straat bij Costa een goeie kop koffie gehaald en de rest van de tijd in de lobby van het hotel doorgebracht met het lezen van mijn boek. Naar het treinstation gebracht, het is een andere dan op de heen reis. Werd ik naar de juiste gate gebracht en nog een uurtje wachten voordat de gate open gaat om naar de trein te gaan. Met de trap naar beneden en daar stond een hypermoderne trein. De slaap vertrekken waren ruim en goed verzorgt. Alleen was het erg warm binnen, ondanks dat de airco zijn best deed om te koelen. Dat zal morgen wel weer last van mijn keel gaan worden. De train vertrek exact op 22.00 uur en en voor 00:30 uur stopt het al bij 2 stations. Intussen wel half in slaap gevallen. Bij de volgende station is het intussen 6:15 uur. Om 7:00 uur had ik het slaapvertrek intussen voor mij alleen. Even opgefrist en van de heuvelachtige landshap aan het genieten. Deze reis nacht/dag goed besteed want even mijn benen wat rust gegeven en mijn boek uitgelezen.
N aankomst op het station in Xi-An was het helaas gaan regenen. Omdat het hyper moderne treinstation ver buiten de stad lag, en mijn hotel nagenoeg in het centrum moesten we een stuk rijden om door de stad van 8 miljoen inwoners te geraken. Na ingecheckt in het hotel nog even een ontbijtje genuttigd. De kamer was ontzettend mooi, wel 4 maal zo groot als die in Shanghai. Eigenlijk belachelijk groot. Zo mogen er meer volgen. Even snel opgefrist en met de gids het dagprogramma afwerken. Voordat we bij het bekende terracotta leger gaan bezochten we nog even een fabriekje waar de namaak beelden worden gemaakt. Ik wilden heel graag wat kopen dus het spelletje van onderhandelen begint. Twee beeldjes en een maagzeer voor de verkoopster rijker volgt de reis naar het terracotta leger. Nog even de boer ontmoet die de eerste put in 1974 heeft ontdekt, althans dat zeiden ze. De opgraving zijn ongelofelijk. Het zijn eigenlijk 3 putten de eerste zo groot als 4 voetbal velden, waar de helft van is uitgegraven en gerestaureerd. De soldaten staan in slagorde in lange rijen opgesteld. De tweede put zijn ze begonnen met de restauratie en daar is maar een klein deel van uit gegraven. Deze tweede put ligt 200 meter van de eerste vandaan. Hier staan vooral de officieren opgesteld plus wagen met paarden ervoor. Het lijkt een soort van commando post. In de derde put was vrijwel alles nog compleet dicht, alleen de contouren zijn zichtbaar. Naar verwachting zullen ze deze derde put ook niet verder afgraven, omdat het blijkt dat de beelden beschilderd zijn. Alleen als het in contact komt met de buitenlucht verdampt deze kleur. In de aangrenzende museum is het enorm druk. Vooral rondom twee glazen blokken. Als ik dichterbij kom verteld mijn gids dat dit de strijdwagen met soldaat van compleet koper is gemaakt. Het zouden de strijdwagen van de keizer moeten voorstellen. Met wat ellenboog werk wring ik me tussen de mensen massa om een foto te kunnen maken. Op de weg terug naar de auto vraagt de gids of ze morgen op haar vrije dag wat kan betekenen. Zodat ze haar kantoor kan laten weten dat ze dan niet beschikbaar is. Na wat onderhandelen om een juiste prijs plannen we de dag voor morgen in. Het communisme kent intussen ook al het kapitaalisme. Terug naar de stad Xi-An terug nog een bezoek aan Tan museum. Ik begin te merken dat mijn nachtrust in de trein verre van optimaal is geweest, ik had moeite om me te concentreren om alle dynastieën van de Chinese geschiedenis te onthouden. En de Chinese woorden vlogen op me oren. De hing, sang, han ming dynastie. Het leek wel over een menu kaart wordt voorgelezen. Daarna naar de moslim wijk geweest, eigenlijk een lange straat wat de bezar van Istanboel had kunnen zijn. Het rook er heerlijk lekker met het vlees op de BBQ en de kruiden die worden verkocht. Terug in het hotel even wat zaken uit mijn koffer uitgepakt, gezien ik daar vanochtend nog geen tijd voor had gehad. Daarna de uitdaging om een leuk restaurantje te zoeken, er zijn er genoeg in de buurt. Maar welke is lekker, veilig en ook nog gezellig. Ik heb gekozen voor iets wat lijkt op een Duits bierhuis. Binnen begin de uitdaging pas echt. Ik kreeg een menukaart, maar nu zonder plaatjes en alleen de chinees tekens. Daar kan ik dus niks van maken. Dus het begint met het bestellen van een bier, maar zelfs dat begrepen ze niet. Oef dat gaat nog leuk worden. Steeds meer mensen beginnen zich er mee te bemoeien, maar ze spreken eigenlijk geen Engels. We hebbend e grootste lol en ik heb intussen de eerste halve liter bier op. De gerechten die elders in het restaurant worden geserveerd komen langs mijn tafel en soms mag ik wat proeven of wordt het met beelden en geluiden nagedaan wat voor soort vlees het is. Anders proberen ze het met een vertaling op de telefoon. Al gaat dat soort helemaal fout. Ik bestel wat, wat later kippenvleugeltjes blijkt te zijn. Eigenlijk ad ik niet zo’n honger meer, doordat ik zoveel al had geprobeerd, of omdat ik intussen 1,5 liter bier heb weggewerkt. Op het moment dat ik wil afrekenen, wat bij de kassa moet gebeuren, wordt het bonnetjes uit mijn hand getrokken. De eigenaar achter heeft het bonnetje in zijn handen en staat met een grote glimlach naar me te kijken. Hij maakt me duidelijk dat ik niet hoef te betalen. Op het bonnetje had ik net nog kunnen zien dat er 113 yan stond. Dat is 12 euro. Een leuke belevenis en nog eens gratis kunnen eten en drinken. Wat een top dag.
Vannacht heerlijk geslapen, of lag het aan de biertjes, of omdat ik nog moe was van de slechte nachtrust in de trein of begin ik te wennen aan de harde bedden in China. Het zal wel een combinatie zijn geweest. Na een heerlijk, uitgebreid ontbijt in de ochtend op stap met mijn gids die me nog meer gaat vertellen en het reizen in deze grote stap makkelijk maakt. Eerst bezochten we het grote tempel complex van de wilden gans. Een enorme pagode in het midden van het terrein is de blikvanger. De omliggende gebouwen zijn ter eren van een monnik die van een 17 jaar durende studiereis uit India terug kwam met een volgeling van de keizer die hem het geld gaf om deze 7 etage tellende complex te bouwen. Met mooie verhalen van de gids en veel minder toeristen (blijkbaar minder in trek of omdat je hier toegang voor moest betalen) lopen we door het terrein heen. Met gebouwen uit de Ming periode. De bomen tussen de huizen staan mooi in bloei en de wind zorgt voor een verfrissend briesje. De bloesem van de bomen zorgt voor een licht geparfumeerde tinteling tijdens de wandeling. De zon begint nu langzaam door te breken dus het was sprookjes achtig mooi. Daarna naar de oost poort van de stadsmuur van de ming periode gereden. De oudste compleet in takt zijden grootste vestigingsmuur omringd de oude stad. Met zijn 14 km tellende lengte en met 4 ingangen en in het centrum altijd zichtbare klokkentoren en bijbehorende trommeltoren is het een gigantisch bouwwerk wat de vijanden buiten hield. De muur is 18 meter hoge en 20 meter breed, Zodat gehele strijdwagens over de muur konden rijden. Om de 60 meter is een kleinere wachtoren. Deze is dan nog wel 2 etages hoger dan muur. En in het midden van de muur is de toegangspoort met nog grotere bouwwerken. Een flinke wandeling voor boeg want mijn hotel ligt aan de westkant van de muur. Dus de andere kant. De zon is intussen helemaal door gebroken. Het is heel rustig op de muur. Je hoort nauwelijks het drukke verkeer want langs de muur reist. Af en toe kom je een fietser tegen die over de muur fietst. Mooie foto’s kunnen maken en weer de benodigde lichaamsbeweging gehad. Laat in de middag kom ik terug in mijn hotel waar ik geniet van de enorme kamer en meerdere zitplaatsen om mijn boek uit te lezen. Morgen vroeg op (5 uur) voor een binnenlandse vlucht naar Chongqing voor het begin van de 4 daagse cruise over de Yangze rivier.
Na een vroege wake-up call zit ik om 6.40 uur op de luchthaven van X-An te wachten op het vliegtuig. Een binnenlandse vlucht brengt me 800 km zuidelijker in China, een nieuwe regio, van de zuidelijke districten, zoals ze het hier noemen. Wat ik heb gelezen is het een van de dunst bevolkte gebieden, met (maar) 107 miljoen inwoners. Ik ben benieuwd. Met een licht vertraging vertrek het vliegtuig uit Xi-An, iets meer dan een uur vliegen in een modern vliegtuig van China Airlines. Het is intussen de derde vlucht in mijn vakantie. Rond de middag kom ik aan in Chongqing. Een moderne stad gelegen in het heuvellandschap. Deze provinciestad is onderkomen voor 22 miljoen inwoners, dus tot zo ver het dunbevolkte… de stad wordt ook wel de stad van de 1000 bruggen genoemd, verteld mijn gids. Het is de plaats waar de twee machtige grote rivieren van China samen komen. De bruine Yantze en de blauwe Jialing rivier. We beginnen met een bezoek van een museum met info over de 3 kloven dam en het klederdracht van de 56 minderheden die China rijk is. Na een heerlijke hot-pot lunch wat al hoewel het licht gekruid was toch even aan de scherpe smaak. Het bestond uit een soort fondue met in het bouillon van pepers en soort kruiden waarin gember, vis en groente samen komen en dat samen met noedels even gekookt moet worden alvorens op te eten. Bijzonder smakelijk. Daarna een van de authentieke overgebleven huizen bezocht van de oorspronkelijke lokale bewoners die uit Thang dynastie hier hebben geleefd. Dat was op het moment dat de keizer de opdracht had gegeven aan de lokale bevolking om hoog in de bergen te gaan wonen, gezien het merendeel van de inwoners aan een longziekte en oorlog was overleden. De dag afgesloten op een mooi uitzicht punt over de twee rivieren met een lekkere grote kop koffie, terwijl de zon langzaam ondergaat. Ik wordt bij het schip afgezet. Een mooie luxe hut zoals je de kamer noemt op een schip. Daarna even naar het welkomst woordje van de eerste officier geluisterd. Bij het vertrek als het intussen donker is een paar mooie foto’s gemaakt van de mooi verlichte skyline. Terug in mijn hut even wat zaken uitgepakt voor de komende dagen. Het is intussen 22.30 uur en dus tijd om mijn bed op te zoeken. Of is dat nu een kooi geworden.
Heerlijk geslapen, met heel zachtjes op de achtergrond het gezoem van de motor van het schip en het gekraak van het metaal zorgde voor een heerlijke nachtrust. Ook het ontbijt was goed verzorgd. Middels vooraf ingedeelde tafel indelingen wat de hele cruise hetzelfde is heb ik vanochtend kennis gemaakt met een echtpaar uit Oostenrijk die aan het eind van hun vakantie zitten. De andere twee echtparen heb ik nog niet ontmoet, dat waren de lang slapers. Ik had me opgegeven voor een uitstap van Fungu, maar gezien het aantal deelnemers wat laag is gaat deze optionele uitstap niet door. Terwijl het bovendek van het schip nog vrijwel geheel leeg is heb ik genoten van de verkoelende wind en het magische landschap van in de mist verhulde landschap. Ik zal dit soort momenten moeten pakken om een rustig moment te vinden zonder al te veel toeristen op zo’n grote bood. Ondanks het niet vol zit toch wel zo’n 256 gasten aan boord en omdat de chinees gasten niet bepaald ingetogen zijn levert dat wel wat lawaai op. Tijdens de lunch maak ik kennis met de andere stellen. Een Amerikaan met een Koriaanse vrouw en twee deftige Engelse dames. Een leuk gezelschap. Tijdens de lunch had het schip intussen aangemeerd zodat we vrijwel direct na de lunch het Shibao Zhai klooster konden bezoeken. Met klooster dateert uit de Ming Periode en de bijbehorende pagode uit de Han periode. En is dus 600 jaar oud. Het is compleet van hout gemaakt en tegen de rots gebouwd, met twaalf verdiepingen een flinke klim om boven te komen, nu maakt de temperatuur van 29 graden en een hele hoge relatieve vochtigheid het er niet prettiger op. Een bijzonder bouwwerk. In verband met de grote groep wordt er vrijwel geen achterliggende informatie gegeven. Ze hadden de tempel helemaal ingedamd, gezien het nu midden op de rivier ligt, doordat de grote 3 klooven dam is aangelegd is het water zover gestegen. De betonnen muur is van buiten niet mooi, maar van binnen hebben ze zeker hun beste gedaan om het mooi te maken.
Na weer heerlijk geslapen, vandaag een druk programma. Terwijl ik ontwaak is de boot intussen aan het aanleggen in de haven. Direct na het ontbijt een excursie naar de stad van de witte keizer. De keizer die maar 2 jaar keizer was geweest. In deze periode dat hij leefde was China verdeelt, omdat hij zijn gehele leger op offerde i.v.m. waakzucht om repressies uit te voeren na de moord op zijn broer. De overgebleven stad ligt aan het begin van de eerste van de drie Georges. De Qutang George waar we door heen gaan varen. Door de aanleg van de dam is het water al 100 meter gestegen t.o.v. de oorspronkelijke hoogte. Aan het bovenste deel van het eiland in de rivier is nog in takt. Met een smalle brug wandelen in een kleine groep naar het eiland. Helaas zit het weer vandaag niet mee, want het regent heel erg hard. De foto’s die ik maak zijn van mindere kwaliteit maar het maakte het bezoek zeker de moeite waar. Mooie beelden en een klein museum van de bewoners van de tijd van de witte keizer. Dit was 1500 jaar geleden. Er zijn veel overblijfsels omdat ze hun doden in de steile rotswand in uitgehakte grotten hebben bewaard. Hoe deze menselijke overblijfsels in holle boomstammen zo hoog in de rotswanden zijn geplaatst zijn verschillende theorieën over.
Helemaal doorweekt van de regen terug op de boot, snel omgekleed om de doorgang door de tweede George (Wu George) vanaf het dek te kunnen zien. Intussen is het weer gaan regenen, dus helaas nog steeds geen grote vergezichten. Na de lunch was het tijd voor de tweede excursie van de dag. De start was even wat vertraagd omdat de boot iets te hard tegen de aanleg stijgers was gevaren. Met flink veel gekraak en gepiep kwam de boor uiteindelijk wel tot stilstand bij de poton haven. We konden overstappen op kleinere booten naar veel kleinere zijrivieren. Met de stijle rotswanden vanaf het water gezien waren het spectaculaire foto. Het regent niet meer maar de laaghangende bewolking zorgde wel voor imposante foto’s.
De dag eindige met een captain farwell diner. Een extra luxe diner waar het eten in verschillende gangen werd opgediend. Vooraf een persoonlijke toast met de captain en zijn bemanning. Een gezellig diner gehad met mijn tafel genoten.
Mijn koffer gepakt en deels van de inhoud over 2 rugzakken verdeelt omdat morgen ook in de avond een vlucht heb en mijn natte kleren van mijn droge kleren gescheiden moest houden.
Als ik wakker wordt is het schip intussen aangemeerd. Na het ontbijt kunnen we op basis van tafelnummer de boot verlaten. Gezien ik zo eigenwijs was en ik mijn koffer bij me wilden houden moet ik deze nu zelf meeslepen door twee andere boten heen en een steile helling op. Het was even werken, maar mijn twee tafel genoten, de engelse dames hadden ook hun koffer nog bij zich en hadden hier aanzienlijk meer moeite mee. Op de kade aangekomen met eens soort van treintje bijna verticaal omhoog. Boven aangekomen staan er talloze bussen klaar. Om alle mensen van de verschillende boten te transporteren naar de dam. Helaas gaat de boot niet door de dam zelf ivm het hoge water wordt ons verteld. Na 20 minuutjes rijden komen we aan bij de voet van de dam bij de scheepslift. Eerst even in het museum geweest waar middels een mancette de 40 vierkante kilometer groot gebied wordt uitgelegd. Het wordt duidelijk hoe omvangrijk het bouwproject geweest moet zijn Als we buiten komen is het gestopt met regenen maar nog steeds mistig. Bij navraag blijkt dit zo de helft van het jaar te zijn. Dit komt door de enorme hoeveelheid water en de temperatuur die hoog is en dus veel water verdampt. Met roltrappen gaan we 150 meter omhoog zodat we de 5 etage hoog tellende scheepslift beter kunnen zien. Met de sluis kunnen 2500 boten per etmaal upstream en downstream worden verwerkt. Zo wordt er maximaal de 130 meter hoogte verschil overbrugt. Imposant geheel. Gelukkig heb ik een boek gekocht waar het allemaal duidelijk wordt (zonder mist) Aansluitend gaan met een 10 minuten durende busrit verder naar de dam. Het is hier gigantisch druk met mensen. Wat ik de chineese organisatie wel wil nageven is dat ze weten hoe ze goed en snel met zoveel mensen masse weten om te gaan. Iedereen krijgt een badge waarop staat welke taal je spreekt en in welke bus je terug moet zijn. Mocht iemand van de organisatie het idee hebben dat je verdwaalt bent dat wordt je gelijk geholpen. Hier kwam ik achter toen ik van een afgelegen plaats een foto van de dam wilden maken maar dit blijkbaar niet mocht dus werd ik netjes terug begeleid naar de groep.
De bus gaat verder met een1 uur durende rit naar de stad waar ik wordt afgezet bij een gigantisch winkelcentrum om de tijd te overbruggen tot 17.00 uur waar naar ik naar het restaurant wordt gebracht en aansluitend een binnenlandse vlucht heb naar Kunming. Wel heel toevallig kom ik mijn tafel genoot de Amerikaan en zijn Koreaanse vrouw tegen als ik van een kop koffie aan het genieten ben. We hebben nog even wat gepraat omdat zijn blijkbaar ook moesten wachten.
Op de luchthaven aangekomen kom ik het Oostenrijks echtpaar tegen. Wat een toeval. Op de luchthaven een comfortabele stoel uitgezocht en het verslag geschreven en nog wat gelezen. Met een vertraging van 4 uur vertrok uiteindelijk de 2 uur durende vlucht naar de zuidelijkste provincie van China. Hopelijk is het daar wel wat mooier weer. De vakantie is nu op zijn helft, en de reis gaat naar minder toeristische gebieden als ik de beschrijving moet geloven. Al hoewel de feestdag van de Chinezen op 1 oktober er aan komt waarbij ik heb begrepen dat iedereen dan in China gaat reizen om bij familie op bezoek te gaan.
Na een korte nacht op een gruwelijk hard bed ontwaak in in het meest zuid-westelijk provincie van China. Deze provincie Yuan bestaat voor 95% uit bergen, de hoofdstad Kunming met 7 miljoen inwoners is een kleine hoofdstad. Maar wel een internationale hub betreft vliegverkeer van en naar het buitenland. De stad ligt op 2300 meter hoogte. Tot zover de cijfers van deze stad.
In begin van de middag wordt ik opgehaald door een goed engelse sprekende gids, om Kunming te ontdekken. Na een wandeling naar het park waar het relatief rustig was, vergeleken met mijn bezoek aan he park in Shanghai, nog even een bezoek gebracht aan het naastgelegen kazerne wat niet meer in gebruik was en daarmee ook het verval was ingetreden. Gezien een groot deel van de tijd wachtend door gebracht moet worden stelt de gids voor om twee extra dingen te gaan bezoeken. Gezien deze extra dingen altijd geld kosten heb ik toch maar even duidelijk gemaakt day ik het van te voren wel wil weten. Zo heb ik een mooie boeddhistische tempel bezocht, en voor de 80 cent extra was het zeker de moeite waard. Aansluitend een thee ceremonie mee gemaakt waar de verschillende soorten van thee zijn uitgelegd. En uiteraard ze ook gedronken. Zo heb ik geleerd dat de zwart en bruine thee in de avond drinkt en de groene of jasmijn thee in de ochtend wordt gedronken, dit door de aanwezigheid van de hoeveelheid cafeïne die in de thee zit. Zo heb je thee wat op lage struiken groeit. Dat is het merendeel van de thee en je hebt een soort dat in een boom groeit. Deze soort is alleen maar in deze regio te kweken. Dan heb je nog de hoogste kwaliteit van deze thee dat is een soort waarvan de derde en vierde blad in het voorjaar van wordt geplukt. Dat in tegenstelling van de andere soorten wat het gehele jaar wordt geplukt. Het smaakverschil is wel duidelijk te merken. Voor het soort wat in de boom groeit moet het eerst 8 jaar drogen voordat je het kan consumeren. Zo heb ik ook de 12 jaar oude thee geproefd en dat is inderdaad een groot verschil. Deze oudere thee heeft een zachtere smaak.
Zo vraag ik hoe het komt dat ze in Europa smaakjes door de thee heen doen. Er wordt me verteld dat dit wordt gedaan omdat de kwaliteit van de thee bladeren zo slecht is. Het zijn de oude en afval thee blaadjes.
Zo leer ik ook dat groene thee in water van 80 graden moeten worden geweld. En Dat jasmijn thee tegen de kookpunt van het water aan moet zitten. Zo leer ik ook dat goeie thee tot wel 6 maal te gebruiken is nadat het na gebruik gedroogd wordt en in de koelkast wordt opgeslagen.
Daarna nog wat rond gelopen en langs een pagode gelopen en een bouwwerk wat nog uit de Franse koloniaal tijd stamt. Ik wist niet dat de Franse kolonisten in de tijd van Frans Indo China zo noordelijk waren gevestigd. Maar als je na gaat dat Macau geografische op dezelfde hoogte ligt is dat niet zo vreemd. Daarna met de gids, die ik had uitgenodigd voor een diner lekker uitgebreid gegeten in een restaurant.
Op het treinstation aangekomen merkte ik dat de controle vrij intensief was. Een van de 5 enorme vertrek hallen was het enorm druk met mensen. Na 15 minuten ging de gate open. In de trein mijn hut op gezocht en daar met 2 Chineese nog even wat gepraat die ook op rondreis waren. Ze verklaarde me voor gek dat ik alleen reisde en vonden het heel dapper dat ik alleen reisde. Ik zou bijna aan me zelf gaan twijfelende gezien dit ik al meerdere malen heb gehoord. Mara ik vind er niks spannends aan dus maak me maar niet druk. Nu proberen te slapen gezien ik morgen al vroeg de trein moet verlaten. Nu in de nacht op weg naar Dali dit maal voor een langere verblijf, ten opzicht van het verblijf in Kunming.
Zeer vroeg aangekomen: 6:15 uur in het station van Dali. De gids stond buiten al te wachten. Ik wordt naar het pittoresk hotel gebracht, helemaal opgetrokken in Chinees lokale bouwstijl. Gelukkig kon ik al gelijk mijn kamer in. Even douchen en scheren, en een lekker ontbijt. In een speciaal restaurant waar je niet volgens een menukaart kan bestellen maar gewoon aangeven wat je wil hebben. Met de gids de dag doorgenomen en we besluiten even wat zaken om te gooien volgens het oorspronkelijke programma, zodat de dag invulling wat logischer is en we minder tijd inde auto zitten. Maar eerste beginnen we met een rit van een ruim uur naar de 3 pagodes complex. Het is heel erg bijzonder en dan niet zo zeer de 60 meterhoge torens van pagodes maar juist het tempelcomplex erachter, want met zijn enorme brede trappen gewoon zeer imposant oogt. Het is niet zo handig voor mensen die slecht ter been zijn, want de hoeveelheid treden ga ik gaande weg ik omhoog klim aardig merken. Intussen is me de bouwstijl van de tempel bekend. De eerste 3 zijn van boeddha in de verschillende stadium van verlichting. Elke keer staan er nog meer beelden van wachter voor de deur. Bij de vierde staat het vertrek vol met andere beelden. Het zijn er zoveel dat ze gewoon niet te tellen zijn dan wel door de grote niet in een foto te vangen zijn. Aan de linkerkant van dit complex is de tempel van de keizer. Daar staan nogmaals 2 maal 250 vergulden beelden in allerlei formaten. Het een na laatste complex is van boeddha in de hoogste staat van verlichting de nirwana. De laatste tempel is een klokkentoren. Met vanuit daar een overzicht over het gehele complex en het Erhai meer. Daarna nog even door de oude binnenstad van Dali gelopen en wat gegeten. In de rest van de middag nog even wat geslapen. Morgen is het de Chineese feestdag, dus dat zal wel druk worden.
De dag begin met een bezoek aan een voorstelling met in klederdracht optredende dansgroep. Dit zijn de Bai-bevolking, met hun kleurrijke klederdracht. Met 3 soorten thee, van smaak bitter naar pittig. Daarna een boottocht met een oude roeiboot over het Erghai meer. Het heeft een oppervlakte van 64 vierkante kilometer en is maar gemiddeld 4 meter diep. Voor de toeristen worden er dagelijks voorstellingen gegeven dat de vogels de vissen vangen. Het is intussen verboden door de natuurbescherming. De volgens worden in het water gelaten met uitzondering van eentje. Die voorkomt dat de volgens blijkbaar op elkaar wachten dus niet weg vliegen. Terwijl ze op het water drijven als een stelletje eenden, slaat de visser met een stok op het water, hierdoor komen de vissen naar het wateroppervlak en de vogels duiken dan onder water om de vissen te pakken. De visser vist de vogels met de vis met een schepnet dan op uit het water en haalt de vis uit de bek van de vogel. Deze krijgt dan een beloning en wordt weer terug gezet. Terug gekomen op het vaste land nog even gestopt voordat we in de auto stappen bij een klein winkeltje waar de kleiding wordt gekleurd, maar dat heb ik eerder gezien dus daar waren we snel kaar. Onderweg gestopt bij een restaurant voor een twijfel achtige lunch van vissoep. Geen succes dit keer, waarschijnlijk door de vissenkoppen die er dreven. Een auto rit van ruim 2 uur komen we aan in Lijiang. Dit is het hoogste punt van mijn reis. Ondanks dat je niet echt in de gaten hebt, zitten we al op 4.000 meter hoogte, maar de bergen erom zijn nog hoger en groter. Terwijl ik met de gids door het oude dorps kern loop met kronkelstraatjes en overal winkeltjes vertelde me ze dat dit gebied in 1997 vrijwel geheel werd verwoest door een aardbeving. Inmiddels is het vrijwel weer in zijn geheel herbouwd. Na een half uur door de drukke straten te hebben gelopen komen we aan de noord kant van de stad aan. Mijn gids wijst een paar goeie restaurantjes aan waar ik vanavond kan dineren. We nemen afscheid en ik loop zelf terug naar mijn hotel, maar ik begin misselijk te worden In mijn hotel kamer aangekomen moet ik zelfs overgeven. Dit gaat zo door tot midden in de nacht. Het zal weer komen door de lunch/de inspanning. Of wellicht de hoogte. Dat blijkt het uiteindelijk te zijn. Dus hoogte ziekte kan ik ook toevoegen aan de vakantie ziektes.
Na een licht ontbijt en nu mijn maag helemaal leeg is, overleg met de gids voor het programma van vandaag en verplaatsen dit naar morgen. Want het bezoek aan de Yulong berg met een hoogte boven 6.000 meter lijkt me vandaag niet zo’n goed idee. De tip van de gids, veel thee drinken en rustig aan doen vandaag. Dat heb ik dan ook gedaan, een halve dag slapend doorgebracht en wat gelezen en veel thee gedronken. Gaande de dag werd mijn maag al wat rustiger. In de avond weer een gewone maaltijd genuttigd. Op tijd gaan slapen gezien morgen een zware dag zal gaan worden.
Vandaag voelde ik me al een stuk beter, wel nog een klein beetje hoofdpijn. Maar dat kan door de hoogte komen. Na het ontbijt vandaag een dag met veel foto’s. Voordat de drukte opgang kwam waren we al in het park aangekomen maar zoals in elke park de lokale bevolking geniet van de rust voor meditatie of dans. Aangekomen bij de Black Dragen Pool, wat naast de chinees muur wel het tweede bekende plaatje van China is. De Yolong berg met zijn besneeuwde top, weerspiegeld in het zwarte water, met aan de waterrand een chinees tempel. Het water golft zachtjes door de waterplanten in het water alsof er een draak in zwemt. Een mooi plaatje. De foto komt zeker in mijn woonkamer te hangen. Deze plaats ligt op een kruising van de zijde route, waar 300 jaar geleden een koning woning en het gebied zeer succesvol economische bestuurde. De zijde route loopt naar het zuiden naar Vietnam en India en in het westen door de bergen naar het Midden Oosten en naar het Westen, de kust van China. Het gebied en de stad heeft nog steeds een hoge levenstandaard, ondanks zijn minimale grote t.o.v. de wereldsteden aan de kust. Daarna rijden we naar een klein dorpje, Dai, waar het toerisme nog niet zo groot is opgezet. Met veel kleine winkeltjes oogt het nog rustig en vredig. Na de lunch break, met een grote kop koffie voor mij stappen we in de auto richting de hoog gebergte van de Himalaya. De grote attractie van vandaag het bezoek van de berg. Mijn gids waarschuwt me dat het wel eens erg druk kan zijn. Ze geeft aan dat er gisteren wachtrijen van meer dan 3 uur waren. In de buurt aangekomen van de ingang va het park staan er kilometers lange rij van bussen. Bij de ingang aangekomen waar je moet overstappen op een lokale bus in die je in een uur verder de bergen in brengt staat een aanzienlijke rij. Met wat handigheden van mijn gids, miss Li, komen we net zo als bij de ingang van het park in de vip rj te staan. Terwijl de rest nog zeker 1,5 uur moet wachten zit ik binnen 10 minuten in de kleine bus. De bus moet via kleine smalle weg over 3 bergen heen, Met mooie ver gezichten terwijl de bus over de berg pas kronkelt. Aangekomen bij de lift die ons verder omhoog brengt. De lift gaat stijl omhoog en vanaf de start locatie is de berg top niet te zien. Terwijl de lift met aanzienlijke snelheid omhoog gaat het ook harder waaien als we de hoogte in gaan. Op de top van de berg aangekomen, kijk ik nog steeds naar bergreuzen aan die in de omgeving liggen, en dat terwijl ik al op ruim 6.000 meter hoogte ben. Op zo’n 250 meter afstand ligt een boeddhistische tempel/huis met veel gekleurde vlaggen. Terwijl vrijwel iedereen de andere kant op loop, ga ik naar dit huisje. Maar door de hoogte merk ik dat er serieus zuurstof tekort is, want het is 15 stappen lopen en uitrusten. De weg loopt lichtjes omhoog en terwijl ik de 250 meter afleg is het overzicht op het dal indrukkend. Ik ga even zitten op een grote rots en geniet van de rust en het uitzicht. Terug bij de kabelbaan aangekomen gaat de reis weer terug naar beden. Een half uur met de kabelbaan, 1,5 uur met de bus en nog eens 1,5 uur met auto terug naar het hotel. In de avond zoek ik een restaurantje op die mijn gids heeft aanbevolen. De House of Tibet. Gezellige locatie en vooral erg goed eten. Een heerlijke malse steak en aardappel soep genuttigd. Zo meteen nog nar een muziek voorstelling luisteren van Naxi muzikanten. Een optreden van authentieke instrumenten. Morgen wordt een reisdag dus na het optreden ga ik snel slapen gezien de hoogte me ook aardig heeft uitgeput.
De koffer gebruikt om mijn koffer te fatsoeneren, en sommige kleren even laten luchten, na 3 weken uit mijn koffer te hebben geleefd begon het een beetje een rommeltje te worden. Verder “genoten” van een kop oploskoffie die ik van de gids uit Kunming had gekregen. Het smaakt wel beter als de rommel uit de hotelkamer. Verder ontspannen en weer een stuk uit mijn boek gelezen alvorens het tijd was om naar de luchthaven af te reizen. Zo’n half uur rijden voor deel van de reis vandaag, terug naar de luchthaven in Kunming, waar ik nu zit en het verslag aan het schrijven ben. En dat onder het genot van een echt (prijzige) kop koffie. Zo meteen nog wat even scoren en dan inchecken voor de tweede vlucht naar Guilin. Intussen ben ik aan mijn vierde boek begonnen. Als ik in Guilin aankom is het intussen donker geworden als ik met mijn lokale gids naar buiten loop. Ik wordt overvallen door de vochtige en benauwde klimaat, zoals je vaak hebt in tropisch klimaat. Maar dat is het hier toch echt niet. Hoewel ik nog steeds in hetzelfde land ben en maar 1 provincie naar het oosten ben opgeschoven. Guilin is maar een kleine plaats met 800.000 inwoners. Geen hoogbouw hier. In het luxe hotel aangekomen waar ik dit maal 3 dagen verblijf. Dat is voor de komende nacht en over 5 dagen weer. Dus wat bagage van mijn koffer in mijn rugtas verplaats gezien ik morgen naar een andere plaats ga en mijn koffer hier blijft. En de volgende locatie is hoog in de bergen dus flink klimmen en dat wil je niet met een koffer van 22 kg.
Vandaag redelijk vroeg op voor een autorit van 2 uur naar Longsheng. De gids heeft me gewaarschuwd dat het wel eens heel erg druk kan gaan worden en dat de chauffeur met wie ik alleen reis er alles aan zou doen om zoveel mogelijk auto’s in te halen. W estarten vanuit een lager stuk gelegen Guilin wat op 800 meter hoogte met de in mist geheulde heuvels ligt verstopt. Het roept herrenering op van mijn bezoek in Vietnam in Mai Chai, waar vergelijkbaar landschap was. Niet zo vreemd omdat ik hier niet zover vanaf ben. De weg loopt middels kronkelweggetjes steeds stijler omhoog naar een hoogte van 1700 meter naar Longshen, waarbij de laatste 30 minuten de weg zo smal wrdt dat er maar een bepaald aantal auto’s per uur door heen mogen. Ik denk dat de weg hier geen recht stuk weg is langer dan 10 meter. Nu snap ik waarom de chauffeur ook zo’n haast had. Gezien de chinezen nog steeds genieten van hun vrije dag en dus lang weekend is het ook hier erg druk. Aangekomen op de parkeerplaats waar al een massa aan auto’s staan te wachten stappen we uit en geint de beruchte, stijle klim naar boven. Ik neem me voor om op de terug weg de treden te gaan tellen. Daar had ik op de heenweg op een gegeven moment geen adem meer voor. Een lokale bewoner draagt een van mijn 2 tassen naar boven. Maar die gaat zo enorm snel, dat het me veel moeite kost om hem bij te houden. En ik realiseer me dat hij mijn tas heeft waar mijn paspoort en geld in zit, dus ik wel hem wel in de gaten houden. De oudere man die mijn tas draagt kijkt gelukkig regelmatig om met een glimlach op zijn gezicht. Gelukkig komen we af en toe mensen tegen waardoor we even moeten wachten om elkaar te kunnen passeren, dat geeft me dan weer 15 sec rust, en zakt mijn hartslag enig zins een beetje. Ik heb geen adem meer over om de man te vragen hoever het nog naar de top is, als we de eerste huizen zien. Maar het blijkt dat het nog 15 minuten afzien is gezien mijn hotel ergens bovenaan ligt. Aangekomen in het sfeervolle hotel heb ik even 5 minuutjes de tijd om op adem te komen. Ik weet dat men zegt dat je er wat voor over moet hebben om mooie dingen te zien. Nou dit is zeker zo’n momentje. Het is half elf als ik op mijn balkonnetje zit met een fantastisch uitzicht. De komende 2 dagen ben ik hier om te relaxen en dat ga ik ook zeker doen. De zon breekt intussen door sus et zonnetjes begint ook lekker te schijnen.
Na de lunch door het dorpje gewandeld wat eigenlijk Ping An heet. En onder de gemeente Longshen valt. Intussen is de grote hoeveelheid toeristen vertrokken, en blijft alleen een handje vol toeristen over die hier verblijven. Het is niet te beschrijven hoe mooi en vreedzaam het hier is.
De “wegen” zijn maar 60 cm breed, dus geen auto’s , brommers, alleen mensen en af en toe een pakezel. Het ligt op 2.000 meter hoogte en buiten de lucht van brandend houd is het zuivere frisse berglucht. Mijn hotel ligt vrij hoog, en zijn nog meer 3 huizen die er achter liggen en dus wat hoger op de berg helling.
Vandaag, heel weinig gedaan, vooral op balkon gezeten, gelezen, van de omgeving genieten en af en toe even de oogjes dicht gehad. Het is vandaag een stuk minder druk dan gisteren in de kleine steegjes. In de vroege ochtend werd ik gewekt door de loslopende hanen die er alles aan deed om iedereen wakker te maken. Gezien het vrij koud was heb ik heerlijk geslapen en dit keer een zacht bed met een dik dekbed. Nadat de haan was gestopt met herrie maken heb ik me nog 2 maal omgedraaid terwijl het dorpje tot leven komt. Ik zit op mijn balkon en zie pak ezels en mannen met enorme pakken bagage naar boven klimmen. Terwijl de toeristen erachter moeizaam naar boven aan het klimmen zijn. De zon komt al vroeg door de wolken heen en de temperatuur stijgt na een heerlijke 28 graden, terwijl de wind soms wat koud aanvoelt als er een vlaag over de berg komt.
Vandaag een boek uit gelezen, een bijzonder spannend boek.
Helaas vandaag afscheid moeten nemen van het idyllische Ping An dorpje. De gids die me gisteren avond ontmoete was al mooi op tijd en na het uit checken in het hotel begon de afdeling naar de parkeerplaats. Dat ging aanzienlijk makkelijker dan naar boven. Helaas toch vergeten de treden te tellen, dat kwam door het hoge tempo waarmee Linda de lokale gids naar beneden rende. Bij de parkeerplaats vraag ik of ik dit keer voorin kon zitten gezien de hoeveelheid bochten in de weg en het feit dat mijn ontbijt al bijna naar boven is gekomen. Nadat we Guilin voorbij zijn begint het landschap te veranderen in een magisch landschap zo uit een sprookje. De bergjes zijn puntig en in veelvoud aanwezig. We zijn in het karst gebergte aangekomen waar Yanshou aan de twee rivieren ligt op een hoogte van 1600 meter. Terwijl we in de auto zitten gaat het laatst uur van de reis snel gezien het een stuk snelweg is. In Yangshou was het even zoeken naar het juiste hotel. Er bleken twee hotels te zijn met dezelfde naam. Nadat we bij het eerste hotel aankwamen ik was uitgestapt en niet gelukkig was met het hotel kwam al snel de bevestiging dat dit niet mijn hotel was. Bij de tweede aangekomen was ik blij mee dat dit de juiste was, want deze zag er beter uit en had en zacht bed, heerlijk. Terwijl ik aan het genieten ben van het zachte bed krijg ik een telefoontje van de gids die het aanspreekpunt is voor deze regio. We nemen wat door en bespreken gelijk het avond programma, een show op het water wat wordt gehouden in een groot theater. Gereviseerd door dezelfde persoon die de opening van Olympische spelen heeft geproduceerd.
Onder het genot van een kopje thee, ik begin al de chineze eigenschappen over te nemen, begin ik met het schrijven van het eerste deel van mijn verslag, totdat de gids Micky er is.
Na de kennismaking met Micky die me vanavond met de brommer naar het theater brengt geregeld dat ik morgen met haar een fietstocht maak in de omgeving.
Daarna een warmte opgezocht met een wandeling door het centrum van Yanshou, het is erg warm hier en tevens zeer vochtig. Dat betekend dus erg benauwd. Na weten eten heb ik het hotel weer opgezocht en even uitgerust voor de avond show vanavond.
Met de brommer door het drukke verkeer heen en wordt door Nicky bij de ingang van het theater afgezet, nu maar hopen dat ik de weg goed onthouden heb gezien in vanavond zelf terug moet lopen. Bij de ingang krijg in de ticket met stoelbewijs in het openlucht theater. Ik heb een mooie plaats op de derde ring in het midden. Met de bergen op de achtergrond en de rivier mooi verlicht op de voorgrond. Het zit vol in het grote theater en de omgeving is sprookjes achtig. Op het moment dat de show begin van begin tot aan het einde val je van de ene verbazing in de andere. De 600 acteurs geven een geweldige show en met muziek en verlichting is het dubbel en dwars waart.
Helaas vandaag afscheid moeten nemen van het idyllische Ping An dorpje. De gids die me gisteren avond ontmoete was al mooi op tijd en na het uit checken in het hotel begon de afdeling naar de parkeerplaats. Dat ging aanzienlijk makkelijker dan naar boven. Helaas toch vergeten de treden te tellen, dat kwam door het hoge tempo waarmee Linda de lokale gids naar beneden rende. Bij de parkeerplaats vraag ik of ik dit keer voorin kon zitten gezien de hoeveelheid bochten in de weg en het feit dat mijn ontbijt al bijna naar boven is gekomen. Nadat we Guilin voorbij zijn begint het landschap te veranderen in een magisch landschap zo uit een sprookje. De bergjes zijn puntig en in veelvoud aanwezig. We zijn in het karst gebergte aangekomen waar Yanshou aan de twee rivieren ligt op een hoogte van 1600 meter. Terwijl we in de auto zitten gaat het laatst uur van de reis snel gezien het een stuk snelweg is. In Yangshou was het even zoeken naar het juiste hotel. Er bleken twee hotels te zijn met dezelfde naam. Nadat we bij het eerste hotel aankwamen ik was uitgestapt en niet gelukkig was met het hotel kwam al snel de bevestiging dat dit niet mijn hotel was. Bij de tweede aangekomen was ik blij mee dat dit de juiste was, want deze zag er beter uit en had en zacht bed, heerlijk. Terwijl ik aan het genieten ben van het zachte bed krijg ik een telefoontje van de gids die het aanspreekpunt is voor deze regio. We nemen wat door en bespreken gelijk het avond programma, een show op het water wat wordt gehouden in een groot theater. Gereviseerd door dezelfde persoon die de opening van Olympische spelen heeft geproduceerd.
Onder het genot van een kopje thee, ik begin al de chineze eigenschappen over te nemen, begin ik met het schrijven van het eerste deel van mijn verslag, totdat de gids Micky er is.
Na de kennismaking met Micky die me vanavond met de brommer naar het theater brengt geregeld dat ik morgen met haar een fietstocht maak in de omgeving.
Daarna een warmte opgezocht met een wandeling door het centrum van Yanshou, het is erg warm hier en tevens zeer vochtig. Dat betekend dus erg benauwd. Na weten eten heb ik het hotel weer opgezocht en even uitgerust voor de avond show vanavond.
Met de brommer door het drukke verkeer heen en wordt door Nicky bij de ingang van het theater afgezet, nu maar hopen dat ik de weg goed onthouden heb gezien in vanavond zelf terug moet lopen. Bij de ingang krijg in de ticket met stoelbewijs in het openlucht theater. Ik heb een mooie plaats op de derde ring in het midden. Met de bergen op de achtergrond en de rivier mooi verlicht op de voorgrond. Het zit vol in het grote theater en de omgeving is sprookjes achtig. Op het moment dat de show begin van begin tot aan het einde val je van de ene verbazing in de andere. De 600 acteurs geven een geweldige show en met muziek en verlichting is het dubbel en dwars waart.
Vandaag werd ik gewekt door veel vuurwerk. Bij navraag blijkt het een mooie dag volgens Chinese kalender te zijn om namelijk te gaan trouwen. En dat begint dus al vroeg. Na het ontbijt een korte autorit langs de Li-rivier naar Guilling. Maar eerste een stop bij een natuurpark waar eigenlijk niet heel veel te zien was. Naast wat kleine watervallen en een leuke brug. Daarna Guillin grot bezocht. Het lijkt op een olifant die met zijn slurf water uit de rivier drinkt. Na wat foto’s te hebben genomen gaan we verder en maken we een stop voor een lichte lunch van pomponsoep en een salade. Daarna terug naar het hotel waar ik mijn hotel een 5 tal dagen geleden had achtergelaten. Mijn koffer staat al in mijn kamer. Mijn restant schone kleren even opgehangen om te luchten en wat in een kleine tas gedaan voor de reis met de trein naar Hong Kong. Onder het genot van een biertje even het verslag bijgewerkt en aan het genieten van de mooi verlichten stad en bruggen als ik in het donker terug loop naar het hotel.
De vakantie begint op zijn einde te lopen. De welbekende acties beginnen nu. Afmeten hoeveel geld heb met buitenlandse valuta en uitrekenen wat je nog nodig hebt. De schone kleren apart verpakken voor morgen ochtend na de nachttrein en overmorgen na de excursie in Hong-Kong om te kleden op de luchthaven gezien er een nacht en weer en dag volgt voordat ik thuis ben. Verder de dag doorgebracht met wat lezen en wachten tot in de avond ik naar het station wordt gebracht. Het is erg warm buiten dus ik kies ervoor om binnen te blijven zitten met het uitzicht op de Li-rivier en het komen en gaan van mensen te spotten die naar en van het hotel komen. In het hotel nog wat gegeten en wat tegen mijn principes gaat maar ik had geen zin om een half uur te lopen. Het was niet eens echt bijzonder eten, alleen zeer duur. Was dus ook weer de laatste keer. Om 20.00 uur naar het station waar met een verassing ik kon plaatsnemen in de VIP ruimte, wat aanzienlijk beter was dan de laatste keer in de overvolle vertrek hal. Helemaal naar achteren lopend langs de stoeltjes en hardsleepers stond er een hele rij toeristen te wachten om in de trap te stappen. Samen met 4 fransen deel ik het slaapvertrek. Een lange reis van 11 uur te gaan naar de laatste plaats van de reis in China. Even het verslag bijgewerkt en hoop ik dat de fransen snel zullen stoppen met lopen en praten zodat ik nog wat kan gaan slapen.
Na een lange trein reis waar ik vrijwel niet heb geslapen omdat 2 van de fransen nachtdienst draaide in de houtzagerij, kwam ik om 8:30 uur aan in het station van Guangzhou. De grootste stad van de provincie Guangdong. Aan de kust lijn met een enorme baai. De conducteur waarschuwde iedereen persoonlijk dat we moesten uitstappen. Je kreeg je treinkaartje were terug die ze in een mooie map had bewaard. Mooi service. Met de mensen massa mee naar de uitgang waar mijn gids en chauffeur (dit keer dezelfde persoon) stond te wachten. Met nog een klein stukje lopen naar de auto en de 10 km naar het hotel. Ondanks dat het zaterdag is en dat betekend nog wel een schooldag is merk je aan het verkeer dat het wel iets rustiger is maar nog steeds vrij druk. Ondertussen verteld mijn gids Zhou dat het een warme dag zal gaan worden. De met 17 miljoen inwoners tellende stad betekend dat dus ook drukke dag met al die auto’s en brommers.
Bij het inchecken in het hotel even wat problemen. Maar dat kwam uiteindelijk goed. Een kamer op de 16de etage van de 29 tellende hotel geeft het toch een mooi overzicht over de stad en zijn skyline. Eerst maar even wat geslapen om een beetje fitter te worden. Om 14:00 uur opgestaan en even opgefrist om daarna in de omgeving op ontdekkingstocht te gaan. Met de kaart in mijn hand loop ik een rondje totdat ik de buurt van een park kom waar een lokale markt is. Het blijkt ene hele grote markt te zijn, waar echt van alles wordt verkocht. Ik moet het de chinezen wel na geven het is ook hier overal schoon. Maar door over de markt te lopen was ik geheel mijn oriëntatie kwijt geraakt en door de hoge gebouwen om mijn heen kon ik ook geen herkenningspunt meer vinden. Op goed geluk ben ik gaan lopen, met behulp van twee maal een politieagent die geen enkel woord engels spraken kom ik uiteindelijk weer terug bij mijn hotel. En loop ik enigzins met wat stress in de koele lobby in. Op mijn kamer even op adem gekomen en op temperatuur gekomen. Het is erg warm buiten, dat wordt morgen nog wat in de stad/land Hong-Kong. Naast het hotel zou een goed restaurant liggen volgens mij gids, dus daar wat gegeten en mijn tas/koffer gepakt voor morgen de laatste dag van deze reis. Nog even wat naar de TV gekeken, de eerste keer in 4 weken tijd.
Vandaag vroeg opgestaan op 6.00 uur voor de trein reis naar Hong-Kong. Na een niet al te geweldig ontbijt naar een ander station dan waar ik gisteren was aangekomen voor de reis van vandaag. Je zou zeggen gezien Hong-Kong tegenwoordig deels tot China behoort dat de reis een makkie zou worden. Maar niks is in minde waar. Eerst door de douane waar ik mijn immigratie kaart moest inleveren. Weer een stempel in mijn paspoort erbij en toen naar een afgeschermd gedeelte van het station. Ook hier verliep weer alles snel en rustig op het moment dat de gate open ging. Iedereen loopt rustig naar het perron en naar de klaar staande trein.
Een mooie moderne trein die me in 2 uur naar Hong-Kong brengt. Daar aangekomen weer een imigratiekaart invullen en door de douane heen. Toen dat was gebeurd stond ik buiten. Dat was niet wat ik had verwacht. Bleek het een vervallen bijgebouw te zijn en dat je erom heen moest lopen om bij de officiële ingang/uitgang te komen. Daar was de geldwisselkantoor die ik namelijk had verwacht en heb ik de restante van de Yuon omgewisseld met wat euro naar de Hong-Kong dollars. Ik ben veel te vroeg voor de geplande excursie wat schuin aan de overkant van het station ligt. Dus eerst mijn koffer bij een kluis ingeleverd en op zoek naar een koffie bar, voor een broodje en een grote koffie. De pickup voor de excursie was mooi op tijd maar de toer werd naarmate de dag volgde minder. Eerst moesten we 6 andere hotels af en daarna weer overstappen op een grote bus. Wat met alles al een 1,5 uur duurden. De gids begin te vertellen dat het een lange dag gaat worden. Dus ik zie het probleem al ontstaan. Ik moet uiterlijk om 20.00 uur op de luchthaven zijn. En dat is nog 45 minuten met de taxi van het centrum naar de luchthaven. Ik spreek de gids er op aan maar krijg ene beetje onduidelijk antwoord terug, van dat weet ik niet.
De eerste excursie is een plek waar je een mooi overzicht hebt over de stad. Met een trein gaan we de berg op. De spoorlijn is zo stijl dat het de hoek van 45 graden kan overbruggen.
Toen de vissershaven bezocht, waar je onder bijbetaling van 6 euro een boottochtje kon maken. Maar even niet gedaan en uit de reacties van de mensen na de hand maar goed dat ik het niet gedaan had, want het was niks bijzonders. Daarna na een diamant slijperij en winkel. Toen was ik er klaar mee. Dit is een tour om zo veel mogelijk geld binnen te halen.
Ik neem een taxi naar het station terug waar mijn koffer staat. En toen op advies van een lokale bewoner een bus naar de luchthaven. Voor mij nooit meer een excursie voor een hele dag zoals dit. Ik ben genezen. Op de luchthaven even zoeken naar de juiste gate en omgekleed van de toeriste outfit naar de Nederlandse kledij. Het is intussen half acht en nog wat gegeten en voor de reis ingecheckt bij de juiste gate. Allen nog even de juiste pier zien te vinden. Het is echt een hele grote luchthaven.
Nog even een horloge gekocht en wat voor de buren gehaald die het huis in de gaten hebben gehouden.
Ik was ruim op tijd en volgens mij een van de eerste maar de balie was op. In het vliegtuig ben ik blij want Kuoni heeft zijn best gedaan met de stoelkeuze. Na deze rampdag heb ik een stoel bij de nooduitgang bij het raam, dus voldoende beenruimte. Dit is voor de lange vlucht naar Zurich.
Over 18 uur weer terug in Nederland.
Wil je meer informatie over Nmijn ervaringen in China
Silvester van Pommeren, Nederland
info@silvpom.nu
ga naar: Startpagina
ga naar: blog
ga naar: Reiservaringen van China
ga naar: Fotoboek van China