In 2021 is mijn vakantie binnen Europa gebleven. De COVID pandomie heerst nog steeds. Dus dit jaar is de keuze gevallen om een rondreis door Spanje. Op zoek naar de culturele hoogte punten uit 2000 jaar Spaanse geschiedenis. Met vooral een bezoek aan het zuidelijke deel, Andalusie, waar 700 jaar Moorse geschiedenis terug te vinden is.
Na een lange tijd van onzekerheid of reizen met de COVID pandemie wel mogelijk was werd al wel in mei duidelijk dat buiten Europa reizen geen optie zou worden. In juli kreeg in de tweede vaccinatie die nodig was om zonder al te veel problemen te mogen reizen in Europa. Maar bepaalde landen hadden een rood reis advies. Toch wilden ik graag reizen. Een 3 tal opties, Frankrijk de Loire streek, Egypte als georganiseerde reis of naar het zuiden naar Spanje. Eerst in augustus een stedentrip naar Athene gemaakt, maar het reizen met een vliegtuig viel af. Te veel papierwerk en stress op de luchthaven. En ondanks dat mondkapjes al bijna normaal is geworden wen ik er maar niet aan. Pijn in mijn oren en een schrale huid. Dus Egypte viel af. Toen werd heel Europa geel voor iedereen die gevaccineerd zijn. Toen viel Frankrijk af, de temperatuur is in september niet echt warm meer, en na de natte zomer heb ik behoefte aan zon. Dus Spanje wordt het, 21 dagen. Maar liefst 3 boeken nodig om informatie te verzamelen. Boek 1 van Madrid waar ik samen met omliggende steden 4 dagen verblijf. Een boek van Zuid Spanje waar ik de plaatsen Sevilla, Toledo, Granada een week verblijf en Barcelona waar ik nog eens 4 dagen ben. De route is bepaald, hotels zijn geboekt, sommige gewilde excursies zijn geboekt. Nog anderhalve week, dus koffer van zolder gehaald. Het is nu aftellen. Een reis dit keer met de auto direct vanuit huis, een road trip naar Spanje dus.
Vandaag is de vakantie 2021 gestart, de lange autorit door België en Frankrijk. Een lange autorit voor ruim 1000 km naar Bordeaux. Ik ben vroeg opgestaan zodat ik op tijd zou aankomen in Bordeaux. Het is half zes als ik vertrek, nog donker, best frisjes en het regent. De rit ging soepel. Bij Parijs was het alleen druk want net geen file rijden was. Maar snel ging het ook niet. Geleidelijk loopt de temperatuur op terwijl in naar het Zuiden afzak. In Bordeaux aan gekomen is het zonnig en 28 graden. Het laatste stuk rijden merkte ik wel dat ik moe begon te worden. Dus even liggen om de ogen te sluiten. In de buurt van het hotel gegeten. Morgen de stad gaan bezoeken.
Na een lange nacht heerlijk geslapen te hebben moest ik toch door mijn wekker wakker worden. Na het ontbijt met de tram de binnenstad in. Voor een wandeling door de oude stad dat op de Unesco werelderfgoed lijst staat. Vooral de toegangspoorten van de oude middeleeuwse stad zijn opvallend goed bewaard. De wandeling brengt me verder langs de hoogtepunten van de stad. Ik ben blij dat ik er toch voor hen gekozen om een korte broek aan te doen. Want rond de middag is het 28 graden. Gelukkig is het langs het water goed te doen. Daar in een marktlangs het water wat gegeten onderweg naar het wijnmuseum. Dit ligt buiten de oude stad dus een wandeling van 45 minuten lopen. Langs het water is dat geen straf om te lopen. De stad leeft en het bruist van terrasjes en wandelaars alsof er geen corona is. In het wijnmuseum wat een futuristisch gebouw is wordt het toch duidelijk dat Corona nog steeds geldt. Mondkapje op en QR code scannen bij binnenkomst. Het is een van de beste musea die ik ooit bezocht heb. Vol met audiovisuele effecten wordt het verhaal van wijn verteld. Van telers over de hele wereld, tot een smaak tafel waar je leert de smaken te ontdekken, van de geschiedenis tot een relaxed kamer waar je liggend de waanbeelden ervaart van de alcohol. Hier vielen mijn oogjes dicht van. Heel veel informatie met als afsluiter het proeflokaal. Een heel bijzondere ervaring waar mijn kennis van wijn weer is opgeschroefd. Na 4 uur binnen te zijn geweest (er staat 2 a 3 uur voor) de laatste wandeling terug naar het hotel. Vandaag 18 km gelopen. In de tuin van get hotel even proberen te herstellen. Even wat gedronken en na de douche in het restaurant om de hoek gegeten met een lekkere koude bier. Ik had zo'n zin in bier een beetje vreemd in het middelpunt van het wijn landschap. Morgen vroeg op om naar Spanje verder af te zakken.
Vandaag zat ik om half zeven aan het ontbijt om op tijd in de auto te zitten voor een lange autorit naar de Spaanse hoofdstad. Maar ik moest Bordeaux uit en dat was een flinke tegenvaller. Om 7.00 uur stond de ring rondom de stad goed vast. Een tegenvaller want ik wilden 2 stops onderweg naar Madrid doen. Dat werd er uiteindelijk dus maar één. De reis ging naar de spaanse grens voorspoedig. Na een kleine 3 uur kwamen de bergen in zicht en werd het autorijden een stuk leuker. Al snel volgde de spaanse grens. De temperatuur bleef maar stijgen, tot 28 graden, het werd het warm achter het glas. Ik wilde de airco niet te hard laten blazen, want dat betekend dat meer drinken en drogen ogen. En voor het eerst betekende dat dag ook gelijk meer stops om te plassen. Dus het werd maar een stop naar dik drie uur sturen. Op een parkeerplaats in de bergen. Gelijk even tanken. Benzine is hier goedkoper dan in Frankrijk en Nederland. Met een volle maag en lege blaas, op naar het deel naar Segovia. Een dorpje hoog gelegen in de bergen, dus de temperatuur is ook een stuk gezakt. Met 23 graden, een heerlijke temperatuur om wat te doen. De auto in de parkeer garage gezet, nu merk dat de auto toch echt groot is, want ondanks dat ik tegen de muur aan sta, steekt de neus nog uit t.o.v. de andere auto’s. Boven gekomen uit de parkeergarage is het enorme aquaduct te zien, gebouwd in de eerste eeuw. Door de Romeinen onder keizer Trajanas. Een Spaanse keizer. 760 meter lang. Een imposant bouwwerk wat na ruim 2000 jaar nog steeds rechtop staat. De oude stad loopt ten noorden van het aquaduct. Even een flinke klim met trappen naar de bovenkant van het aquaduct. Met smalle straatjes op naar de kathedraal. Gebouwd in Gotische stijl, eind 14de eeuw is de laatste hand gelegd. Met vele nissen waar heilige en ook een paus een eigen verhaal vertellen, de ene nog mooier dan de andere. Het middenschip is erg hoog en met de smalle gangen er naast wordt het effect allen maar versterkt. In het aangebouwde deel is de zaal van de kardinaal te bezoeken. Bijna koninklijk versiert met wand tapijten en mooi fluweel rode stoelen, geeft het echt een klasse uitstraling. Zeker de moeite waard geweest. Op naar het Alcazar van de stad. Het kasteel zoals een kasteel door kinderen getekend, met smalle torens met grijze puntige daken. Binnen geeft het een blik van het middeleeuwse leven. Dit was het verblijf van Karel I tot en met zijn kleinzoon Karel III. Later werd het de academie van de artillerie officieren. Jammer genoeg was dat gedeelte alleen maar beschikbaar met Spaanse teksten. Intussen is het gaan druppelen, niet genoeg om nat te worden, maar fijn is het niet. Terug bij de auto even ruzie met de betaal automaat, maar uiteindelijk gelukt en op weg voor het laatste stukje naar Madrid. Mijn hotel ligt in het centrum. Heel fijn voor de komende dagen maar een drama om er te komen. Het kost me een uur om van de rand van de stad bij het hotel te konen. Verkeerd rijden helpt natuurlijk ook niet. Maar uiteindelijk in het hotel aangekomen en met flink steken in de parkeergarage de auto gezet. Die staat veilig voor de komende dagen. Op mijn terras over de stad kijkend mijn verslag schrijven. Was een intensieve dag, maar nu ik in Spanje ben worden de autoritten een stuk korter.
Na de nacht heerlijk geslapen te hebben en na een goed ontbijt was het vandaag de beurt aan het ontdekken van Madrid, met als hoogtepunt het koninklijk paleis. Maar dat was een van de laatste bezichtiging. Met de stadsgids in mijn hand werd ik door de stad geloodst en werd wellicht beter op de details gewezen. Als eerste de hoofdstraat naar het paleis wat vol staat met jaren 30 gebouwen de een nog indrukwekkender met detail al de andere. Daar ging de route via diverse pleintjes en kerken naar het grootste plein. Playa mayor. Helemaal met schitterende gebouwen omkadert. Met 4 toegangspoorten geeft het toegang tot het stadsplein. Met in het middel een statig beeld van zijn oprichting. Het is nog vroeg, dus buiten een paar toeristen en busjes die de horeca zaken komen bevoorraadde is het nog rustig. Via wat klim werk kom ik bij een kerk aan, die een mooi interieur moet hebben, maar die kon ik niet zien omdat het gesloten was in verband een bruiloft. De wandeling ging verder naar de kathedraal van de stad wat naast het koninklijk paleis ligt. Uiteraard is het groot en met hoge plafonds is het in gotische stijl gebouwde kerk zeker indrukwekkend. Het altaar blinkt van goud en is mooi uitgelicht in de wat donkere ruimtes. Daarna even een break, met een koffie omdat ik te vroeg was voor mijn tijdslot voor het bezoek aan het paleis. Helaas begint het zachtjes te regenen. Dus ik zoek een plek onder de bonen voor het paleis. Daarna het paleis bezocht, maar goed dat ik toch online een kaartje had gekocht want er stond een lange rij te wachten. In het paleis was het vrijwel niet mogelijk om foto's te maken. Wel jammer maar is begrijpelijk, nu heb ik een boek gekocht om de toto’s nog te kunnen bekijken. Het paleis kent 2300 kamers en is nog steeds de woning van de huidige konink. Een klein deel is open voor bezoek. Het is geïnspireerd door het Versailles uit de 17de eeuw. En dat zie je wel terug. Overal luxe, in de vorm van goud, wandbekleding, in de vorm van houtsnijwerk, wandkleden, meubels en mooie kroonluchters. Daarna in de regen nog een iets kortere wandeling dan gepland. Het is vandaag toch nog 18 kilometer geworden, voor het bezoek aan de Dibon tempel. Een Egyptische tempel, die Spanje heeft gelregen nadat ze de tempel hadden gered van de ondergang, nadat bijna verloren was gegaan na aanleg van de Aswan dam in Egypte. In het hotel aangekomen eerst een warme douche genomen want ik was erg nat geworden. Helaas kan ik vandaag niet genieten van mijn terras voor mijn kamer want het blijft regenen. Na een lekker Italiaanse maaltijd lekker slapen.
Als eerste was ik aan het ontbijt zodat ik genoeg tijd had voor het bezoek aan het Prado museum, die ik om 10.00 uur gepland had ten oosten van het hotel. Het werd weer een wandeling door verschillende tijdperken heen. Met machtige gebouwen, als de hoog gebouwen van de jaren 20 en 30 met moderne maar ook klassieke gevels. Verschillende opera gebouwen, ja meerdere op steenworp afstand van elkaar, maar ook de gebouwen van verschillende ministeries, vooral die van landbouw was erg mooi. Aan de overkant ligt het oude treinstation uit laat 18de eeuw. Gezien er een protest aan de gang was vond ik het niet zo slim om dit van binnen te zoeken, gezien de hoeveelheid aanwezige politie. Het bezoek aan het wereldbekende Pardo museum wat een van de grootste ter wereld is. Die kan ik nu ook wegstrepen van mijn lijstje. Het gaf een goed beeld van de verschillende heersers van Spanje. Met ook kunstwerken van Nederlandse en Vlaamse meester. Zelfs de Mona Lisa van Leonardo da Vinci hing hier, tijdelijk uitgeleend van het Louvre. Maar ook Griekse en Romeinse beelden van Athene, toevallig 4 weken geleden nog bezocht, maar ook beelden van de Romeinse keizers, die van Spaanse afkomst waren, Trajanus, Titus en Hadrianus. Na ruim 2 uur wel een beetje klaar met al die schilderwerken, was het weer wandelen. Er is geen zicht op regen meer en de temperatuur is lekker opgelopen. Niet te heet maar in ieder geval geen regen. Langs een aantal fonteinen en het beeld van Columbus op Plaza de Colon. Door het mooi aangelegde Parque del Retiro wat tot ruim 50 jaar geleden nog het domein was van de koning, nu openbaar met het Palacio de Christel en de zuilen galerij van Alfonso XII. Beide mooi aangelegd bij het water. Daarna langs het monument van Karel III. Deze Arc de triomf is genoemd als Puerta de Alcala. Einde middag lekker op eigen tarras gezeten in het zonnetje uitkijkend over de stad. Dat was het avontuur van Madrid morgen de grote stad uit. Hopelijk gaat dat sneller dan Bordeaux gezien de Spanjaarden later pas op gang komen, voor een reis naar Salamaca met tussen stop in Toledo.
Na het vroege ontbijt, want ik heb een druk programma vandaag. Terwijl in mijn laatste slok koffie opdrink zie ik op de tv het nieuwsbericht met de ochtendspits. Daar wordt ik niet vrolijk van. In de parkeergarage, na wat steken met de auto in de krappe parkeergarage verlaat in het hotel in Madrid. Terwijl ik de straat uit rijd sta ik bij het opdraaien van doorgaande weg al gelijk stil. Het eerste stuk is wat ik gisteren nog heb gelopen, en volgens mij ging dat nog sneller dan het rijden nu. Wat een drama het verkeer hier. Het is niet dat men asociaal rijd of zo maar het is gewoon te druk. Terwijl ik langs het Prado museum rijd begint de snelheid erin te komen. Vlak daarna de tunnel in het begint gewoon door te rijden. Op naar Toledo. 75 km van Madrid centrum af. Het is de oude hoofdstad vanaf de 12de eeuw geweest. Wel te verstaan na Granada. In de 17de eeuw is onder het bewind van koning Ferdinand II de hoofdstad naar Madrid verplaatst. En dat is begrijpelijk als ik in Toledo aankom. De oude stad ligt op een rots, met een vestigingsmuur van een aantal kilometers rondom de stad. Dus uitbreiden was geen mogelijkheid meer. Ik parkeer de auto op een groot veld, wat als parkeerplaats staat aangegeven, nu nog maar half vol, maar als ik 3 uur later terug kom staat het helemaal vol. Ik loop naar de oude stad toe en kom nog wat Romeinse opgravingen tegen. Niets herkenbaar, maar een duidelijk teken dat het hier 2000 jaar geleden dus al een actieve stad geweest moet zijn. Via een van de poorten, in dit geval de hoofdingang kom ik de stad in. Dan wordt het ook gelijk het openlucht museum. Zo wat elke honderd meter is er weer wat te zien. Van een kerk maar was moskee uit de tijd van de moren, tot het gotische gebouw van bibliotheek op de hoofdplein en het in barok stijl gebouwde stadskantoor. Maar de hoofdprijs is wel de kathedraal. Met een toegang ticket van 10 euro niet goedkoop, maar het was zeker zijn geld waard. Realiserende dat hier vele Spaanse koningen zijn gekroond en getrouwd met dames van adel uit Portugal, Griekenland en Pruisen. Een koning zelf twee maal getrouwd, zonder dat hij gescheiden was. Dat dit in de katholieke vijftiende eeuw niet helemaal goed is afgelopen is een detail. Buiten dat het groot was, waren de versieringen bijzonder mooi. Met zelfs een magazine onder de arm verlaat ik deze enorme kerk en heb ik nog genoeg om te lezen. Terwijl ik de kerk uitkom staat er een enorme rij bij het ticket kantoor. Die sukkels, ze snappen niet dat je of heel vroeg moet komen of het online moet bestellen. Mijn wandeling gaat verder door de stad, met zijn kleine steegjes, zeer stijlen wegen van kinderkopjes brengt me terug bij de auto. Nu loop ik ook hier uit, dus ben benieuwd of ik nog wat tijd kan inhalen om de vestigingsmuren van Avilla te bezoeken. Maar helaas was dat geen succes. Het zit hier even tegen, mijn navigatie raakt de weg kwijt in de stad, dus ik beslis gezien het tijdstip maar gewoon door te rijden naar Salamanca. Het meest westelijk punt van mijn reis. Intussen heb ik de 2000 km grens overschreven van deze vakantie en ik ben nog niet op de helft. In het hotel nog even in de tuin gezeten, terwijl het een heerlijke 25 graden is. In dit hotel heb ik ook een diner geboekt gezien het buiten het centrum ligt, dus dat is makkelijk voor bij het diner. Niet na te denken waar ik wat ga eten.
Dag 7 alweer, dat wil zeggen dat de eerste week er al weer opzit. Wat gaat het toch snel. Vanochtend wat langer geslapen, maar moest toch door mijn wekker gewekt worden. Heerlijk geslapen dus. Ook hier in het hotel in Salamanca is het ontbijt goed. De mogelijkheden worden voor je verzorgd nadat je het aangewezen wat je wil hebben. Elke hotel doet het toch op zijn eigen manier om volgens de Corona regels te werken. Vandaag zal waarschijnlijk een van de langste wandelingen worden, van 20 km. Het hotel ligt buiten het centrum, daar kon ook gratis de auto parkeren. Dus de eerste 40 minuten wandelen naar de oude stad centrum. Er is een mist over de stad, wat eigenlijk wel geheimzinnig aan doet. Je ziet wazig de toppen van de kerktorens terwijl in de rivier de Tombe oversteek terwijl in het oude centrum in loop. Ik loop eerst naar het info center, wat op de centrale plaats ligt. Op Playa Mayor, wat ook gelijk een van de hoogtepunten is. Vergelijkbaar met Madrid is het geheel in vierkant door gebouwen omkaderd. Met een gratis audio gids kom ik hier meer van te weten. Terwijl ik op het plein zit te luisteren en mijn wandelplan maak voor de dag met de kaart in mijn hand, begint de mist snel weg te trekken en zie ik de blauwe lucht tevoorschijn komen. De hoogtepunten, tja dat zijn er heel veel. Daar waar ik Toledo mijn ervaring was dat elke honderd meter wel iets nieuws te zien was, was het hier welke tien meter. Het is een openlucht museum van gebouwen die vanaf de elfde eeuw zijn gebouwd. Salamanca staat bekend om zijn oudste universiteit van Spanje, en is in dezelfde tijd opgericht als de bekende universiteiten van Oxford en Cambridge opgericht. Hier in Salamanca was het door koning Alfonso I. En wat blijkbaar in die tijd gangbaar was, waren de hoogleraren dus ook priesters. Dus naast de eerste universiteit gebouw staat ook een kerk. En voor elke gebouw dat de universiteit uit bouwde werd er volgens mij ook een kerk gebouwd. Wat het staat er hier vol mee. De een nog mooier en groter dan de andere. Wat ook bijzonder is de 2 kathedralen in 1 stad. Normaal wordt de oude eerst afgebroken als er een nieuwe wordt gebouwd. Hier dus niet. Sterker nog ze staan nagenoeg tegen elkaar aan. De derde hoogtepunt is de romeinse brug die nog in takt in en over de rivier loopt. Verder nog een vestigingsmuur, een romaanse kerk. Tijdens de wandeling een lange pauze ingelast en heerlijke tapas met een groot koud glas Cervaza gedronken. De spieren waren stijf geworden, dat werd duidelijk toen in op stond voor de verdere wandeling. In een supermarkt wat kaas en salami en een fles win Roja natuurlijk gehaald. 5 euro voor een 5 jaar oude wijn dat is spoedgoedkoop. Helaas is meer meenemen geen optie gezien in het voor de laatste 45 min wandeling ook weer mee moet nemen in mijn kleine rugtas. Als een echte Spanjaard bij terugkomst even een siësta gehouden terwijl mijn handwasje ligt te weken. Aan het einde van de middag nog even in de tuin van het hotel gezeten en begonnen met mijn nieuwe boek. Het was een dag met veel indrukken en ook foto’s. Morgen gaaf de dag verder zuidelijk via Caceras naar Merida. Een korte autorit. Maar een lange stop halverwege.
Het werd een dag vol met verrassing. De eerste verassing was bij het uitchecken. Ik had bij het diner 2 maal 2 glazen wijn en koffie gedronken. Dat zat niet in de prijs voor het diner, en ik hoefde het ook niet te betalen. Dus dat werd een goedkoop verblijf. In mijn wandeltocht gisteren was ik bij ik bij de Aldi goedkope wijn tegen gekomen. Terug in het hotel even gekeken wat de wijn kost in Nederland en dat is het dubbele. Dus voor mijn reis Salamanca zou verlaten eerst even een flink aantal flessen ingeslagen. Natuurlijk allemaal Rioja wijnen. Zowel rood als rosé. De autorit van 2 uur naar Cáceres liep grotendeels door de bergen heen. Dus heerlijk rijden, als was het wel snelweg, het geeft wel een mooi vakantie gevoel. Toen ik in Cáceres in kwam dacht ik verkeerd te zijn. Het staat bekend als een oud middeleeuwse vestingstad, maar ik zie alleen hoge moderne toerenflats. Ik vind een plekje in de schaduw voor mijn auto en begin de wandeling naar het info center wat op Plaza Mayor ligt. Een wandeling van ruim een half uur, maar het blijft de moderne stad, totdat ik het stadsplein oploop en daar zie ik de muren van de vestingstad staan. Het komt toch goed. En de verrassing in deze: Het is werkelijk een compleet openlucht museum. De hele oude stad staat op de Unesco wereld erfgoed lijst. Met een mooie boekje en plattengrond onder mijn arm loop ik door de oude stad heen. vaak niet wetend waar ik moet kijken. Soms kom je wat toeristen tegen en soms ben ik alleen in de kleine kronkelige steegjes. Het is echt of je terug bent in de middeleeuwen. Er blijken regelmatig ook werkelijke middeleeuwse feesten te worden gegeven. Maar niet vandaag, dus ik laat mijn fantasie maar werken. Met de verhalen van de Bourgondiërs die ik in de reis door Frankrijk heb gevolgd via Spotify is dat geen probleem. De smalle straten die bochtig en op en neer lopen zorgen er voor dat ik mijn oriëntatie werkelijk helemaal kwijt ben. Gelukkig kan ik wel de weg terug vinden naar mijn auto. Je moet er niet aan denken dat ik dat niet meer zou weten. Ik merk niet dat het erg warm is geworden totdat ik mijn rugtas af doe en mijn rug kledernat is. Het is ook 28 graden maar het waait best hard dus dat zorgt er voor dat het goed uit te houden is. Even wat eten en drinken en op naar Merida voor een stukje van bijna een uur rijden. De bergen hebben plaats gemaakt voor glooiende heuvels met op veel plaatsen restanten van kastelen. Ik rijd zonder problemen naar mijn hotel. Het enige 3 sterrenhotel in deze reis. Maar het was het enige hotel wat betaalbaar was met parkeerplaatsen. Sterker nog, mijn tweedaags verblijf hier is bijna netzo duur als drie dagen parkeren in Madrid. Nu is het ook wel een kleine kamer. Nu blijkt de bar van het hotel dicht te zijn. Corona he. Maar de receptie wijst me op een barretje 200 m verder op, dus daar een grote bier gedronken op het terras. Verassing 3. Het kost maar 1,5 euro. Terug in mijn kamer even onder de douche gestaan kom ik achter verassing 4. Mijn kamer heeft een terras en nog een hele grote ook. Met een uitzicht op de weg, die moet je even weg denken maar op het stadium van de stierenvechters en op de romeinse opgravingen achter de palmbomen, waar de stad bekend om staat en waar mijn ontdekkingstocht morgen naar toe gaat, Met de ondergaande zon en een temperatuur die aangenaam wordt even gaan kijken waar ik vanavond wat ga eten.
Na een lange nacht wat onrustig geslapen te hebben en na het ontbijt begon mijn negende vakantie dag in Merida. Het is nog best koel buiten terwijl in mijn wandeling begin naar vooral de hoogtepunten uit de Romeinse geschiedenis die hier rond de jaartelling is begonnen. De stad is gesticht door de Romeinse keizer Augustus en het werd de hoofdstad van Hispania Lustania. De stad kreeg de naam Emierita Augustus. In de tijd van de bezetting van de moren was dit een van de Noordelijke steden en die hebben veel van de Romeinse nederzetting in gebruik gehouden. De dag begon bij het gebied met 2 theaters. Het amfitheater, met zijn ovale ronding waar de gevechten en executies van gevangen plaats vonden. Daarnaast lag het in halve vorm en in goede toestand het theater die naar Griekse stijl was gebouwd. Jammer was alleen dat ze hier opstelling aan het opbouwen waren van een show. Blijkbaar is het dus nog steeds in gebruik. Net buiten het gebied ligt het Romeinse museum met mooie mozaïek van verschillende opgravingen uit de stad. En zowaar gratis toegang vandaag. Wat een geluk. Verder in de stad kom in een opgraving tegen wat een badhuis is geweest en waar later de moren het gebruikte als opslag voor sneeuw in de zomer om zo koelte ook in de zomer te ervaren. Verder kom ik de eerste van de 2 verschillende Aquaducten tegen. Vlak ernaast ligt het circo Romano, het terrein waar de paarden races werden gehouden. Er is niet veel van over, maar zijn grootsheid geeft wel een idee hoe indrukwekkend het geweest moet zijn. Er was plaats voor 120.000 toeschouwers. dat geeft al aan hoe veel mensen hier gewoond moeten hebben. De wandeling gaat via het park, waar de temperatuur prettiger is naar de tweede aquaduct. Deze is hoger maar wel in slechtere toestand. Intussen kom ik nog een tweetal andere plaatsen tegen wat belangrijke huizen geweest moeten zijn. Er is nog wat over van de mozaïeken vloeren en wat beschilderingen. Er is zelf een compleet gebouw over heen gebouwd. Lang de bijna 800 meter lange romeinse brug die nog compleet in takt is geweest. De loopt de stad in via Alcazaba. In de Romeinse tijd was dit de toegangspoort tot de stad, maar in 711 hebben de moren het uitgebreid tot een fort waar de soldaten werden gehuisvest. Toen 7 eeuwen later de christen dit bolwerk naar een belegering van bijna een jaar in handen kregen, werd er een kerkje in gebouwd. Weer 400 jaar later stond Napoleon hier op de stoep, en via dezelfde brug nam hij het fort in handen, alleen dat ging met flink wat artillerie beschietingen dus een deel van de muur is verloren gegaan. Toch wel bijzonder dat de brug altijd in takt is gebleven. Via een triomf boog van Tra janus kom ik bij de tempel van Diana aan. Intussen is het net na 14.00 uur en dat is het museum erbij gesloten, maar de tempel kan je bezoeken. In de tempel heeft koning Ferdinand IV een gebouw gezet wat dus zijn stadspaleis werd. Intussen eigenlijk een beetje uitgeput zoek in een terrasje op in de schaduw en kom ik even op adem. Met een lekker biertje en een goed stuk vlees komen mijn krachten weer een beetje terug. De reis gaat verder, de laatste opgraving is een Romeinse villa wat tegenover mijn hotel ligt. Met daarnaast een deel van de weg wat de restante zijn van de Via Espania zijn, de snelweg die naar Rome liep. Twee wagens breed met oplopende randen. Dat te bedenken dat dit dus een paar duizend kilometer lang is geweest. De villa is niet zo mooi als die ik heb gezien in Sicilië maar met de informatie borden geeft het wel een goed beeld waarvoor het werd gebruikt. Terug in het hotel en blij dat ik mijn benen wat rust kan geven, zit ik op mijn balkon en geniet van de zon die de laatste uurtjes schijnt op mijn dag hier in Merida. Nog even een tour geboekt voor morgen in Sevilla gezien ik daar morgen met een korte autorit naar toe ga. Het was een intensieve maar zeker indrukwekkende dag.
Nou eigenlijk niet, want de dag start in Merida. Na het ontbijt even mijn koffer herschikt voor de komende dagen. En daarna met een korte autorit van nu net geen 2 uur in een rechte lijn naar het zuiden. Naar de zuidelijkste stad van mijn reis en de stad waaruit Columbus in 1942 Amerika ontdekte. Eerst de Extramaduro verlaten en daarmee de Spaanse hoogvlakte dus dat betekende weer wat bergen die ik door moest, nu vooral dalen. De hoogvlakte ligt op zo'n 600 meter hoogte. Al snel kom ik daarna de verschillende afslagen van Sevilla tegen met duidelijk de hoge toren waar ik verblijf op de 27ste etage. Ruim hoog boven de stad. Hoewel ik veel te vroeg ben volgens de regels van inchecken, probeer ik het wel. En zo waar kan ik al op mijn kamer en het is nog geen twaalf uur. Snel even de spullen in ijskast gelegd en omgekleed, want om 13.00 uur heb ik een tour geboekt. Dus is snelle pas naar het centrum van de stad bij het Alcazar. Precies 15 minuten van te voren ben ik er. De tour begint met een goed Engels sprekende gids in het Alcazar. Het is druk binnen en de grote van de groep maakt het er niet makkelijker op om mooie foto's te maken. Maar het audio systeem maakt het mogelijk op enige afstand van de groep te blijven en toch alles mee te krijgen. Duidelijk is het paleis door de moren gebouwd met geschriften in het Arabisch. Maar door de uitleg van de gids kom ik er achter dat er kleine aanpassingen zijn doorgevoerd. Geen grote wijziging maar wel de schilden van de verschillende gebieden die onder Alfonso in de 14de eeuw als grond gebied hoorden. Castillie de Leon met zijn schilden, Aeregon met zijn wapens, en nog een aantal andere kleinere grondgebieden. Met natuurlijk je systematische binnentuin met de fruitbomen als hoogtepunt voor mijn camera. Buiten het paleis liggen nog twee tuinen, met een kleine kapel, gebouwd tijdens de katholieke hervorming zoals de gids noemt. Volgens noemen wij het de Spaanse Inquisitie. Het tweede paleis gebouwd in de 17de eeuw in moderner en minder mooi gebouw. Grote wandkleden geven de vele veldslagen weer. Aansluitend naar de kathedraal. De vierde grootste van de wereld, en eigenlijk, vindt ik het minder indrukwekkend dan die van Toledo. Ware het niet dag deze ook bekend is van een aantal huwelijke van de Spaanse Nobelen. De gids verteld dat de hoofdingang pas 6 maal open is gegaan, en dat was tijdens deze huwelijken. Maar het meest bijzondere wat hier terug te vinden is, is het graf van Columbus. De gids draait er niet om heen, want de legende dat hij ook begraven ligt in Zuid Amerika. Maar waarschijnlijk is het beide waar. Want er is nog maar 4 kg over van het stoffelijke overschot. Een paar jaar geleden hebben ze hier DNA van afgenomen en dat met het DNA van de stoffelijke resten van zijn zoon vergeleken, die ook in de kathedraal begraven ligt. En hier hadden ze een match. Een andere bericht is dat Columbus niet Portugal kwam zoals iedereen het heeft geleerd maar van Italiaans grond gebied komt. Dat hebben ze uit brieven kunnen halen waar hij een aantal tekstuele fouten maakt bij de vertaling. En dat is vergeleken met andere brieven die terug te vinden zijn. Bijzonder dus. Intussen ben ik lelijk door mij enkel heen gegaan en het is vrij pijnlijk. Maar ik wil na deze toer nog verder de stad ontdekken. Dat wordt een pijnlijke tocht. Buiten mijn enkel werkt de temperatuur ook niet mee. Het is bloedheet. Ik heb al 3 flessen water op en mijn hoofd al helemaal nat gemaakt bij een fonteintje, maar ik kook van binnen. Toch bezoek ik nog playa de Espanje, geen historische hoogtepunt, maar wel bijzonder plein met een enorm plein waar de grote steden van Spanje worden afgebeeld. Het is gebouwd ter ere van de wereld tentoonstelling. Onderweg terug kom ik nog een paar mooie oude gebouwen tegen. Ik haal een vers stokbroodje, met olijfjes en met de salami, kaas en een fles wijn eet ik die vanavond op in mijn kamer. Ik heb even geen zin in een restaurant. En met het uitzicht vanaf de 27ste etage over Sevilla is dat ook geen straf.
Na werkelijk heerlijk geslapen te hebben in mijn king-size twee persoon bed zo hoog in de lucht en het ontbijt werkelijk zeer bijzonder. Dat is een geslaagde start van de dag. Toch duidelijk een vijf sterren hotel, waar de koffie wordt gebracht en je glas met verse Orange-juice wordt bijgevuld. Na even zoeken naar de parkeergarage uitgang werd weer de uitdaging om deze stad te verlaten, hoewel het intussen half tien is staat het verkeer goed vast op de verschillende bruggen die de stad heeft. Maar eenmaal uit de stad gaat het weer snel. Je merkt wel dat de weg in het zuiden van Spanje hier van mindere kwaliteit is. Ik hoor regelmatig de flessen wijn in de kofferbak rinkelen. Dus pas mijn snelheid wat naar beneden aan. Zodat mijn wijnvoorraad in takt blijft. Ik rijd een stuk binnendoor naar Cordoba naar mijn ontdek plaats vandaag. Het paleis uit de negende eeuw. Of wat er van over gebleven is. Medina Al-Zahara. In de dal tussen de berg waar de opgraving is en de rivier ligt een groots modern opgezet museum. Door een animatie film en de vele info borden krijg je wel een indruk wat voor imposant bouwwerk het is geweest. En dat te weten dat ze zeggen pas 10 procent hebben opgegraven. Het was het paleis van de Kalief van het bezetten deel van Zuid Spanje door de moren. Met de informatie van nu hebben hier meer dan 10.000 arbeiders 30 jaar aan gewerkt. Met materialen uit Marokko en zelfs Constantinopol. De bouwer/heerser wilden het meest indrukwekkend nederzetting zijn in zijn tijd. Het merkwaardige van het verhaal is dat het eigenlijk maar 70 jaar bewoond is geweest. Na een intern geschil in de heerschappij werd het niet meer bewoond door de heersers en daarmee raakte het snel in verval. Na de verovering van Ferdinand III van de Noordelijke delen van Spanje in de twaalfde eeuw werd het gebied rondom Cordoba heroverend. Alleen de vestingstad Cordoba heeft het nog 80 jaar langer uitgehouden. Dat werd in de 14de eeuw door Ferdinand V ingenomen. En werd Cordoba de hoofdstad van Spanje. De Medina was totaal niet interessant voor de Spaanse vorsten. Ik ben vrij vermoeid toen ik het hotel aankwam. Gelukkig is ook hier een grotere parkeergarage, dus dat ging makkelijk. De kamer is super, de grootste tot nu toe met een schitterend uitzicht op de Romeinse brug (Ja weer eentje) en de kerk. Daar waar ik nu al in de avond even langs ben gelopen op zoek naar het restaurant. Dit was na een middag slaapje. Ik denk dat de hoge temperaturen me nekken. Voor het diner op het dak terras gezeten, maar dat was korte duur, want een regenbui, wat voor een heerlijk verkoeling zorgde maakte het ook dat ik terug naar mijn kamer ging. Morgen de oudste stad van Spanje, Cordoba ontdekken.
Zo gezegd de oudste stad van Spanje. Iets voor mijn wekker wordt ik wakker in deze culturele stad. Ik doe de gordijnen open en zie de zon opkomen achter de bergen vandaan en de zonnestralen verlichten de top van de kerk of Mezquita. Later hier meer over, maar het is een mooi gezicht. Lekker ontbeten en klaar gemaakt voor een intensieve dag in deze stad. Veel gezien, van kasteel torens, Romeinse brug en nog een aantal pilaren van een Romeinse tempel, een synagoge uit de 15de eeuw. Een gemeente plein uit de 16de eeuw. Vooral veel smalle bochtige straatjes waar je net een auto door heen kan, maar ik zou het niet doen omdat de bochten dramatisch zouden zijn, maar met een kleine auto gebeurd het toch. De hoofd attractie was de Mezquita van Cordoba. De moskee, annex tempel, annex synagoge, annex kerk. De eerste bouwsel zijn te zien van de Romeinen uit de eerste voor de jaartelling via een doorkijk in de vloer. Daarna hebben de Visgoten er een kerk op gebouwd waar nog een aantal binnenmuren van te zien zijn. Maar de moren hebben het tot 3 maal uitgebouwd tot het enorme grondoppervlak met de meer dan 900 dubbele bogen. Toen deze in de 14de eeuw de stad uit waren verjaagd is in het midden een kerk gebouwd door Karel V met zijn grote koepel en aan de buitenrand verschillende kapellen neer gezet. Uiteraard in het middelste deel de verschillende beelden van heiligen, maar die zie je verder niet terug komen. Buiten op de rand van het plein is de torenspits met zijn klokkentoren gekomen wat daarvoor nog een minaret was. Een indrukwekkend gebouw. Vooral de vele bogen binnen zorgden voor mooie foto's. Het is hergebruik pur sang. Na dit bezoek heb ik verder de stad ontdekt. De temperatuur loopt vanaf 13.00 uur snel op. Dus even op een terrasje bijgekomen onder het genot van een lekker biertje en een bijzonder lekker en eenvoudige hapje. Toast met tomaat, en een sardientje met kappertjes. Een om te onthouden. Nog even wat verder gelopen en de rest van de middag op het dakterras ontspannen en een flink stuk uit intussen mijn tweede boek gelezen. In de avond in de binnenstad wederom lekker gegeten. Morgen naar de laatste bolwerk van het moorse imperium, en wellicht wel de grootste attractie van de reis, naar Granada met zijn Alhambra waar ik vandaag de tickets voor binnen heb gekregen.
Na een late check-out in Cordoba ging de reis via een 90 km bochtige weg, dus even geen snelweg. Op naar het zuidelijkste punt van deze reis, naar Granada. Met zeker een van de hoogtepunten van de reis het bezoek aan de Alhambra. Veel over gelegen maar ik weet eigenlijk nog steeds niet wat ik kan verwachten. Dat er strenge controle en tijd slot waren is me wel duidelijk. Om half elf rijd in vrij makkelijk Coroba uit. Ik heb drie route om uit te kiezen, de snelweg of twee binnendoor routes door de bergen. Ik kies voor binnendoor weg. Een mooie weg waar het landschap een stuk groener is dan die van de afgelopen ritten. De katoen bomen hebben plaats gemaakt voor sinnasappel bomen en enorme velden met olijfbomen. Zo'n 10 km voor Granada staat de Alhambra al aan gegeven. Het is een van de druks bezochte plaatsen in Spanje. Gelukkig ligt mijn hotel er vlak bij dus de route volgen wordt wel makkelijk. Op het moment dat ik de stad in rijd en de rivier over steek wordt het een serieuze klim naar boven. Een camper voor me heeft er veel moeite mee gezien de zwarte dieseldamp die hij uitstoot. Ik kom om exact 13.00 uur bij mijn hotel aan, dus ik kan gelijk inchecken, een mooie kamer met een heel grote terras, deze is al groter dan mijn kamer in Merida. De auto kan ik naast het hotel zetten op een afgesloten plaats met een ruime plaatst. Je betaald er bijna 20 euro per dag voor, maar het staat wel veilig. Even omkleden en even snel wat eten. Daarna naar de Alhambra, dat ligt 800 meter verder. Ik ben eigenlijk een half uur te vroeg, mar het is geen probleem dat ik naar binnen kan, men vond het zelfs fijn. Het audio systeem ophalen en dan gaat de ontdekking van start. Ik kreeg te horen dat ik bij de brug rechts moest. Maar ik kom geen brug tegen. En ik moet de tijdslot van half vijf in de gaten houden van het bezoek aan het paleis. Maar waar het paleis ligt is me nog nu nog niet duidelijk. Dus ik begin eerst met een wandeling naar Generalife. Ook dat is een paleis. Het ligt wat hoger dan het Alhambra en van buiten wit gekleurd. Ik raak in de waar want op mijn audio gids wordt gesproken over het paleis. En dat mag het zeker genoemd worden. Wat is werklelijk prachtig. Met mooie tuinen en water partijen die zorgen er voor dat de temperatuur aanzienlijk prettiger is dan wanneer je in de zon staat. Het is niet het paleis va de Emir maar van de Sultans die hier 800 jaar hebben gewoond. De ene kamer is nog mooier dan de andere. De wandeling gaat verder omhoog naar Escalera del Agua. Het complex waar het water wordt verzameld om op het hele terrein de fonteinen te voorzien van water maar ook de tuinen te voorzien van het nodige verse water want het is nu maar 28 graden. Maar in de zomer wordt het aanzienlijk warmer. De reis gaat verder naar beneden via tuinen langs de vestigingsmuur naar het Alcarazar. Ik dacht dat ik er al was... Ik word er gek van. Maar dit is het gebied waar de ambachtswerklui en hofhouding hebben gewoond. Naar schatting moeten dat ruim 10.000 man zijn geweest. Nog een stuk van het badhuis volgens Romeinse methode gebouwd in de 10de eeuw. Daarna even in de rij staan om het Nazaries paleis te bezoeken. Werkelijk prachtig met zoveel kleine ruimtes die weer uitkomen om een van de vele binnentuinen. Met bijzondere plafond versieringen en wand decodering. Ondanks het toch best druk is, maar met Covid mogen er maar 160 mensen elk half uur binnen lukt het toch om mooie foto's te maken. Aansluitend in de tuinen het terras El Partal bezocht, ook hier weer een top van symmetrie en waterpartijen. Daarna het paleis van Karel V bezocht, die wilden zijn stempel ook even drukken nadat hij in 1501 hier kwam wonen nadat hij de moren in 1492 vriendelijk verzocht had om te vertrekken. Maar van dit paleis is vrijwel niks bijzonders aan. Van buiten vierkant en van binnen als een Romeins theater rond met 2 etages. Op de onderste ringen de klassieke zuilen en de bovenste rij de Griekse zuilen (Ionische). Het is eigenlijk nooit echt voltooid. Daarna had ik nog niet alles gezien, dus de reis ging verder naar het fort Alcazara, waar de soldaten waren gelegerd van de emir. Met een wandeling door de tuinen weer terug naar mijn hotel. Morgen zal ik bij de afdeling de stad in nog wat bouwwerken tegen komen die aan de vestigingsmuur zijn gekoppeld. Het was een zeer indrukwekkend stukje bouwwerk. Ben blij dat ik hier ben geweest en dat ik er toch een halve dag voor uit getrokken heb. Want ik ben best moe. Dat kan nu niet van de warmte zijn, want daar had ik niet zo veel last van, en ook niet van de autorit want die was maar 2 uur. Het zal van de indrukken zijn. Bijna 300 foto's alleen vandaag al geschoten. Normaal zit ik op ongeveer een derde daar van. Lekker gegeten om de hoek, en nu op mijn terras het verslag aan het tikken terwijl de temperatuur snel daalt. Dat krijg je op 700 meter hoogte met de toppen van de Sierre Heutor zichtbaar. Maar het is nog lekker vol te houden.
Na lekker lang geslapen te hebben, zonder wekker vandaag, heb ik nu een relaxed ontbijt de daarna de stad Granada ontdekt. Van te voren was al bekend dat het een pittige dag zou worden. Dit komt met name door het feit dat er 2 maal een flinke heuvel beklommen moest worden. Het eerste stuk ging redelijk makkelijk, de afdaling naar het stadcentrum. Zoals gisteren al aangegeven nog een stuk langs de vestingmuur van de Alhambra gelopen. In de stad vindt je ook nog resten van vestigingsmuur. Vandaag flink wat tijd besteed in de kerk / kathedraal van Granada. De eerste steen was gelegd in opdracht van Karel V. Die de moren had verjaagd, 8 jaar daarvoor. Alleen heeft de bouw ruim 120 jaar gekost. Dus Karel en zijn vrouw Isobella van Portugal hebben het niet meer mogen mee maken. Ze zijn wel begraven in de kerk. Een bouwwerk in stijl van de Renaissance en wat Gotische kenmerk. De audio tour is prettig en goed te volgen. Vervolgens door stad gelopen, met name de universiteit met zijn vele gebouwen. Het blijkt een van de grootste van het land te zijn. Ook nog flink wat kloosters en kerkjes. op zoek naar het verborgen plekje wat het uitzicht punt op de Alhambra moet zijn. Helaas geen top foto omdat het midden op de dag is en de zon dus heel scherp is. Vanaf deze tweede heuvel via kleine smalle straten weer afdalen naar het stadscentrum om daarna de tweede klim naar het hotel en dus Alhambra te starten. Lichtelijk uitgeput kom ik in het hotel aan. Even met koud water afkoelen en een handwasje gedaan, wat mooi snel kan drogen op mijn balkon. In de middag even een siësta gehouden en mijn tweede boek uitgelezen.
Vandaag was het een combi van een flink stuk rijden (650 km) plus de stad Valencia bezoeken. Op papier is het geen bijzondere stad zoals de locaties die ik eerder heb bezocht. Dus de planning laat alleen de middag toe. Maar eerst Granada verlaten. Terwijl iets na half negen vertrek is het erg mistig. Of zijn het laag hangende wolken. In ieder geval bleef het de gehele rit over de berg massief. De Sierra de Heuter mistig. Zelfs toen de pas overging op 1300 meter. Dus weinig kunnen genieten van de bergen. Terwijl in weer aan het afdalen komt ook het zonnetje weer door en zie ik weer wat meer. Terwijl ik de vallei tussen de bergen rijd schieten de kilometers weg. Ter hoogte Gor van komt het volgende bergmassief, de Sierra de Baza in beeld, en ook hier weer de wolken in. De auto moet er hard voor werken, maar de vrachtwagens die kruipen hier echt pas naar boven. Toen in dit berg massief had gehad kwam de kust in zicht. Bij Alicante wordt het wederom flink stijgen en dalen maar vooral goed sturen. Het is dan wel snelweg, maar er is geen recht stuk bij. Voor het laatste stuk naar Valencia wordt het ook een stuk drukker. Gelukkig is het weekend, want door de week zal het wel file rijden zijn. Ik geraak eenvoudig bij het hotel. De parkeergarage is wel groot, maar de plaatsen zijn klein. In mijn kamer kom ik tot de conclusie dat de koelkast niet werkt, maar na een telefoontje met de receptie wordt dat snel geregeld. Dus daarna de stad in. Ik was van mening dat het hier minder warm zou zijn. Maar op de borden staat 32 graden. Nu voel ik wel de koele zeewind, het ruikt ook ziltig. Wat is te zien. Buiten de middeleeuwse torens en vestigingspoorten, wat kerken en de oude markthal niks echt bijzonder. Ik moet wel toegeven voor zo'n grote stad is het rustig, groen en heerst er een ontspannen sfeer.
De dag vertrok vandaag in Valencia. Waarbij ik maklelijk de stad kan verlaten. Maar ik kreeg mijn bestemming van vandaag niet gevonden in mijn navigatie. Dus maar via mijn telefoon laten lopen. Maar halverwege de route knaagde het aan me. Dus op een parkeerplaats een nieuwe poging en jawel nu lukte het wel. De kilometers schoten snel weg en het geluk zat mee want de tol weg bleek nog tolweg meer te zijn. Ik merkte wel dat het aantal verkeer snel toenam richting Barcelona. Maar ik moest eerst naar de berg Mont serat. Dat betekende een flinke stijgende weg die me hoog op de berg bracht. Ik had een ticket geboekt om 13.00 uur en dat zag er goed uit, tot ongeveer 600 meter tot de ingang, toen kwam ik tot stilstand. Blijkbaar is de parkeerplaats vol. Het kost me een ruime half uur om binnen te komen, maar toen was ik er nog niet. Toen nog een plaatsje vinden. En dat viel vies tegen, toen ik weer op de terug weg was en het bijna had opgegeven vond ik toch een plekje. Het betekende wel een flinke wandeling meg de steile weg wat mijn kuiten niet leuk vonden. Intussen is het half twee dus ik maak me zorgen of ik nog binnen kom. Maar dat is geen probleem. Ik kan gelijk de zwarte madonna bezoeken, want het centrale punt is van de kerk. Het heiligste punt uit de vijftiende eeuw Verder eerste wat rond gelopen, het valt me op dag bet erg druk is en vele restaurants lijkt het wel of je een pretpark ben. Daarna de berg weer afrijden en naar Barcelona. Ik maak me een beetje druk gezien de rit in Madrid nu ook niet heel makkelijk ging, maar eigenlijk ging het hier heel erg makkelijk. Men rijd hier minder als gekken dat maakt het wel een stuk makkelijker. De parkeergarage in is wel even millimeter werk, maar de auto staat op een mooi plekje voor de komende dagen. Na het inchecken nog even bij het info center geweest en over de Ramblas gelopen.
Nu een lange nacht heerlijk geslapen te hebben en na een fantastisch ontbijt, begon mijn eerste ontdekking dag aan Barcelona. De tweede stad van Spanje. Een van de langste wandelingen van mijn reis bracht me naar; twee bouwwerken van Gaudi. De Arc de Triompf gebouwd in 1888 ter ere van de wereld tentoonstellingen. Het lag toen aan de rand van de stad. Nu ongeveer in het centrum. Markthallen in klassieke bouwstijl (die gesloten waren, maandag hé) Het stadspark met zijn moderne kasteel. Tevens op de boulevard langs de haven. En ook hier, netzo als in Madrid een standbeeld van Columbus op een rotonde. Verschillende pleinen, de ene nog rustig terwijl de andere al heel druk was. Een wijnwinkeltje gevonden en een viertal speciale Spaanse wijnen ingeslagen om thuis nog na te genieten. Terug bij hotel, best vermoeid even uitgerust en het gekochte broodje opgegeten. De rest van middag even ontspannen, want daar is het toch niet echt van gekomen de afgelopen weken. En de vakantie is bijna afgelopen.
Na een slechte onrustig geslapen nacht, waarschijnlijk door een iets te lange siësta was het vandaag de beurt voor wederom een hoogtepunt deze vakantie, het bezoek aan de Sagrada Familia en andere bouwwerken van Anton Gaudi. Ruim op tijd aangekomen bij de kerk heb ik eerst door het museum gelopen wat de logica achter deze bijzondere kerk en het leven van zijn ontwerper weer geeft. Met een zeer fijne hulp van de mensen daar kreeg in het audio systeem aan de praat wat me in het Nederlands maar liefst de informatie gaf achter de kerk zelf. Ik heb veel mooie foto's kunnen maken doordat er maar beperkt aantal mensen binnen mogen i.v.m. Covid. Het heeft dus ook zijn voordelen.... Hier ruim 2 uur doorgebracht, daarna begon de pittige klim naar de heuvel om het Guell park te bezoeken. Wat ontworpen en gebouwd is in hetzelfde tijdperk (begin vorige eeuw) als de kerk, Door Guell en met inbreng van zijn vriend Gaudi. Mooi groots opgezet park, ondanks dat ik slechte berichten over las, was het zeker de moeite waard. Het ligt wel op de heuvel en ruim opgezet dus je moet er wel veel voor lopen en afzien als het warm is. Gelukkig waait het hard op de top dus dat maakt de temperatuur goed te doen. Met mooie uitzichten over de stad en de middellandse zee. Intussen is het 14.00 uur. Dus even wat eten en drinken. Ik kies voor een broodjes zaak met een lekker broodje en een kop koffie. Ik merk dat mijn lichaam daar wel aan toe was, ik krijg weer energie om de wandeling via wat omwegen, van nog andere bouwwerken van Gaudi van een uur goed weg stappen. Uiteindelijk terug bij het hotel en toch wel moe zie ik dat het bijna 20 km was en dus met flink wat klim werk. Toch even een korte siësta want mijn oogjes vallen dicht bij het lezen. De rest van de middag en avond rustig aan gedaan en mijn voeten wat rust gegeven. Morgen een wijn tour, en de laatste dag in Barcelona en daarmee bijna het eind van mijn vakantie van dit jaar. Nog wel even terug rijden, dus alvast wat boodschapjes gehaald voor de terugreis om te drinken en te eten.
Vandaag was een dag van weinig doen en vooral genieten. Met een wandeling van een half uur naar het vertrek punt van vandaag. Een wijn en Cava tour uit de regio van Barcelona. De rit in luxe bus met 11 andere bracht ons eerst naar het wijnhuis van Pere Ventura. Na een welkomst woord van de eigenaar in een sfeervolle ruimte begon de rondleiding. Door de 3 etages van en kelders waar 3 miljoen flessen lagen opgeslagen. Gezien ze allen de luxere variant verkopen liggen alle flessen hier 5 jaar. In het diepste gedeelte lag de smaakkamer. Een ruimte dat er uitzag als een kapel vol met flessen en een lange tafel met kaarsen erop. Het zou een film kunnen zijn uit een van Dawn Brown zijn boeken. Er mochten hier geen foto's worden gemaakt gezien dit een beetje het heilige was. Na de fermentatie van 5 jaar worden de flessen in speciale kasten geplaatst. De krijgen ze 3 weken lang om de 8 uur een proces om de moeder vrucht te laten zakken. Door de flessen te draaien, te schudden en steeds verder verticaler op te slaan. Op dat moment komt een mechanische stukje in het proces. De flessen worden onderste boven tot minus 50 graden gekoeld vanuit de fles opening. Zodat de moeder vrucht, van het bezinksel bevriest. Gezien de hoge druk die is ontstaan naar 5 jaar op de fles (tot 7 bar) wordt daarna de flessen hals weggeslagen en de cava spuit in de echte fles, die wij als consumenten kunnen kopen. Er wordt wat suiker toegevoegd. Dit is afhankelijk welke versie je wil hebben en komt de kurk op de fles. Let wel tot proces gaat zo snel dat is een fractie van een seconde. De flessen zijn dan gereed voor de verkoop. En die zijn mooi en ook vrij prijzig. Voor mij begon dan het proeven. En dat was hemels. Echt genieten. Het kopen zat er even niet in gezien de prijzen. Die gingen boven mijn budget. 120 euro per fles voor de lekkerste. De reis ging met de bus een klein stukje verder naar de wijnvelden en wijnhuis van de familie. met de berg Monserat in de verte, met een jeep werden we door de wijnvelden gereden en krijgen we de uitleg over de wijnboom. Hier op het terrein van 80 hectare staan 7 druiven. De jongste velden zijn 3 jaar oud en zullen dit jaar voor het eerst geoogst kunnen worden. Deze staan netjes in een rij gespannen met draden. Een techniek waar ze vanaf zeventiger jaren mee gestart zijn. Een stuk verder staan de oudere velden die bomen hebben van bijna honderd jaar oud. Een boom geeft zijn meeste druiven op de leeftijd tussen de 5 en 40 jaar. Daarna wordt de kwantiteit minder maar de kwaliteit beter. Van elke 4 kg druiven per jonge struik snijden ze 2 kg weg om de struik zo langer goed te houden. Van deze 2 kg halen maar 50 % vocht uit de druif. De rest wordt wel hergebruikt maar dat is om het fermentatie proces verder na een jaar op gang te brengen, om voor de cava's de suikers te laten toevoegen. Het wordt niet gebruikt bij de druiven. Daar worden geen suikers toe gevoegd. In de kelder was te zien dat ze 3 verschillende manieren van de fermentatie gebruikte. In grote metalen koel gebouwde cillo's. Op kruiken volgens Romeinse stijl. Waar het vocht door de klei komt. En het dus ook een geur afgeeft. In houten vaten. En het was leuk om te horen toen de dop er vanaf werd gehaald dat de sap aan het werk was. Ook hier weer een smakelijke lucht van de wijn en het hout. En de laatste is het bewaren op de fles. De ruimtes zijn sfeervol ingericht met minimaal ligt om de temperatuur zou constant mogelijk te houden. De wijnmeester zal daarna de combinatie zoeken en get blende begint dan om zo de verschillende soorten te maken. Per oogst zijn dat hier 5 verschillende rood en 5 verschillende soorten wit. En daarna begon ook hier het proeven. De 4 wijnen, twee wit en 2 rood waren goddelijk. De eerst vergeet ik nooit, van de muskaat druif, rook zoet, herkenbaar van de dessert wijn, maar de dronk was zo vries tot bijna zuur. En de laatste rode was hemels. Ook hier was de prijs ruim boven mijn budget, voor 65 euro voor een fles. In de bus weer terug naar de stad. Nog even over de markthallen gelopen met war gegeten en gedronken, geen wijn of bier, maar een vruchten shake. Eigenlijk wilden ik niks eten om de smaak vast te houden. Vanavond een hapje voor de laatste dag in Spanje. Hopelijk een betere nacht gezien de ruim 800 km rjjden morgen.
Wil je meer informatie over Nmijn ervaringen in Spanje
Silvester van Pommeren, Nederland
info@silvpom.nu
ga naar: Startpagina
ga naar: blog
ga naar: Reiservaringen van Spanje
ga naar: Fotoboek van spanje