Deze tweede reis van 2024 is in de maand mei. Een reis naar het zuiden van Frankrijk naar de Provence. De reden van deze reis is de reis in september 2023. Toen ik in het noorden van Italië was. Met name in het gebied rondom Turijn. Ik was daar een Frans stel tegen gekomen uit deze regio in Frankrijk. Na een lange avond onder het genot van heerlijke Italiaanse wijn kwam deze wijnstreek in de Franse regio ten spraken.
Een andere reden is het lezen van het boek van Bart van Loo, over de Bourgondiërs. Het verhaal speelt zicht in een aantal hoofdstukken over de tijd dat de Franse koningshuis hier een pauselijke zetel had.
Dus een wijnreis, maar ook wat culurele hoogtepunten, zoals de steden Avignon en Saint-Tropez. Op de terug eg een bezoek een Trier.
De bepaling van de reis en het moment was vrij eenvoudig. Ik wil uit Meerlo weg als er hier kermis is. Het is elke jaar een frustratie moment vanwege de geluidsoverlast en twee jaar geleden was het ook nog een flinke schade aan mijn auto. Nu kwam het mooi uit tussen de reis naar Patagonië in januari/februari en de reis in het najaar naar Malta. Dus toen zoeken naar de locaties in Zuid Frankrijk met de bezienswaardigheden als de steden Avignon, Arles, Orange, Sant Tropez. En daarna welke plaatsen op de reis daar naar toe. Toen kwam ik uit op de stad Besancon, het Jura gebied en eerdere bezocht in 2022 maar toen snel doorheen gereden het gebied ten zuiden van Straatsburg. En het gebied rondom Trier in de moesel.
De volgende stap werd het zoeken naar mooie overnachtingslocaties en routes ter plaatsen. Voor de overnachtingslocatie is de keuze gevallen om meestal B&B locaties. Tevens de adressen gezocht naar adressen van wijnhuizen. Zowel in het zuiden de Cotes de Rhone en Cotes de Provance. In het midden, de Jura en in het noorden Alsace. Voor bezienswaardigheden de bootovertocht naar Sant Tropez geboekt (mijn overnachtingslocatie is in Saint Maxime aan de andere kant van de baai. Toegangsticket voor de pauselijke paleis in Avigon.
De laatste stap in de voorbereiding is de route naleopn, en controleren of ik alles heb gehad wat ik zou willen doe. Met name de wijnhuizen, de adressen maar ook de openingstijden. Gezien de reis tijdens de feestdagen is.
Tevens nog een paar kleine aanpassingen met de volgorde van bezichtingen doorgevoerd omdat deze beter op de route liggen een dag er voor of erna. Dus nu klaar voor de reis binnen 2 weken. Op naar het zonnige Frankrijk.
Vandaag is de tweede vakantie van 2024 van start gegaan. Een korte vakantie dit keer, maar 13 dagen, zeker vergeleken met de reis naar Patagonie. Een vakantie van er gewoon even van tussenuit zijn. Vanochtend vroeg begonnen met werk zodat ik om half vier in de auto kon stappen voor een rit naar de Noord Franse Nancy.
Ik had de tijd goed gepland wat buiten wat file door wegwerkzaamheden net ten zuiden van Luxemburg stad kon ik goed doorrijden langs de drukken punten als Maastricht en Luik.
Toch wel een beetje moe van 4,5 uur rijden. Met een korte stop om te tanken in het goedkope Luxemburg en wat broodjes gegeten.
Geen dingetjes mee gemaakt, dus nu even relaxen en lekker slapen, want morgen begint de vakantie pas echt met een bezoek aan de stad Besancon. Daarna een flinke autorit naar Avignon in het zuiden van Frankrijk, waar het nog lekkerder weer gaat worden.
In de ochtend na een heerlijke rustige nacht te hebben gehad, ontbeten in de tuin van de B&B met de vogeltjes die voor de achtergrond muziek zorgde terwijl ik het heerlijk ontbijt met een eitje rustig op eet. Iets voor negen uur stap ik de auto voor een rondrit ten oosten van Avignon.
Na een korte rit naar een plaatsje met Nederlandse roots, Orange. Eerst nog even tanken waarna ik in dit relatief kleine stad aankom. Ik had gelezen dat het Nederlandse koningshuis hier in de 16de eeuw dit land beheerder (vandaar de naam Orange naar de naam van de Oranjes). Maar daar is niks meer van te zien. Waar deze plaats bekend om staat is de Romeinse Theater, wat met aangrenzende tempel een enorm complex is geweest. Van de tempel is alleen niks meer over. Verder de Arc de Triompf wat gebouwd is ter ere van Julius Ceaser van de overwinning op de Galiers. Verder nog een kathedraal, maar daar kon ik niet binnen gezien er een begrafenis was.
Daarna met de auto naar het eerst wijnhuis Gigondas la Grot. Met enorm veel verschillende soorten wijnen, dus een lange proef sessie. De wijnen uit deze regio (de Rhone) staan er om bekend complex te zijn, en dat bleek nu ook wel weer. Met 6 flessen rjiker, waar het moeilijk was om de juiste keuze te maken ging de route verder.
Met de Mout Ventoux duidelijk zichtbaar in de verte rijd in door het heuvel/berglandschap naar de volgende locatie.
Onderweg een fotoshoot van het kasteel le Barroux wat bovenop de berghelling ligt.
Met een bezoek aan Vaison-la Romeine. Ook hier zoals de naam het al vermoede is de Romeinse geschiedenis hier terug te vinden. Naast opravingen, mijn inziens niet zo interessant, maar ook de Romeinse brug over de rivier de Ouveze. Een van de weinige rivier overgangen in de regio. Aan de andere kant van de rivier ligt het dropje tegen de bergwand gebouwd met op de op de restante van een 11e eeuws kasteel.
Hier even uitgebreid geluncht nadat de route verder ging verder over het bergmassief Dentelles de Montmirail. Een bochtige weg naar de Abbaye de Senaque. Maar het was daar zo bizar druk dat er geen plaats was om de auto te parkeren. Dus verder naar de stad Grordos. Een bergstadje wat met zijn Chatteau op de top een idealistisch plekje is. Maar ook hier is het belachelijk druk met een massa aan toeristen dus rustige door het stadje gereden (snel kon toch niet vanwege de drukte) even kunnen genieten van het middeleeuws karakter.
Daarna de laatste stop een wijnhuis ligt vlak bij Avignon in Chateuneuf-du Pape. Hier hebben ze heerlijk fruitige wijnen, veel al een blend van verschillende soorten wijn. Na ook hier een flink aantal te hebben geproefd, koop ik ook hier 6 flessen wijn. Onderweg nog even een vers stokbrood voor vanavond.
Het is iets na vijf uur als ik terug ben, dus toch nog een lange dag met 145km.
Ook deze nacht goed geslapen dus uitgerust aan het ontbijt in de tuin van de B&B. Vandaag een vol een programma (bleek achteraf) waar wel in een rustig tempo.
Een korte autorit brengt maar Avignon. Ik parkeer de auto op een eiland in de Rhône. (daar heb je hem weer). Een klein half uur lopen naar de binnenstad van deze kleine middeleeuwse stad. De stad is ommuurt met een vestigingsmuur gebouwd in de tijd dat de pauselijk paleis werd gebouwd, net zo als de halve Pont Saint Bene brug ook wel de Pont de Avignon genoemd. Op zich al een bezienswaardigheid dat een brug maar half is. Maar mijn eerste stop waren de pauselijk paleis. Het grootste gotische bouwwerk dat in Europa uit de middeleeuwen te vinden is. Een gigantische oppervlakte van 15.000 vierkante meer, en met vele (twaalf) toren. Het was vanaf 1309 de verblijfplaats van de paus. De tweede wel te verstaan, gezien die in Rome ook nog bestond. Tot 1433 hebben hier 6 (tegen)pausen gewoond. En die hebben dit mooie optrekje aardig verbouwd tot wat het nu is. Het staat intussen op de werelderfgoed lijst en wordt tot op heden nog steeds gerenoveerd. Maar met zijn grote vertrek hallen en diverse klooster complexen is een duidelijk beeld te krijgen hoe het leven er toen uitgezien moet hebben. Zeker in de tijd dat de pest door Europa raasde.
Met een mooi uitzicht van een van de torens over de stad en de Rhône met aan de overkant de stad Villeneuve-les-Avigon wat op de berg gebouwd is met zijn Philiple-Bel Toren en het fort Saint Andre die over de stad uitkijkt die uit dezelfde tijd zijn als het paleis brengt na een pittige wandeling naar die kant van de Rhône.
Op een van de pleintjes in deze gezellige (minder toeristische) stad heerlijk gegeten op en van de terrasjes die er waren, een echt vakantie gevoel. Een goed stuk vis en een lekker glas wijn erbij op een druk terrasjes waar het een levendig bedoeling was
Terug bij de auto merk in dat het toch best warm is als ik mijn rugtas af doe en mijn rug kledder nat is. Gelukkig airco maar die zet ik dit keer niet voluit. (geleerd van vorige jaar in Pisa). Na een korte rit van een half uur brengt me net voordat het wijnhuis open gaat naar Domaine de La Valerane. Het ligt midden in een klein dorpje waar ik in eerste instantie langs rijd. Hier weer wat geleerd over de wijnen uit deze regio. In Cote de Rhône komen veelal (90%) rode wijnen vandaan, maar gezien de markt aan het veranderen is ook steeds meer wit en rose. In de rode wijn moet in ieder geval een deel grenache druif in voorkomen, anders voldoet het niet aan het keurmerk voor Cote de Rhône wijen. Alleen is deze druif zeer lastig te rijpen in de houten vaten, dus vaak is het een blend met de syrah, carigan, mourvedre en Cinault drijf. Na deze les en een aantal te hebben geproefd ga ik 6 flessen rijker.
De volgende stop was na een leuke rit door het wijnlandschap bij het wijnhuis Domain de Poulvarel. Met een lange oprij laan met olijfbomen en wijn bomen brengt met bij deze wijn esstate. Deze heeft ook meerdere wijnen. Hoewel ik ook hier meerdere wijnen heb geproefd vond ik de witte wijnen niet echt lekker dus met 4 rode wijnen rijker naar de laatste stop voor vandaag. Eentje die al ruim 2000 jaar het landschap bepaald. Een enorm aquaduct gebouwd door de Romeinen 50 jaar N.Cr. Een enorm bouwwerk (een stuk groter als die ik in Noord Spanje had gezien). Het aquaduct moest water in de stad Nimes voorzien (wat ruim 50 km verder op ligt). Met zijn hoogte van 71,5 meter. In de 6e eeuw is het bouwwerk aangepast en is er een burg bij gebouwd op de onderste niveau zodat mensen en karren over de rivier Gardon konden komen. Het was hier wel druk, maar het blijkt een van Frankrijk top attracties te zijn. En eentje die ook op de werelderfgoed lijst staat.
Dus de teller loop lekker op van de site de ik bezocht heb.
Een rit van 60 minuten brengt me terug aar de B&B. Een beetje vermoeid van de indrukken en gelopen afstand (ruim 17km) ontspan ik even met de oogjes dicht.
In de avond genoten van weer een stukje stokbrood, wat kaas en lekkere salami en olijfjes en natuurlijk een paar glaasjes wijn. De gehaktballetjes vanuit thuis zijn nu ook op dus morgen wat nieuws inslaan als ik naar de volgende locatie afreis.
Om dezelfde tijd als de afgelopen 2 dagen zat ik buiten in de tuin te ontbijten. Nadat ik alles in de auto had geladen, en de rekening had betaald vertrok naar de volgende locatie. Met eerste een mooie route door het leefgebied van Vincent van Gogh en zijn vriend Gauguin, met het plaatsje Saint Remy waar hij lang heeft gewoond. Daarna naar Arles. De stad met een grote geschiedenis. Ook hier hebben de Romeinsen nadat ze de Griekse nederzettingen hadden overgenomen flink gebouwd. En ook hier is nog veel van terug te zien. Een amfitheater maar deze is niet zo erg mooi, wat opgraving waar ik zo snel niks van kon maken. De grootste herkenningspunt is wel het ovale Arena, wat er goed bij staat. Verder nog het graf monument van keizer Constantijn wat op de overs van de Rhône ligt. (daar hebben we hem weer). Maar waar de stad zich klaar voor maakte was de ontvangst van het Olympisch vuur wat om 18.00 uur zou aankomen. Maar daar bleef ik niet op wachten. Wel nog even lekker gegeten op weer zo’n idyllische plekje. Een klein pleintje met wat terrasjes. Nadat ik heb gegeten zie ik dat dit het Forum was tijdens de Romeinse tijd.
Dan een flink stuk rijden, langs (bijna) de kust lijn, oostwaarts. Waar het landschap eerst helemaal vlak is en nadat ik Marseille voorbij ben begint het landschap te glooien en komen ook weer de eerste wijnvelden in beeld. Officieel ben ik nu de provincie Le Var ingereden.
In het kleine plaatsje Saint Maximim-la-Sainte Baume de enorme kerk bezocht. Terwjl je komt aanrijden zie je het al liggen terwijl het boven het kleine dorpje uit toornt. Het is een begin Gotische kerk, leuk maar niet zo bijzonder als in mijn reisgids stond aangegeven.
Nadat ik dorpje heb verlaten wordt het landschap van lichtjes glooiend naar bergachtig. Ik ben het natuurgebied van Gorges du Verdun ingereden. Net voorbij het plaatsje ligt de B&B waar ik de komende nachten zal verblijven.
Na het kennismaken hoor ik dat de twee restaurantje in het dorp niet interessant zijn en ik beter naar Aups kan rijden. Wat maar 6km verder op ligt. Gelijk een reservering laten doen voor vanavond.
Na een eerste nacht in het B&B in Sillanse-la-Casade althans een beetje buiten het dorpje want het ligt al 2 km buiten het dorpje, waar ik wakker wordt van mjn wekker, na een heerlijk lange nacht te hebben geslapen. Nadat ik gisteren in Aups zeer goed had gegeten en tegen mijn eigen plan om in het donker nog te rijden, maar om 6 km door het bos in het donker te gaan lopen gaat toch ook iets te ver. Vandaag een stuk koeler (nog steeds 25 graden) en het zou zelfs gaan regenen. Nu dat laatste doet het ook als ik aan aan het ontbijt zit. Maar het was niet meer dan een paar druppeltjes.
De planning voor vandaag is niet zo spectaculair. Eerste bezoek was het wijnhuis Domain Valcolombe bij het plaatsje Salernes. Het ligt erg achteraf. Deze weg erna toe was op zich al belevenis. Zeker op het moment dat ik een tegenligger tegen kwam en we onmogelijk samen op deze weg konden rijden. Dus berg op in zijn achteruit zo'n 100 meter op het punt waar een kleine inham was in de rotsen. De eigenaar was enigszins verbaasd dat ik zo vroeg (kwart over negen) er was om wijn te kopen. Maar hij was open en wilden graag wat verkopen. 2x wit, 2x rose en 2 rode wijnen rijker die zeer fruitig van smaak waren, ging de reis verder naar de tweede locatie.
Dit geval een kasteel, Chateau Roubin, (bij Lorgues) met een magisch uitzicht op het landschap en een grote hoeveelheid van wijnen. Buiten hun eigen wijnen, werden er ook verschillende flessen van 2 andere wijnhuizen verkocht. Maar ik was vooral geïnteresseerd in de Cru Classe wijnen.
Deze kwaliteit wijnen (volgens het keermerk) lopen flink op in de prijzen, maar zijn ook erg lekker. De verkoper, die goed engels spreekt verteld me meer over de kwaliteit eisen en merken die in de Franse wijnindustrie gelden. Met 5 flessen rijker rijd ik weg van dit mooie gebied om daarna, na een mooie route een klein uurtje verder naar Chateux Carpe Diem. Een biologische wijnhuis in Cotignac.
Dit wijnhuis heeft ‘maar’ 6 soorten wijnen. De gewone klasse en de wijnen die 18 maanden hebben gerijpt. De zogenaamde black labels. Ik leer hier wat nieuws over hoe de rose wijnen hoe die eigenlijk tot stand komen. Iets wat ik altijd verkeerd heb begrepen, het is geen blend van rode en witte wijnen. Maar een persing van de druif zonder dat de schil er aan toe gevoegd wordt. In de schil zit de pigmenten die de rode wijnen namelijk hun diep rode kleur geven. Ondanks dat het best druk is neemt de eigenaaresse alle tijd voor me. Verteld met tots hoe de druiven worden verwerkt tot wijn. En ze spijt het haar erg dat er geen witte wijnen meer zijn van 2023. Door een slecht oogst van de witte druif is deze al uitverkocht aan de grote restaurants waar ze aan moeten leveren, maar de rose wijnen met name de black label zijn zeer lekker. Geen wijntjes voor even snel weg te drinken wat ze snel verwacht van een rose. Ook de rode wijn is erg goed maar een beetje prijzig dus hier maar 1 fles van gekocht, de rest zijn 4 maal rose, waarvan 2 met de black label.
De lunch in de B&B genuttigd met vers stokbrood (en even geen wijn). In de middag lekker in de tuin gezeten onder het genot van geurige bloemen, volgens mij ruik is jasmijn. Vanavond weer naar hetzelfde restaurant want die was best goed.
Nadat ik lekker lang geslapen had en voor mijn wekker (maar net) wakker werd was het na een rustig ontbijt tijd om naar de volgende locatie te reizen. Het was maar een klein stukje van 1,5 uur rijden. Maar eerst nog even de laatste wijnhuis (van dit gebied) bezoeken. Chateau Saint Martin in Taradeau. Intussen ben ik in het wijngebied de Cote de Provance aangekomen. Dus hier gelden weer andere “regels". Zo worden in dit wijngebied de Cru labels afgeven aan de wijnhuizen die kwaliteitswijnen maken. Dat zijn er maximaal 25 (van de ruim 1700 wijnhuizen). Zo ook dit wijnhuis. En buiten hun eigen wijnen, die zeker aan de prijs waren, verkochten ze ook van andere boeren de wijn. Deze waren wel lekker, en ook betaalbaarder maar zeker niet zo lekker als die van het wijnhuis Saint Martin. Na een leuke en interessante proef sessie met 5 flessen, waarvan vanavond de eerste open gaat, daarna verder gereisd naar de kust.
Iets na half twaalf kom ik aan in Frejus. De stadskern met een vroeg middeleeuwse kerk en klooster. De Cathedral St-Leonce et Cloitere wat mooi gerestaureerd is. Vooral de schilderwerkjes van het allerdaagse leven die in het plafond op de houten balken zijn verwerkt zijn nog in bijzonder goede staat (gezien de leeftijd). De kloostergangen met de kleine tuin in het midden.
Een zeer uitgebreide lunch genuttigd, dacht even een snelle hap te scoren maar het was een flinke maaltijd geworden.
Verder nog even naar de kust gelopen waar in de tweede wereld oorlog nog een landing is geweest van de geallieerden nar D-Day. Ondanks dat er ruim 150.000 man hier aan land zijn gekomen is er buiten een beeld niet veel van te zien.
Op de terug weg bij een slager een worst met noten gekocht en bij een kaashandel een geitenkaasje, en als laatste bij een bakker een stokbroodje. Het wordt weer een picknick op het terras met uitzicht op de middellandse zee.
Het laatste stuk langs de kust gereden (de cote-d-azur ) maar dat viel een beetje tegen, want ik had verwacht dat het te vergelijken was met Cinque Terre langs de Italiaanse kust. Maar wellicht is het stuk verder naar St. Tropez wel zo mooi. Maar daar kom ik niet achter want ik pak de bood morgen.
Na een goeie nacht te hebben geslapen en nog voor mijn wekker wakker was geworden (ik denk dat ik uitgerust begin te raken) zat ik buiten op mijn terrasje aan het ontbijt wat middels een picknick mand was afgegeven.
Met lekker vers fruit en zowaar 2 croissants begon mijn dag dit keer zonder auto. Die had even rust vandaag.
Een wandeling van 20 minuten die me naar de haven van Saint Maxime bracht om vanuit daar de water taxi te nemen die me in 20 minuten naar de andere kant van de baai (Golf van Saint-Tropez) brengt naar Saint-Tropez. De bekende winkel whalla. En bekend om zijn waterboodraces.
Je komt hiermee direct uit in het centrum. Gezien met de auto rijden naar Saint-Tropez al een lastige opgave is wordt parkeren een bijna onmogelijke opgave. Terwijl ik over de boulevards van de jachthaven loop en me vergaap over de enorme boten die hier liggen merk in dat het eigenlijk een beste kleine stad is. Nadat ik de stad in loop en langs de winkel van het ene bekende mmerk naar het andere loop, schijnt het zonnetje lekker, en heb ik er spijt van dat ik een lange broek heb aangedaan. Na een pittige klim kom ik aan in het fort wat op de rots op het westen ten opzichte van de stad ligt en over de gehele baai uitkijkt.
Hier leer ik de geschiedenis van Saint-Tropez. Wat door de Romeine als havenstad is gesticht. Maar in de vroege middel eeuwen in verval was geraakt. Nadat de graven van Anjou (he die ken ik van de reis in de Loire gebied) hier weer een handelshaven van wilden maken om handel te drijven met de opkomende Italiaanse kuststeden. Nadat er 4 maal een muur op de stad was gebouwd om de steeds uitdijende stad te beschermen van aanvallen vanuit het land, wordt er in de 1600 het fort gebouwd met de laatste maal een grote muu om de stad heen. Het fort heeft tot aan de tweede wereldoorlog als verdedigingswerk zijn werk gedaan. En zowel Moorse, Italiaanse als Spaanse aanvullen kunnen afslaan waardoor deze Provence streek altijd in Franse handen is gebleven.
Een leuk museum in het fort wat gewijd is aan de Franse ontdekkingsreizigers kom ik ook in een ruimte wat gewijd is aan de walvisvaart en het rondvaren om Kaap Hoorn wat de Franse als eerste hebben rondgevaren in een zeilboot, nadat de Portugees Mageliaan hem voor was gegaan door de korte weg te pakken door het kanaal wat na hem is vernoemd. En zo komt men reis van Patagonie hier samen.
Net nadat ik fort wil verlaten begint het zachtjes te regenen, maar nog niet zo erg dus loop ik door totdat ik in de winkelstraat vlakbij een van de wachttoren ben die de stad rijk is. En toen barste de regen helemaal los. Met flinke onweersklappen. Maar 10 minuten is het al weer opgeklaard. Wel even leuk om te zien dat iedereen staat te schuilen onder afdakjes van de winkels. Zelf sta ik met wat politie agente onder een afdakje. Als het gestopt is met regenen en het water nog hard over stijl lopen straten loopt komt iedereen weer in gang, net of er niks was gebeurd.
Nog even door de winkel straatjes gelopen, nadat ik de watertaxi voor de terugweg neem naar Saint -Maxime. Nog even door dit stadje gelopen, en bij een bakker wat brood gekocht die ik bij kamer in het zonnetje op eet.
Nog een het restantje van de geopende fles Rose opgedronken terwijl ik aan het lezen ben geraak op een lekker ligstoel onder de parasol met de middenlandse zee op de achtergrond.
Vanavond een restaurant op zoeken in het centrum, en er zijn er zo veel dus reserveren zal niet nodig zijn. Dit was het einde van mijn avontuur in de Provance.
Morgen weer een (lange) reisdag terug richting het noorden. Via de Jura naar het Elzas wijngebied.
Vandaag was het vroeg opstaan, gezien er een lange reisdag zou worden. Ik had geregeld met de hostess, Kim een Engelse vrouw trouwens die samen met haar man de pensioen gerechtige leeftijd in Zuid Frankrijk doorbrengt, dat ze wat eerder nar de bakker zou gaan, en ik had de dag er voor al de orange-jus ontvangen. Samen met de koffie op mijn kamer zorgde ervoor dat ik iets over 7.00 uur kon vertrekken. Hiermee was ik de drukte voor om de stad uit te komen en zat ik binnen een half uur op de Peage richting Marseille.
Tot bijna half een was het alleen maar snelweg rijden. Nog even een stop iets voor Lyon om even de benen te strekken en de 2 croissants op te eten die ik nog had mee gekregen.
In de buurt van Poligny, waar ik op de heenweg ook langs was gekomen een stop gemaakt en een groot maar eenvoudige maaltijd gegeten, waarna ik met een volle maag wijn kon proeven bij de wijnhuis in de Jura. De wijnhuis Fruitiere Vinocole de Puppillin, in gelijknamig plaatsje. Het ligt op een heuvel waar je met een kleine smalle weg naar toe ben gereden. Een vriendelijk gasvrouw die me de bijzonderheden uitleg van de Jura wijngebied met zijn eigen soorten drijven. Het bijzondere is dat je hier begint met proeven van de rode wijnen en daarna de witten wijnen, daar waar het anders namelijk altijd andersom in zoals ik in andere wijngebieden heb ervaren. De reden is logisch. Hier zijn juist de witte wijnen de complexe wijnen ipv de rode wijnen de het kenmerk normaal hebben. De witte wijnen zijn licht geel, ook een kenmerk van de Jura, maar vooral de smaak is bijzonder en fris zelf een beetje tegen het zuren aan. Lekker voor bij een kruidige risotto en een stuk zalm.
De witte wijnen zijn trouwens goud kleurig omdat ze een op houten vaten zijn bewaard voor ene bepaalde periode.
Het tweede wijnhuis wat ik wilden bezoeken was niemand, ondanks de duur op stond. Nog gebeld met het nummer wat op een briefje stond maar er kwam niemand.
Dus na nog even rondrijden er voor gekozen en verder te rijden naar Hussere-les-Chattheux. Mijn overnachtingsplaats voor de komende 2 dagen. Dit stuk van bijna 3 uur rijden was zonder de snelweg en door klein dorpjes heen terwijl de weg glooiend door het landschap lag.
Net voor 19.00 uur kom ik aan bij mijn hotel. Het ligt half op de berg die uitkijkt op het wijndal van de Elzas. Met bovenop de berg de restante van een kasteel. Dat wordt de actie voor morgen. Even een mooi en lange wandeling in de bergen. Hopelijk blijft het droog.
Nu net even een hapje gegeten en met een glas wijn uit de regio is het zo tijd om snel horizontaal te gaan, want ik ben best wel moe. Ook niet zo vreemd na bijna 12 uur autorijden.
Na een heerlijke lange nacht te hebben geslapen en een meer dan uitgebreid ontbijt te hebben genuttigd begon mijn dag hier in de Elzas. Ik had gisteren avond en heerlijk wijn gedronken dus het wijnhuis opgezocht en gebeld of deze open was. Dat was het eigenlijk niet maar de eigenaar kwam wel even naar de winkel. Het was een klein half uurtje rijden naar het noorden. En daar met heel veel geduld en veel passie dat de biologische wijnboer me alles vertelde over de Elzas wijnen. Ik kreeg zelfs een klein boekje mee met de informatie over de Elzas wijnen. 7 flessen rijker en ruim een uur verder bracht me wat dichter bij huis, naar het reeds eerder bezochte dorpje Eiguisheim. Na een mooie rout langs de beregen waar bijna op elke top wel een kasteel staat. Of wat er van over is gebleven. Eiguisheim is een mooi dorpje met veel vak-werkuizen en kleine straatjes waar ik vorige keer niet aan toe kwam om te bekijken omdat het toen heel slecht weer was. Het wijnhuis was nog gesloten dus maar even snel een hapje gegeten want het zou toch om 13.00 uur gaan regen. Uiteindelijk geen regen maar wel 8 flessen rijker, de laatste van deze reis bracht me terug naar he hotel. Na snel te hebben omgekleed begonnen met de 20 km lange wandeling. (De drie Kastelen boven Husseren en he kasteel van Hagueneck Waarbij het eerste half uur in het bos met een aangename 23 graden, Maar toe een heftige onweersbui en even een pittige regen bui. Nu kon wel een beetje schuilen maar op een regen moment waren de bladeren zo nat dat het afdak ook niet meer werkte. Daarna een uur gewandeld in het zonnetje terwijl het landschap door de wijngaarde loopt en begin ik weer op te drogen en de weg weer flink aan het stijgen is. Als ik weer een tijdje in het bos loop en lang een kasteeltje, althans wat er van over is loop kijig ik de tweede regenbui over me heen, maar deze duurt ruim 2 uur, dus ik wordt door en door nat en zelf een beetje stijf gezien het erg koud begin te worden. Ik loop zelf nog twee keer verkeerd dus baal gzien het hier flink klimmen is. Na ruim 20 km kom ik terug bij hotel. Het is intussen droog, alleen ik niet.
Dus maar gelijk een warme douch gepakt om even op te warmen.
Vanavond uitgebreid gedineerd in het luxe restaurant van het hotel.
Morgen de laatste etappe alvorens ik naar huis reis. Naar Trier in Duitsland. Ik had al opgezocht ik verwacht dat er geen wijnhuizen open zijn in de moezel op maandag, maar mocht er morgen eentje tegen komen dan loop ik er zeker even binnen.
Na een lange nacht te hebben geslapen na een overweldigend goed diner, was ook wel aan de prijs. Maar vooral de combinatie van de gerechten met de wijn was super.
Een latere check-out dan normaal, want pas om kart over tien stapte ik in de auto om verder na het noorden te rijden.
Nu zijn er verschillende plaatsen in het Saarland niet bereikbaar. De grens tussen Frankrijk en Duitsland is getroffen door overstromingen dus een iets andere route moeten rijden. Neemt niet weg dat het nog steeds een zeer afwisselende route was.
Nog even het vrijheidsheld beeld gezien. Deze was “maar" 12 meter hoog. Het staat in Comar. Deze is er een paar jaar geleden geplaatst ter nagedachtenis van de architect en bouwer van de echte in New York bij zijn 100 jaar overleiden. Dat betekend dat ik er nu 2 heb gezien, de kleine in Parijs en deze, nu alleen nog de echte een keer zien.
De route gaat over klein stukjes snelweg en wegen tussen de dorpjes in het heuvel landschap. Onderweg nog een stevige regenbui gehad waardoor de auto serieus last had van aqauplanning terwijl in de berg oprijdt.
Iets van 2 uur kom ik aan in het plaatsje Longuich waar een stuk van een Romeinse villa Urbana staat in het landschap tussen de drijven-bomn en de river de moezel op de achtergrond.
Een korte wandeling van 3 km heuvel op en ik merk dat mijn kuitspieren nog even iets te leiden hebben van de lang wandeling van gisteren.
Een kleine 20 minuten later nadat ik weer terug bij de auto ben kom ik aan in Trier. Een stad met vele en lange geschiedenis. Veel bijzonderheden die op de Unseco werelderfgoed lijst staan bezocht,
De Porta Nigra, De best bewaarde enorme Romeinse toegangspoort ter wereld, Gebouwd op 170 n Chr. Tevens het Konstatein Bassiliek, Een Amfitheater maar die steld niet zo veel voor.
Wel heel spectaculair en van een andere tijd in de Dom Sint Peter. Een enorme kathedraal, wat eigenlijk 3 kerken en en kloostercomplex in een zijn. De bouw is begonnen in de 4e eeuw, maar daar is alleen de catacombe van over, wat de eerste kerk is. Deze is daarna in vroege middeleeuwen verder uitgebreid. Dit s de grootst kerk. Daarnaast ligt de Kerk van onze lieve vrouwe kerk. Gebouwd in de 17e eeuw, een stuk minder gedecoreerd dan de grote kerk, maar vooral de lichtinval door de glas in lood ramen zijn bijzonder. Daar tussen in een klooster complex met mooie klosstergangen en een tuin er mooi bij ligt.
De wandeling gaat verder door de stad naar het Kurstliches Paleis. En bouwerk uit de Rennesaince. Met een mooi tuin erbij.
Eigenlijk wilden ik nog verder lopen maar het begint weer te druppelen en ik heb geen zin om wee nat te worden. (mijn kleren van gisteren zijn nog niet eens droog). Want een stuk verder moet nog een stuk Romeinse muur met middeleeuwse wachttoren liggen. Die kom ik later tegen als ik er lang rijd.
In de auto naar het hotel kom ik nog een wijnhuis tegen. In eerste instantie ziet het er gesloten uit, maar even aankloppen en voor verkoop zijn ze wel open. Toch nog wat witte wijnen gekocht. Een stuk zoeter als de variant uit de Jura, maar ook een stuk goedkoper.
Ik krijg zef nog een flesje cadeau. Een mooi afsluiting van deze wijnres. Waar ik dus 5 wijngebieden te hebben bezocht.
Bij het hotel aangekomen voor de laatste nacht deze reis en ook hier blijf ik dineren. Een echt Duitse maaltijd, bijzonder grote porties.
Met het raam open terwijl de zon nog lekker warm is schrijf ik de blog ter afsluiting van deze mooie reis. Helaas was het weer niet altijd even zonnig zoals gehoopt maar wel weer veel gezien en weer een flink aantal flessen wijn rijker. Mooi om nog na te genieten, tijdens hopnelijk een warme Nederlandse zomer.
De laatste dag van deze reis is een feit. Na een niet zo’n geweldige nacht maar een een goed ontbijt vertrok ik iets na half toen uit Trier. In de planning had in nog een wandeling gepland in de omgeving, maar gezien mijn wandel kleren net droog zijn, maar mijn schoenen nog niet en het vooruitzicht van een onweersbui, sla ik deze maar even over.
Een rit van iets meer dan 3 uur brengt me naar huis. Ik ben daarmee ook de vakantiedrukte voor die einde van de middag ontstaat.
Even een wasje draaien zodat deze eerste lading in het zonnetje kan drogen.
Daarna de wijnen uitpakken en inventariseren en voorzien van label.
Het is een mooie en flinke verzameling geworden, met wijnen uit 5 wijngebieden en dus een groot pallet qua smaken. Het was weer een mooi reis met veel smaken om te herinneren.
Ga naar: startpagina
Fotopagina in het Zuiden - Provance
Fotopagina in het midden - Jura
Fotopagina in het noorden - Alsance
Ga naar: Reisverslag start