Reisverslag van mijn vakantie kleine vakantie in mei 2018 naar een van de koningsteden van Marroko. Met het bezoek aan de stad Marrakesh met zijn bekende souks. Maar ook een dagtrip door de Atlas gebergte naar een van de werelendwonderen Ait Ben Haddou Een bijzondere woestijn stad uit vervlogen tijden.
Vanochtend vroeg opgestaan om 03.45 uur ging me wekker, maar eigelijke was ik al wakker. Om 04.40 uur op luchthaven Weekend aangekomen. Het relatief kleine vliegveld was al lekker druk met passagiers die nog voor mij zouden vertrekken. Een kop koffie om wakker te blijven tijdens het wachten. De vlucht verliep soepel. In 4 uur aangekomen in Marrakesh. Het is wel een wereld van verschil tussen de vliegtuig maatschappijen ryanair en emiraten waar ik de laatste jaren mee gevlogen heb. Ze doen er alles aan om spullen te verkopen, tot aan irritatie aan toe. Aangekomen in Marroko kom ik er achter dat de douane het rustig aan doet, maar met geluk kan ik al om 11.30 uur inchecken in het hotel. ik kan gelijk mijn kamer op. Het is een groot hotel, maar ook mooi hotel, het geeft niet de indruk dat het druk is. Even een wandeling op het hotel terrein geeft een goed beeld. Mooi aangelegde tuinen. Na een lekkere lunch, even op mijn balkon gezeten van mijn kamer. Heerlijk rust, met uitzicht op de tuinen en vlakbij de bar, zodat een korte wandeling zorgt voor een een vol glas. Ik probeer me in te lezen, maar mijn oogleden worden snel zwaar, dus even horizontaal. Zou het vermoeiendheid of de wijn zijn. Even dagexcursie voor morgen geboekt in Marrakesh. In de avond lekker gegeten. In de middag al de witte wijn geproefd, deze was erg goed. Vanavond voor het eten een cocktail en eigenlijk iets te veel rode wijn. Maar ook die is erg lekker. In de avond in de bar onder het genot van een gin jus de oranje heerlijk live jazz muziek zitten luisteren terwijl ik dit verslag schrijf. Lekker genieten dus, gaat helemaal goed komen de volgende 7 dagen. Op tijd slapen want was een lange dag.
Lange een lekkere lange nacht slapen en een heerlijk ontbijt in een iets te grote ontbijtzaal begon vandaag een culturele uitstap naar de stad Marrakesh. een grote stad met 2 miljoen inwoners wat in de tiende eeuw gesticht was als stad voor de koning. De stad ligt ligt tussen het midden Atlas en hogere Atlas waardoor het altijd goed beschermd was. De enorme 17 km lange vestiging muur is nog vrijwel overal in takt. Het was een grote groepsreis, dus ik moest me er even toe zetten dat het allemaal wat langzamer ging dan dat ik bij een individuele gids gewent ben. De dag begon bij de Koutoubia moskee. Daar mochten we als niet gelovige dus niet naar binnen. Maar de lange minnoret ernaast is wel mooi. Deze toont met zijn 60 meter hoogte ruim boven de stad. Als je door de stad loopt dient het als oriëntatie punt. Een korte wandeling brengt ons via de Bab Agnaou poort naar de Saadische graven. Waar de sultan uit de Saadische dynastie samen met zijn vrouwen en kinderen in dit mausoleum begraven ligt. Na de bouw in de 16de eeuw werd de ingang wat een kronkelige doorgang is afgesloten. Intussen is het weer open. Met een mooie tuin een mooi bouwwerk. Het is er giga druk. Maar later kom ik er achter dat het nog veel drukker wordt. De bouwkunst heeft heel veel weg van de Paleizen in Rajhastan India. Het heeft hier alleen vrijwel overal de rode kleur. Een kleur die komt door de zandsteen die hier vrijwel overal gebruikt wordt. De reis gaat verder naar de koninklijke paleizen. Het is groot maar eigenlijk niet zo bijzonder. Ook omdat het gigantisch druk is. Ook hier ben ik het vergelijk aan het leggen met bijvoorbeeld het Amber fort in Jodhpur. Maar goed ik ben nu in Marokko. Een lunch in een leuke restaurant. Samen met mijn Engelse tafel genoten lekker marrokaans gegeten. Na de lunch bezoeken we een handelshuis wat nu is ingericht als klein museum. Aansluitend begint het drukke deel. Wandelen door de Souks. Kleine steegje met bijna 6000 winkeltjes. Verdwalen is hier geen probleem. Vaak is het overdekt, waardoor het nog smaller oogt. Van alles is hier te vinden. De zon begint intussen ook lekker door te komen. Dus het wordt al een stuk warmer. Ik kan me voorstellen dat je hier in hoog zomer het hier absoluut niet prettige zal ervaren. Daarna komen we in een kruiden winkel. Leuk verhaal, iets te commercieel wat mij betreft. We komen uit op het grote Djemaa el Fina een plein met een gezellige drukte waar we even zelf kunnen rondlopen. Ik ga net een kleine groep nog even de Souks in. We komen via een smal trapje in een enorme winkel terecht met op de boven etage iets wat ik zocht maar nog niet had gezien, leren jassen. Ze hebben er een in mijn maat, het spelletje gaat beginnen. Ik heb er niet echt een nodig, maar mijn huidige jas is bijna 10 jaar oud. Dus na bijna 45 minutenlang en volgens mij wanhoop bij de verkoper, die op het laatst zelf een tweede oudere man er bij nodig had, volgens mij zijn baas die zich er ook mee gaat bemoeien. Maar we komen we tot een deal. Waarbij de man vroeg of ik een winkel had want ik was een lastige onderhandelaar. Aan het eind van de middag terug in het hotel. Best moe maar voldaan en onder het genot van een biertje schrijf ik het verslag. Zo dineren en wellicht nog wat langer op blijven. Morgen een dagje van rust.
De dag vandaag begon na een lekker ontbijt met een mailtje naar de tour operator van de excursie van woensdag. Daarna de bus geregeld voor de uitstap naar de stad voor morgen. Verder een nieuwe poging om me in te lezen in Marrakesh. Dit keer is het gelukt. De tour die ik morgen zelf ga maken uitgestippeld. Wordt een flinke wandeling denk. In het zonnetje gezeten die lekker door kwam en mijn boek gelezen. Lekker ontspannen. Ik kom er iets naar de middag achter dat ik beter uit de zon kan blijven, want mijn armen beginnen te prikken. Niet in de gaten dat het zo hard was gegaan. In de loop van de dag worden me armen zo rood als een tomaat, dat kan nog wel eens vervelend worden. Mijn boek uitgelezen. In de avond een diner van 1001 nachten gehad in het Marrokaans restaurant. Heerlijk gegeten. Lam wat van het bod afviel als je het maar een beetje bewoog. Met olijven en aardappels, bijzondere combinatie. Aansluitend in de bar gezeten met prettige muziek tot mijn oogjes dichtvallen. Ik ben geen alcohol meer gewent.
Vandaag een flinke wokout met bijna 12 km gelopen. Na het ontbijt met de pendelbus van het hotel naar naar de stad. Bij de grote verkeersplein in het hard van de nieuwe medina begon mijn actieve dag. Een wandeling langs de vestigingsmuur om bij de oude oorspronkelijke ingang te komen. Gelukkig breekt de zon nu nog niet door. Via de Joodse wijk door een drukke markt aangekomen bij de overblijfsels van het Koninklijke paleis van de 12de eeuw. El Had paleis. Het is helemaal leeggehaald toen de koning met zijn families naar Fes verhuisde. Jammer van die 20 jaar bouwen. Maar met een mooie computer animatie krijg je een goed beeld hoe het complex in zijn pracht en praal eruit heeft gezien. Het was gebouwd met de oorlog inkomsten die de Spanjaarden verloren tegen het omaanse rijk. Het paleis moet het grootste zijn geweest van het westelijke Omaanse rijk. Wat het tweede koninkrijk na Babelon moest zijn. Daarna via het Groote plein rondgedwaald in de verschillende Souks. Nog een leerlooier aan het werk gezien. Een smerige en arbeidsintensief proces. Je gaat gelijk meer waarde hechten aan een leren jas. Met een beetje moeite kan ik de uitgang vinden om weer bij de halte aan te komen waar we worden opgepikt. Vermoeiend en voldaan in het hotel even op een ligbed van wat muziek genoten (met mijn oogjes dicht) en wat gelezen. In de avond lekker gegeten en gedronken. Nog even met een van de 2 chefs van het resort gepraat en ik heb het gerecht van de heerlijke lamp van gisteren gekregen. Daarna nog een gin met jus de orange in de bar onder het genot van live muziek en dan naar bed. Morgen een vroege pick-up voor een lange excursie dag.
Vanochtend met een vroeg ontbijt om half acht met een klein gezelschap van een koreaan, 2 Japanse studenten een Canadese student en een Frans echtpaar voor een dag excursie. Later bleek het een hele lange dag te worden. Na een uurtje rijden naar Ouarazata zitten we in de Atlas gebergte via een slechte weg passeren we de hoogste pas op 2260 meter met uitzicht op de hoogste berg van Marokko, wat de een na hoogste berg van Afrika is. Terwijl het landschap minder groen wordt en de bergen plaatsmaken voor heuvels zijn officieel in de Sahara woestijn aangekomen. Weer een bezochten woestijn van mijn lijstje. De eerste echte stop is bij Ait Ben Haddou. De oudste vestiging stad midden in de woestijn. Waar vroeger nog meer dan 90 families woonden is het nu een openbaar museum geworden waar nog enkele families wonen. Een bijzonder bouwwerk van huizen en vestigingen van donker bruin, wat een contrast is tegen de witte toppen van het Atlas gebergte op de achtergrond en de woestijn in de omgeving. Het complex staat op de Unesko wereld erfgoed lijst. De temperatuur begint intussen flink op te lopen dus de klim naar de top creëert aardig wat zweetdruppels. Daarna naar de Atlas filmstudio die heeft in de jaren vele grote succes hits voorbij zijn konen. Aansluitend een gezellige lunch met de groep en daarna in de twijfelachtige wereld van een filmstudio rondlopen waar alles zo echt lijkt maar zo nep is. We starten op de binnenplaats waar een straaljager staat uit de film Living Daylights. Een aantal leger trucks uit de film van Indian Jones. Om het hoekje staat de strijdwagens van Ben Hur film. We lopen een nostalgisch tempel binnen uit de film Shanghai kid. 10 minuten film van een set die drie weken bouwen heeft gekost. 50 meter verder op ligt het tempelcomplex waar Cleopatra is opgenomen. Maar ook de film de mummie. Een stukje verder komen we op een decor van Alexander en de gladiator terecht. Op de achtergrond ligt het complex van de set van Game of Tronen. Een gehele vestiging midden in de woestijn. Aan het eind van de tour staat we op de set van de Passion. Op de weg terug bezoeken nog twee andere Kasbah of te wel vestiging steden. We kunnen hier niet naar binnen. Maar van buiten zijn ze al imposant genoeg. De 220 km lange weg terug door de bergen. Om 22.00 uur terug in het hotel, net op tijd voor een snelle hap. In bar schrijf ik het verslag terwijl het al dik na elf uur is. Een lange imposant maar zeker een geslaagde dag. De komende twee dagen even bijkomen.
Na de lange intensieve dag van gisteren stond vandaag niks op het programma. Tijd om te relaxen, te lezen en nu mijn hoofd weer een beetje leegraakt weer eens na te denken. Mijn tweede boek voor de helft uit gelezen, morgen het tweede deel, want ik dan heb ik geen activiteiten gepland.
Iets eerder opgestaan dat ik eigenlijk had gepland doordat ik het bericht van Ryanair had ontvangen dat er extra beveiliging zou zijn op de luchthaven. Om 8.00 uur aangekomen op de luchthaven is het al duidelijk voordat ik het gebouw binnen ben dat die inderdaad wel eens lang kon gaan duren. Er stonden bij de ingangen drie lange rijen. Dit was de eerste van vele controles. Het inchecken ging ook nog eens tergende langzaam. Bij de douane volgt er eerst in paspoort controle en bagage check. In de hal van de douane heb ik nog een uur gestaan, waar vele mensen in paniek begonnen te raken omdat de laatste boarding call's bijna elke 5 minuten werden omgeroepen. Mensen die vroegen of ze voor mochten omdat hun vlucht binnen een paar minuten zou vertrekken. Zelf had ik nog een half uur . Ik had uiteindelijk geen tijd meer om te kijken of nog iets met mijn overgebleven geld kon doen want het boarden was al begonnen. Een bijzondere ervaring wetende dat er toch een aantal mensen de vlucht hadden gemist want ik had 3 stoelen voor me alleen en voor en achter me waren er ook nog veel lege plaatsen. De stewardess had me gezegd dat het vol zat. In de vlucht mijn National Geografic tijdschrift uit gelezen. De 4 uur vliegen waren snel voorbij. Op naar huis, het einde van het Marokko avontuur .
Wil je meer informatie over mijn ervaringen in Marroko/p>
Silvester van Pommeren, Nederland
info@silvpom.nu
ga naar: startpagina
ga naar: Marroko
ga naar: blog startpagina
ga naar: films van Marroko