Citytrip naar Versaille en Parijs in 2023

De stedentrip voor 2023 gaat naar de Franse hoofdstad, Parijs. Maar eerst een bezoek naar het grootste paleis ter wereld. Een plaats waar ik ooit eerder (35 jaar geleden) ben geweest. Namelijk naar Versaille. Na de reis in 2022 en de kastelen langs de Loire te hebben bezocht wordt dit de hoofdprijs qua kastelen uit de Franse geschiedenis.
Daarna reis ik 4 dagen door Parijs. Met een bezoek langs de hoogtepunten en de verborgen plekjes.

 

 

De voorbereiding

De afweging gemaakt of ik met de trein of met de auto zou gaan. Gezien ik ook het paleis van Versaille wil bezoeken wat ten zuid-westen van Parijs ligt kies ik er voor om met eigen auto te reizen. De uitdaging was het zoeken van een mooi hotel wat een betaalbare parkeergarage heeft en wat toch binnen acceptabele afstand ligt van de bezienswaardigheden. Maar gezien Parijs zo'n grote stad is ontkom ik er niet aan om ook met de metro te gaan reizen. De keuze voor het hotel is gevallen net binnen de binnering in de wijk Montmatre. Hotel The Originals Boutique, Hôtel Maison Montmartre, Paris

De wandeLroutes

Vandaag de laatste hand gelegd om de wandelroutes uit stippelen om elke dag een acceptable wandelafstand te hebben en genoeg tijd om de vele hoogtepunten te bezoeken.

 

 

 

Dag 1, Naar Parijs met bezoek aan Versailles

 

De citytrip van 2023 is dichtbij. Eigenlijk ben ik net terug uit Jordanië als dit avontuur begint. Maar je kan nooit te veel vakantie hebben. Om half zeven vertrokken vanuit huis om naar de Franse hoofdstad te rijden. Met een korte stop halverwege net bij de Belgische/Franse grens. Met een flinke file onderweg vanwege een gekantelde vrachtwagen kom ik iets later dan gepland aan in Versailles. Het paleis wat als jachtslot is begonnen en onder de zonnekoning Lodewijk IV is verbouwd tot het enorme paleis van nu. Met een en al goud in het huis. Het is erg druk, wat betekend dat bij sommige ruimtes het bijna dringen is om een mooie foto te kunnen maken. De hoogtepunten in het paleis waren wel de spiegelzaal, de slaapkamers van de koning en de koningin en de troonzaal met aangelegen eetzaal. Gelukkig heb ik ook de kaart geboekt om in de tuinen te kunnen rondlopen, want die zijn eigenlijk nog indrukweekender. Wat een evenmens mens gebied. Met verschillende waterpartijen, verborgen hofjes met water spuwende fonteinen met klassieke muziek op de achtergrond. Ook het deel domein Tridon bezocht wat een dik half uur lopen achter in de tuin ligt. Een “ klein” paleis gebouwd door Lodewijk XVI en mijn vrouw Marie Antoinette. Gezien ze aan het hofleven wilden ontsnappen. Ik kan me het eerlijk wel begrijpen. In het paleis Versailles moeten 20.000 mensen hebben gewoond, van edelen maar ook de hofhouding van al deze Eden, en niet te vergeten de hofhouding van de koning. En met zo’n tuin en paleis ben je wel even bezig om het te onderhouden. De begaande grond was trouwens de woonruimte van deze hofhouding. Na 4,5 uur lopen door de het paleis en zijn tuinen terug naar de auto. Om daarna naar het hotel te gaan. Het eerste stuk ging zeer voorspoedig, maar terwijl ik dacht, zal het zonde files zijn kom ik op de rondweg tot stilstand en het duurt dan nog een uur om het stukje van 14 km te rijden.
Ik kom om half negen aan in het hotel, een mooi plaatsje in de parkeergarage en een kamer op de vierde etage zonder geluid van de ringweg. Een mooie kamer met een heerlijk bed.
Ik drink op de achtste etage, de rooftop bar een wijntje, hoewel hij erg lekker is, is het ook bizar duur. En ik merk dat ik erg moe ben, want terwijl ik nog wat wil lezen van ik bijna is slaap. Terug nar mijn kamer, wat gedronken en daarna lekker slapen.

 

 

Dag 2, De hoogtepunten rondom de Seine

 

Na lekker lang en goed geslapen te hebben werd ik toch wakker van mijn wekker, die ik toch even weg drukte gezien ik nog even wilden slapen. Maar 10 minuten later ben ik toch maar op gestaan. Na een heerlijk en uitgebreid ontbijt, zeker voor Franse begrippen, ga ik beginnen aan de tweede dag, en eerste dag in Parijs. Een kleine wandeling naar de metro om naar het gebied van vandaag te rijden. De metro is goed druk, hoewel op de terug weg het nog een stuk drukker zal zijn. Ik stap uit bij een groot metro station om een bezoek te brengen aan kerk Saint Augestine. Hier ligt Lodewijk XVI en zijn vrouw Marie Antoinette opgebaard. Wel onthoofd gezien ze na de revolutie en de poging om te ontsnappen zijn onthoofd. Later hier meer over. Daarna een wandeling door de Franse hoofdstad met her en der mooie bouwwerken om uit te komen bij de Arc de Triomph. Deze van alle kanten bekeken maar ook hier is het druk in de tunnel, vooral met mensen die naar boven willen. Daarna over de beroemdste straat van Parijs gelopen de Camp de Elysees. Om op het eind aan te komen op place de Concorde.
Helaas is dit een bouw terrein, de wandeling gaat via de tuinen van het Louvre, de Tuleries. Het Louvre was in de 16de eeuw nog het koninklijk paleis, totdat Lodewijk XIV zijn hofhouding naar Versailles verplaats. Daarna heeft Napoleon er nog even gezeten, maar verder werd het al snel een museum. De wandeling gaat verder naar Palais Royal, het vroegere paleis voor het Louvre in beeld kwam. Nu het huis van het parlement. Dus het blijft bij buiten kijken. De wandeling gaat verder over de Seine naar de twee eilandjes. De Congiere, is het kasteel en later gevangenis waar de tegenstanders van de revolutie werden vastgezet. Maar dit is het paleis geweest ten tijden van Karel V, rond 1200. Er naast ligt de basiliek Saint Chapelle, maar gezien tijdnood, ja nu al. Bezoek ik deze morgen. Verder op ligt de Notre Dam die flink in de stijgers staat. Ik had begrepen dat je toch naar binnen kon, maar dat bleek dus niet. Verder op het eiland wilde de Saint Loire gelopen en aan de Seine even een break ingelast. Mijn voeten beginnen pijn te doen, en de temperatuur loopt ook op naar de 15 graden. Ik ben blij dat ik voor een korte broek heb gekozen. Langs de seine loop in Terug naar het Louvre, voor een bezoek van 5 uur. Begonnen in de kelders met de grondvesten van het toenmalige kasteel. Daarna door de rooftochten van Napoleon uit de Egyptische tijd. Wat hebben ze toch veel meegenomen. Wel mooi voor een volgende reis naar Egypte. Toen de beelden van de Romeinen en Grieken. Daarna een tijdperk en gedeelte over geslagen naar de late middeleeuwen met de vele wandtapijten en het leef gedeelte van Napoleon. Gevuld door de schilders van de 18de eeuw met een uitstapje naar de Franse kroonjuwelen. En toen werd het druk want ik kom in de buurt van de Mona Lisa. Wat Een volk hier. Snel weer weg. Via de gang met wat beelden van Michael Langelo naar de uitgang. Het museum gaat sluiten. Een wandeling terug naar de metro en daarna na het hotel.
Hoewel ik 14 km gepland had om te lopen vandaag zijn het er 23 km geworden. Een nieuwe record. Ik was even het Louvre vergeten. Het is intussen bijna negen uur en net een lekker pizza gegeten met een lekker wijn. >br> Een mooi maar vermoeiende dag. Ik vrees dat ik morgen de spieren wel zal voelen.

 

 

Dag 3, Van geschiedenis naar natuur

 

Vannacht weer lekker geslapen en ook nu maakte de wekker me wakker. Na een goed ontbijt vertrek ik naar de andere metro lijn die op loopafstand van het hotel ligt. Ee rit van bijna 25 minuten bracht me naar Cité. De oude binnenstad op het eiland in de Seine. Ik was ruim op tijd voor een bezoek aan, zoals mijn reisgids beschrijft, de mooiste kerk van Parijs, de Saint Chappelle. Van buiten niet heel erg indrukwekkend, zeker als je realiserend dat de Notre Dam op steenworp afstand licht en veel bekender is. Na een kleine 20 minuten wachten op het tijdslot om binnen te komen kom ik binnen in de kerk. De onderste etage, ja er zijn er maar liefst twee, is erg kleurrijk, met de blauwe kleuren op het plafond en de goud beschilderen koninklijke tekens op de pilaren is het zeker erg bijzonder. Het is gebouwd in opdracht van Lodewijk IX in de 12de eeuw. Een tijdje geleden dus. Hier zouden restante van Jezus liggen, maar da blijkt nooit bewezen te zijn geweest. Via een smalle wenteltrap loop je naar boven en daar is het helemaal het wow effect. De enorme ramen zijn voorzien van glas in lood en door het lichtinval is het een zeer kleurrijke bedoeling. Helaas erg druk waardoor ik er voor kies om redelijk snel weg te gaan.
Daarna naast de naastgelegen uit dezelfde tijd het oude gotische kasteel uit de 11-12de eeuw gebouwd in opdracht Karel V en uitgebreid door Lodewijk IX. Het heeft nu de naam de Congierre, naar de beheerder van het gebouw. Het is vooral bekend geworden einde 18de eeuw tijdens de Franse revolutie als gevangenis en rechtszaal. Via een mooie expositie wordt duidelijk gemaakt hoe de gevangen hier zaten. Die trouwens door zelf voor moesten betalen. Als je een beetje geld had kreeg je een cel met een raam, had je wat meer te besteden kreeg je een bed. In de hoogtijd van de revolutie zaten hier er 500 mensen gevangen. Maar dat was over het algemeen niet al te lang. Dankzij de uitvinding van de Quoloutinne werden de gevangen snel onthoofd. Tenzij je onschuldig was maar dat vrijwel nooit het geval Bijzonder detail. De uitvinder van het apparaat werd zelf ook onthoofd door zijn uitvinding op Place de Concorde. Hij werd gezien tijdens de tweede revolutie als een van de verdachten. In het totaal werden 1189 mensen veroordeeld met de dood. De eerste van pechvogels was de koning, Lodewijk XVI en een andere bekende was zijn vrouw Marie Antoinette die nog een tijd in de Congierre heeft wast gezeten.
De wandeling gaat verder aan de andere kant van de Seine. Naar Place des Voges. Een grote tuin omkaderd door hoge heren huizen. De woonplaats van de adel in de 17de eeuw. Hier even gezeten en genoten van het leven van de Parijzenaren die hier ontspannen in het gebied zonder auto’s me fonteinen en veel groen.
De wandeling gaat verder naar de Bastille, het begin de Franse Revolutie. Niet dat daar nog iets van over is, behalve dan de grote naald, de colone de Juliette met de engel er boven op. Het moet de gevoel van vrijheid uitbeelden. Wel typische hoe de Fransen van zo’n dramatische plaats dan weer iets positiefs hebben gemaakt. Ik heb ter voorbereiding van deze reis de podcast beluisterd over de Franse revolutie, en daar gebeurde hier toch wel wat.
Inde buurt even een hapje gegeten, ik merk dat ik de kilometers van gisteren toch begin te voelen. Daarna loopt ik verder (met een licht stijgende weg) naar de grootste en bekendste begraafplaats van Parijs. Ciementiere Monterpasse Het is zo groot, dat Meerlo er makkelijk in past. Met straatnamen in de begraafplaats zelf. Hoewel hier grote namen begraven, zoals Jim Morissen maar ook presidente en andere beroemdheden die hier liggen, ga ik er niet naar op zoek, maar ik loop vooral rond om de sfeer ervaren. Het ene monument is nog mooier en groter dan de andere. Met graven of zeg maar gebouwen die 500 jaar terug gaan in de tijd. Het ligt op een heuvel met veel bomen die voor de schaduw zorgen, maar ook de mos boven op de daken van de graven legt.
De wandeling gaat nu verder naar een minder bekend gebied. De Bassin de Viellette. Een kanaal wat uit de tijd van de industriële revolutie is aangelegd om de schepen met handels waar de stad in te krijgen. De vele sluizen die nodig waren om het hoogte verschil te overbruggen zijn bijna kunstig van metaal vervaardigd. De vele mensen aan de water kant zorgen voor een ontspannen sfeer. De wind over het water zorgt ervoor dat de warmte enigszins mee valt. Want intussen is het 27 graden. Een flinke wandeling lang het kanaal met nog een stopje tussen door en als de lokale inwoners even relaxen. Met de schoenen uit om even de pijn in mijn voeten wat te laten zakken. Na een half uur loop ik verder voor het laatste uur eigen vrijwel evenwijdig aan de rondweg naar het hotel.
Nog even wat boodschapjes gehaald. Ik heb vanavond geen energie meer om naar een restaurant te lopen, dus een op een Franse manier, met een flesje wijn, wat kaas en zoute koekjes loop ik de laatste 20 minuten naar het hotel. Een verkoelde douch en even uitrusten op het dak terras met wat lezen.
In mij kamer geniet in van de lekker wijn en de kaas, op het moment dat ik het verslag beschrijf. Een mooie vermoeiende dag met 22 km wandelen in Parijs. Morgen meer geschiedenis en de hoogte in op de Eifeltoren. En relaxen op het water met een bood tocht.

 

 

Dag 4, Parijs vanuit een ander perspectief

 

Vandaag werd een volle en lange dag, dus ook vandaag weer vroeg op, en om half acht als een van de eerste aan het ontbijt. Het was wederom zeer goed verzorgd. Daarna een korte wandeling naar de metro om aan de zuidkant van de Seine of zoals ze het in Parijs noemen de oost kant. Een rit met de metro van een ruim half uur. Daarna naar de eerste stop van vandaag, het Pantheon. Ja Parijs heeft er ook een. Niet zo oud als zijn naam genoot in Rome, maar qua bouwwerk vrijwel hetzelfde. Ik ben er niet in geweest, omdat het nog gesloten was, maar hier liggen de grote namen begraven. En sinds een jaar of 30 ook drie vrouwen. De wandeling gaat veder naar het westen, naar de Le Jardin du Luxemburg, met gelijknamig kasteel. Met een mooie Fontijn, de Medici en het vrijheidsbeeld. Een kleiner kopie van de versie van New York. Het is een druk park met veel mensen die sporten, rusten, jou de boules spelen en ook een druk tennis en basketbal veld. Ik sta er elke keer als ik zo’n park bezoek en druk het is en overal mensen zijn. Maar wel begrijpelijk als je een appartementje hebt met 1 of 2 kamers dan is dit de mogelijkheid om er op uit te gaan.
De wandeling gaat verder naar het westen richting de Eifel toren die steeds dichterbij komt.
Nu een stop bij hotel de invalladis. Een groot complex was is gebouwd tijdens het bewind van Lodewijk de XII. Als verblijf van de oorlogsslachtoffers. Het is en nu een vrijheid museum, vooral geïnd op de eerste en tweede wereld oorlog maar ook de andere plaatsen waar de Fransen soldaten naar toe waren gestuurd, zoals Tunesië en Frans indo China. Het grootte binnenplein staan menig kanonnen op gesteld. Aan de zuidkant ligt een interessanter gedeelte. De basiliek waar Napoleon is opgebaard. Een enorme basiliek met een koppel waar de Sint Pieter in Rome jaloers op mag zijn. Naast Napoleon ligt hier zijn broers en vrouw opgebaard, maar ook nog zijn commandant in de legerleiding maarschalk Foch en Vabaun, de architect van Napoleon. De enorme koepel is verguld en duidelijk zichtbaar vanuit de wijde omgeving.
De wandeling gaat verder via de vooringang met uitzicht op de brug Pont Alexandrie II. Een gift van de Russische tsaar. Met op de 4 punten gouden beelden. Naar de bassin de Mars, het marsveld aan de zuidkant van de Eiffel toren, wat het oefenveld was van de military academie die er achter ligt.
Even een kwartiertje op een bankje gezeten om mijn voeten even te laten lucht. Ze begonnen wel pijn te doen. Na vandaag al 90 kilometer gelopen in 4 dagen. Het is ook hier gezellig druk met wensen in het park. Als ik naar de Eiffel toren toe loop zie ik flink wat politie staan, later begrijp ik waarom. Even gemeld bij de plaats waar ik de ticket ontvang en een korte wachtrij naar de lift om naar de tweede etage te gaan. Het is ook hier vrij druk dus een beetje dringen om een foto van de omgeving te maken. Boven op de toren zie ik een processie die over de brug naar de achterkant van marsveld loopt. Daarom stond er dus politie om de weg af te zetten. Maar ik ben binnen 20 minuten weer naar beneden. Een wandeling naar de andere kant vaan de Seine. Naar Paleis de Chalot, voor een mooi uitzicht op de Eifel toren met de fonteinen. Een plaat waar ik op mijn 17de ook heb gestaan, met de schoolreis.
Daarna een boot tocht van een uur over de Seine. Met veel van de bezochte punten van de afgelopen dagen, alleen nu vanuit een andere hoek. Fijn dat ik dit kon zien zonder te lopen.
Een wandeling van een ruim half uur brengt me terug naar het metro station op weg naar het hotel. Het is intussen al half acht als ik terug ben. En blij dat ik kan douchen en de beentje omhoog kan leggen. Het was wederom een intensieve maar rijk gevulde dag.
Met een have fles wijn van gisteren, een vers stokbroodje een stuk kaas en wat zoute koekjes kom ik weer een beetje op adem. De kilometers begin ik wel te voelen. Morgen ochtend de laatste dag in Parijs en dan via Reims (nog even wat daar rondlopen) naar huis.

 

 

Dag 5, De laatste dag in Parijs en een bezoek aan Riems

 

Wederom vroeg op omdat ik om 12.00 uur uit het hotel moet zijn. Vandaag maar een korte wandeling in Parijs, maar het wordt klimmen. Een wandeling van een klein uurtje naar het hoogste punt in de stad. Naar de Sacre Coure. Hoewel het historisch eigenlijk helemaal niet zo’n bijzondere kerk is, het nog net 200 jaar oud en daarmee en jonkie met de rest van de gebouwen in de stad. Het is gebouwd naar de oorlog met de oostrijkers althans zo schrijft men het, maar intussen weet ik dat het de Bourgondiërs waren die een alliantie hadden door trouwen met de oostrijkse. De bouw was vrij omstreden omdat er palen van meer dan 30 meter in de zachte ondergrond moesten.
In de kerk is een nis ter ere van het ontzet van Orléans door Jean d’ Arc.
Nog even over Place du Tertre gelopen maar gezien het tijdstip is het nog zeer rustig. Ik kan me hier niks meer van herinneren dat ik met school ben geweest.
Nog even naar het Opera gebouw gelopen en via de rosé buurt terug naar het hotel. Een wandeling van maar 12 km. Even douchen en een kop koffie en om kwart voor 12 verlaat ik het hotel.

Zonder verkeersweg probleem rijd ik in 2 uur naar Riems. Een verademing hoe rustig het hier is vergelijkbaar met Parijs. Daar loop ik een dikke 6 km rond en bezoek ik met belangrijke als eerst. De enorme kathedraal niet zomaar een. Hier zijn 14 Franse koningen gekroond.
En de eerste Franse koning in 788 ook gedoopt. Eigenlijk was het in de kleinere kerk, maar een details. Zowel in de kerk als buiten op het dak zijn duidelijk tekenen van het Franse koningshuis zichtbaar.
Ik loop een rondje door de stad met wat kleinere bezienswaardigheden. Daarna om half vijf stap ik in de auto voor de rit naar huis. Een vier en half uur durende rit. Net over de grens net voorbij Dinant even een rust pauze en een hapje eten.
Een mooie maar zeker vermoede citytrip.